De harpe, oft des herten snarenspel
(1599)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijInhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert
Nae de wijse: Comt al ghy duystere van ghesichte.
ISt dat wy nae den wille des Heeren
Ga naar margenoot+Wt Egypten zijn ghegaen,
Ga naar margenoot+En laet ons doch niet wederkeeren
Ga naar margenoot+Ghelijck als Israel heeft ghedaen,
Of het soude ons ziele schaen,
Ga naar margenoot+Laet ons lieuer met groote pijne
Hier gaen door dese Woestijne,
Ga naar margenoot+Soo sullen wy de eere ontfaen.
In dat beloefde Landt werdt vrede
Voor die daer zijn van't ghetal,
Ga naar margenoot+Ende dooden haer Aerdtsche leden,
Ga naar margenoot+End' aflegghen de boosheyt al,
| |
[pagina 315]
| |
[En]de die gaen door desen wegh smal,Ga naar margenoot+
[Da]er Matthei heeft af gheschreuen,Ga naar margenoot+
[Di]e daer leeft tot t'eeuwich leuen,Ga naar margenoot+
[We]l die daer in comen sal.Ga naar margenoot+
[Z]ijn wy nu op desen wegh nouweGa naar margenoot+
[Afg]hescheyden van den breen,
[Lae]t ons niet doen als Loths huysvrouweGa naar margenoot+
[Di]e uyt Sodom was ghescheen:Ga naar margenoot+
[Go]des ghebodt achte sy cleen
[Als] sy uyt Sodoma was gaende
[En]d' omme sach, bleef sy daer staende
[Ve]randert in eenen soutsteen.
Merckt wat den Man Gods gheschiedeGa naar margenoot+
[Di]e van Iuda nae Bethel
[Gi]nck, en al wat hem Godt ghebiede
[D]at wiste hy te male wel:
[W]ant dat was des Heeren bevel:
[Gh]y en sult, wilt dit ghedincken,
[Gh]een broodt eten, noch water drincken,
[No]ch desen wegh keeren snel.
Den man Gods ginck henen met lusten,
[To]t Bethel toe in de stadt,
[M]aer als hy weder quam ginck rusten,
[W]ant hy wierdt op den wegh mat
[D]aer hy onder een Eycke sat,
[Q]uam hem aen een valsche Prophete,
[E]n seyt ghy moet met my gaen eten,
[G]odt die heeft beuolen dat.
Den Man Gods met hem wederkeerde,Ga naar margenoot+
[E]n hy verliet dat Godt gheboot,
| |
[pagina 316]
| |
En ded' dat den Prophete leerde,
Hy at, van dat, verboden broot,
Maer corts daer naer in grooten noot,
Daer hy quam al op den weghen,
Heeft hem eenen Leeu versleghen,
Dat hy bleef ter stede doot.
Ga naar margenoot+Die nu handt hebben ghesleghen
Aen den ploech, en omme siet,
Ga naar margenoot+En wijcken van des Heeren weghen,
Haer naeckt een eeuwich verdriet,
Ga naar margenoot+Siet, dat u sulcx niet en gheschiet,
En wilt een yeder niet betrouwen,
Of ghy comt in groot benouwen,
Het leeft noch, dat Eua verriet.
Ga naar margenoot+Satan ginck Gods woordt controleuren,
En Eua anders bedien,
Soo men aen Eua sach ghebeuren,
Ga naar margenoot+Can noch hedens daeghs gheschien:
Want daer al in de laetste tien
Ga naar margenoot+Valsche comen, die arbeyden,
En sullen der vele verleyden,
Maer my moeten sulcke mien.
Ga naar margenoot+Gheen vreemde stemmen en mach men hooren
Dan den Herder delicaet,
Want hy is ons ghetreden vooren,
Ga naar margenoot+Wel dien mensch die hem nae gaet,
En volghen sijnen goeden raet,
Ga naar margenoot+In die reyn wedergheboorte,
Ga naar margenoot+Gaen soo door die enghe poorte,
Ga naar margenoot+Die werden bevrijdt van't quaet.
| |
[pagina 317]
| |
[L]aet ons nu vast op dese baneGa naar margenoot+
[Bl]ijven al ons leuen lanck,
[Om] den smallen wegh te gane,
[Na]e des Heeren wille en danck:
[W]y en moghen niet wesen manck,
[Op] dat al onse voyagie,Ga naar margenoot+
[Hi]er doende onse pelgrimagie,Ga naar margenoot+
[Ni]et en is verloren ganck.
Verloren ganck, om cleen beloonen,Ga naar margenoot+
[Ghe]schiedde Israel: want
[Va]n ses hondert duyst persoonenGa naar margenoot+
[En] quamer maer twee int landt,
[Om] datse door haer boos verstandtGa naar margenoot+
[Te]ghen Moyses murmureerden,Ga naar margenoot+
[En] den Heere seer temteerden,Ga naar margenoot+
[D]aerom quamen sy tot schandt.Ga naar margenoot+
Prince, dit is ons een figuere,
[So]o Paulus maeckt bekent:
[O]p dat wy tot gheener ure
[To]t dat quaet en zijn ghewent,
[O]p dat wy blijven ongheschent,Ga naar margenoot+
[W]aren wy jent, door de Iordane,Ga naar margenoot+
[D]ie wy noch hebben te gane,
[S]oo waer onsen strijdt volent.Ga naar margenoot+
Schickt u nae den tijdt. Rom.12. |
|