De harpe, oft des herten snarenspel
(1599)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijInhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert
Nae de wijse: Daer is nu cleen couragie, by menigen vromen Helt.[O] Heere der heyrscharen,Ga naar margenoot+
Ghy zijt die't al vermeucht,Ga naar margenoot+
[D]ruck, noot ende beswarenGa naar margenoot+
| |
[pagina 318]
| |
Weerdt ghy van ons uyt deucht:
Ga naar margenoot+Nae den reghen vol pijnen
Laet doch Heere ten fijnen
De Sonne weder schijnen,
End' gheeft ons weder vreucht.
Ga naar margenoot+Op u moet men betrouwen,
Want ghy, o Heere zijt
Ga naar margenoot+Dat onsen druck en rouwen
Door u goetheyt verslijt:
Ga naar margenoot+Nae den reghen vol pijnen
Laet doch Heere ten fijnen
De Sonne weder schijnen,
Ga naar margenoot+End' gheeft ons noch jolijt.
Ga naar margenoot+Ghy wert uytcomste crachtich
Als wy zijn t'eynden rae,
Ga naar margenoot+Ghy zijt, och Godt, almachtich
Ga naar margenoot+Bewaert ons van den quaet
Ga naar margenoot+Nae den reghen vol pijnen
Ga naar margenoot+Laet doch Heere ten fijnen
V Sonne weder schijnen
End' gheeft weder ghenae.
Ga naar margenoot+Hoe souden wy verschromen,
V goetheyt is soo groot,
Ghy laet den mensche comen
Ga naar margenoot+Tot de poorte der doot:
Ga naar margenoot+Nae den reghen vol pijnen,
Laet doch Heere ten fijnen
V Sonne weder schijnen,
Ga naar margenoot+End' gheeft troost in den noot.
Troostse in den noot, o Heere,
| |
[pagina 319]
| |
Die op u goetheyt wacht:Ga naar margenoot+
Al zijn wy swack en teere,
Ons doch niet en veracht:
Nae den reghen vol pijnenGa naar margenoot+
[Laet] ons Heere ten fijnen
V Sonne weder schijnen,
En gheeft ons nieuwe cracht.Ga naar margenoot+
Nieuwe cracht laet ghenieten,Ga naar margenoot+
V swack instrument,
Soo salt ons niet verdrietenGa naar margenoot+
Dat ghy ons Heere toesent:
Nae den reghen vol pijnenGa naar margenoot+
Laet doch heere ten fijnen
V Sonne weder schijnen,
End' gheeft troost in ellent.
Troost ons, o Heere, int lijden,Ga naar margenoot+
Als Tobias seer vroet,
En wilt ons soo castijden
Als eenen Vader goet:
Nae den reghen vol pijnenGa naar margenoot+
Laet doch Heere ten fijnenGa naar margenoot+
V Sonne weder schijnen,
En gheeft ons goeden moet.
Alle die Godt behaghen,Ga naar margenoot+
Die moeten zijn bereyt
Om veel lijdens te draghen,
Ghelijck ons Syrach seyt:
Nae de reghen vol pijnenGa naar margenoot+
Laet doch Heere ten fijnen
V Sonne weder schijnen,
| |
[pagina 320]
| |
Ga naar margenoot+En gheeft ons lijdtsaemheyt.
Ga naar margenoot+Lijdtsamelijck ghedreghen
Ga naar margenoot+Heeft Iob al sijn misval,
Doe hy soo was ghesleghen
Ga naar margenoot+Hier in dit jammerdal:
Ga naar margenoot+Nae den reghen vol pijnen
Liet ghy Heere ten fijnen
V Sonne weder schijnen,
Ga naar margenoot+End' gauet hem weer al.
Ga naar margenoot+Het scheen hy was verlaten
Doe hy was aenghetast,
Maer ghy quaemt hem te baten,
Want hy betroud' u vast;
Ga naar margenoot+Nae den reghen vol pijnen
Liet ghy Heere ten fijnen
V Sonne weder schijnen,
En hebt hem noch ontlast.
Ga naar margenoot+O Heere, ghy wilt proeuen
V volck als gout int vyer,
Ga naar margenoot+Daerom wy behoeuen
Altijdt u hulpe hier:
Ga naar margenoot+Nae den reghen vol pijnen
Laet ghy Heere ten fijnen
V Sonne weder schijnen,
En zijt ons goedertier.
Ga naar margenoot+Princelijck Godt realich,
Verhoort onse ghebeen,
Gheeft ons wat ons is salich,
Soo zijn wy wel te vreen:
Ga naar margenoot+Nae den reghen vol pijnen
| |
[pagina 321]
| |
[Laet] doch Heere ten fijnen
[V] Sonne weder schijnen,
[Heeft] Tobias beleen.
Schickt u nae den tijdt. Rom.12. |
|