De harpe, oft des herten snarenspel
(1599)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijInhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert
nae de wijse: Al die in Sion zijt.[A]Lle die hem bekeert,Ga naar margenoot+
Die comen tot ghenade,
[S]oo Syrach leert
[M]et goe woorden perfeckt,
[E]n niet en vermeertGa naar margenoot+
| |
[pagina 326]
| |
Ga naar margenoot+Der Goddeloosen pade:
Maer dit Godt eert
In de waerheyt subjeckt,
Ga naar margenoot+Die wordt verweckt
In een reyn leuen nieu,
Ga naar margenoot+Die den enghen wegh treden // schoon,
Ga naar margenoot+En hier haer aerdtsche leden // doon,
Segghen Weerelt adieu,
Als haer dat quaet berieu.
Ga naar margenoot+Al die sulcx heeft ghedaen,
Oft te doene begheeren,
Ga naar margenoot+T'en sal haer niet schaen
Ga naar margenoot+Dat sy waren Godtloos,
Ga naar margenoot+Christus die wilse ontfaen
Die haer tot hem bekeeren,
En oock ontslaen
Ga naar margenoot+Van zonden quaet en boos,
Hy is altoos
Ga naar margenoot+Tot ons gheneycht met vlijt,
Ga naar margenoot+Soo hy't bewijst met woorden // waer,
Oock aen den fellen Moorde // naer,
Soo Mattheus belijt
Scholt hy sijn sonden quijt.
Wie dat oock soo terstont
Van't quaet soecken te scheene,
Met herte end' mont
Belijden soo haer schult:
Seer onghesont
Ga naar margenoot+Was Maria Magdaleene
Ga naar margenoot+Als Christus haer vont
| |
[pagina 327]
| |
Met alle quaet veruult,Ga naar margenoot+
Deur groot ghedult
Heeft hy haer quijt ghemaecktGa naar margenoot+
Seven onreyne gheesten // me,Ga naar margenoot+
Als sy boete ten eesten // de,
Nieuwe cracht heeft ghesmaeckt,Ga naar margenoot+
Is sy daer uyt gheraeckt.
Sy wandelde niet meer
Ghelijck sy was ghewoone,
Maer volghde de HeerGa naar margenoot+
Wt reyner herten vast:
Den seluen keer, nam den verloren Sone,
Die met oneer
Sijn goet al heeft verbrast,
Oock niet ghepastGa naar margenoot+
Op sijns Vaders conuent,
Maer bleef euen vermeten // straf,
Tot dat hy ginck om eten // draf,
Doe heeft hy sijn elent
Door armoede bekent.
Hy sprack, sijnde confuys,Ga naar margenoot+
Als d'armoede ginck dwinghen
Dat sware cruys
Dat dede lijden groot,
In mijns Vaders huys
Daer zijn veel huyrlinghen:
Sy hebben gheenen noot,
Noch oock ghebreck van broot,
Maer ick die bloot
Hier van honger vergae,
| |
[pagina 328]
| |
Ick sal als een misdader // saen,
Weder tot mijnen Vader // gaen,
Bidden hem om ghenae
Op dat hy my ontfae.
Als den Sone nu quam
Tot den Vader expeerdich,
End' hem vernam
Dat vaderlijck ingien,
Ootmoedich als een Lam
Sprack hy ick en ben niet weerdich,
Vaderlijck stam,
Dat ick t'eenighen tijen
V kint soude ghedijen,
Den Vader tot hem ginck,
End' viel hem aen met lusten // tem,
Ga naar margenoot+Aen sijnen hals, en kusten // hem,
Vriendelijck hem ontfinck
Niet als een huyrlinck.
Sulcke blijdschap eenpaer
Is int Hemelsche wesen,
Ga naar margenoot+Als den sondaer
Wederom boete doet,
Onder d'Enghelsche schaer,
Als wy in Lucas lesen
Ouer hondert maer,
Een min, die daer zijn goet:
Ga naar margenoot+Maer die onboet-
Ga naar margenoot+Veerdich zijn sullen swaer,
Ga naar margenoot+Hier naer, moeten verschromen // al
Ga naar margenoot+Wanneer den Heere comen // sal
| |
[pagina 329]
| |
[In de] Wolcken claerGa naar margenoot+
[Me]t heyrcracht en misbaer.Ga naar margenoot+
[D]esen dach comt seer ras
[Die] daer eeuwich sal branden,
[Soo] MalachiasGa naar margenoot+
[In s]ijnen Boeck ghewaeght,
[De] quade op dat pasGa naar margenoot+
[Sul]len dan staen met schanden:Ga naar margenoot+
[Wa]nt daer en wasGa naar margenoot+
[No]yt sulcken dach vertsaecht:
[Da]n werdt beclaechtGa naar margenoot+
[Da]t quaet hier is ghewrocht,Ga naar margenoot+
[W]ant al haer doen int leuen // fijnGa naar margenoot+
[D]at sal daer al gheschreuen // zijn,
[...] den Heere ghedocht,Ga naar margenoot+
[...] voorschijne ghebrocht.Ga naar margenoot+
Met seer swaer versuchtGa naar margenoot+
[s]ullen sy dan verschroemen,Ga naar margenoot+
[E]n haren vluchtGa naar margenoot+
[W]erdt in speloncken wreet,
[Ha]er doen en vreuchtGa naar margenoot+
[Is] als de distel-bloemen
[D]ie niet en deucht,
[S]oo een yeder wel weet:Ga naar margenoot+
[D]an werdt haer leet,
[A]lst niet baten en mach,Ga naar margenoot+
[D]aer sy int leuen waren // quaet,
[A]lst herte vol beswaren // staet,
[W]ant t'werdt sulck eenen dach
[A]ls noyt gheen mensche en sach.Ga naar margenoot+
| |
[pagina 330]
| |
Ga naar margenoot+Prince, weest soo bereyt
Gheluck de wijse maghden,
Blijft in waerheyt
Met Gods heylighen schoon,
Ga naar margenoot+Druck, pijne en leyt
Ga naar margenoot+Sal de Heere verlaghen,
Goeden arbeyt
Ga naar margenoot+Crijcht heerlijcken loon,
Ga naar margenoot+Een schoone croon
Ga naar margenoot+Van Godt ghebenedijt,
Met Palm-tacken in de // handt,
Ga naar margenoot+Nae dat eeuwich beminde // landt
Ga naar margenoot+Vol vreuchden en jolijt,
Ga naar margenoot+Dus schickt u nae de tijt.
|
|