Logo DBNL
De harpe, oft des herten snarenspel (1599)

De harpe, oft des herten snarenspel

(1599)–Karel van Mander–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Inhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert


Vorige Volgende

[Den moedt wilt my ontsincken]

Nae de wijse: Van den Graue van Rome, die ten heylighen Lande track.

 
DEn moedt wilt my ontsincken,
 
Als ick tot aller stondt
 
Op't voorleden leuen gae dencken,+
 
Dat ghy Heer by my vondt,
 
Al langhe Heer ick u kende // Dat ende+
 
Leydt tot der Hellen grondt.
 
Ick hebbe, och laes, bedreuen+
 
Veel quaets teghen u leer,+
 
Ick was vervreemdt van't leuen+
 
Dat uyt u is, och Heer,
 
+Ick stont in onghenade // den quade
 
+Hadde in my den keer.
 
+Den keer, is sweerelts wesen
 
+Was t'leuen quaet en boos,
 
+Iae sonder Godt ghepresen
 
+Was ick gantsch Goddeloos:
 
+Iae doot door mijne zonden // ghebonden
 
+Was ick van haer altoos.
 
+Aldus hebbe ick lanckduerich
 
+Weerelt en vleesch ghedient,
 
+Want ick sochte seer kuerich
 
+Te zijne des weerelts vrient,
 
+Wat boosheyt dat ick dede // T'was vrede
 
Met dat Babels ingient.
 
+In ghenoechte en in weelden
 
Sat ick in Babel vast,
 
+Wy droncken end' wy speelden,
 
+Doe hebt ghy my aen ghetast:
 
+Wt was al mijn vermoghen // bedroghen
 
+Was ick seere belast.
 
+Doe was ick seere verslaghen,
 
+Weenen dat was mijn lot,
 
+De conscientie quam claghen,
 
Ick en hadde gheen vrede met Godt,
 
+Ick en wiste niet wat maken // Dan hake[n]
 
Om den Heere Zebaoth.
 
+Ick badt soo menich weruen
 
+Den Heere in mijnen noot,
 
+Dat ick niet en soude steruen
 
De lichamelijcke doot:
 
[Ma]er dat hy my soude sparen // T'beswaren+
 
[Der] zonden was soo groot.
 
Met claghen en met carmen+
 
[Ba]dt ick Heer om ghenae,
 
[Da]t hy my wilde ontfarmen+
 
[Me]t den Coninck Hiskia,+
 
[En] verlangen mijn daghen // Want slagen
 
[Qu]amen my toe hier nae.+
 
Doe hadt ghy medelijden+
 
[In] al mijn teghenspoet,+
 
[Ho]e was al u castijden
 
[Gh]elijck een en Vader goet,+
 
[N]iet met mijnen verderuen // Beeruen,+
 
[B]egonst ick weder moet.+
 
Ick dacht, sonder berommen,
 
[D]ickmaels in mijn gheween,
 
[O]ch Heere, mocht ick becommen,+
 
[I]ck soude uyt de Weerelt scheen,
 
[E]n u met herten vreesen // Nae desen+
 
[Z]ijn in mijn ooghen cleen.+
 
Doe wilden mijn ghebeuren,+
 
[S]oo haest als ick ghenas,
 
[D]at ick ghelijck te veuren,+
 
[H]aer wederom ghelijck was,+
 
[M]aer ic dacht om mijn castijden // Benijden
 
[S]inghen sy my seer ras.+
 
Mijn vrienden en mijn maghen+
 
[W]aren oock op mijn gram,+
 
[T]en was niet haer behaghen
 
[D]at ick Godt te vreesen aennam:+
 
+Maer sy hieldent voor verleyden // En seyden
 
+Dat van Godt niet en quam.
 
+Aldus liet ickse varen,
 
Hielt my van haer absent,
 
+En sochte te vergaren
 
Met Godt en zijn volck bekent,
 
+In sijne rechte koyen // Verstroyen
 
Moeste ick doch in den ent.
 
+Och Medecijn der Zielen
 
+My ghenadich aensiet,
 
+Die ootmoedich voor u vielen,
 
+Die en verwierpt ghy niet,
 
+Als Maria Magdaleene // Onreene
 
Was sy, soo Schrift bediet.
 
+Met den verloren sone
 
Hebbe ick hongher ghesmaeckt,
 
Wilt my ghenade jonen
 
+Want ick hebt al qualijck ghemaeckt
 
Voor u, Vader vol eeren // Mijn cleeren
 
Sijn wech, end' ick ben naeckt.
 
O Heere, wilt my spijsen
 
+Met dat Hemelsche broot,
 
+Op dat ick mach verrijsen
 
+In een nieu leuen deuoot,
 
+End' wilt my daer in stercken // Mijn werke[n]
 
+Zijn voor u naeckt en bloot.

Schickt u nae den tijdt. Rom.12.


Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

lied