De harpe, oft des herten snarenspel
(1599)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijInhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert
[pagina 234]
| |
Nae de wijse: Den lustelijcken Mey Christus plaisant.
Ga naar margenoot+GOdt voor wiens oogen alle dinck is bloot
Ga naar margenoot+Hoe mach hy sien als mieren
Des menschen kinderen om s'Weerelts cloot
Ga naar margenoot+Besich int Aerdtsch bestieren,
Vol sorgh en moeyten swaer,
En al om dinghen, maer
Die weynich nut oft noodich blijcken
Ga naar margenoot+Iae en haestich voorby wijcken.
D'een ouercruyst veel onbekende zeen,
Om Aerdtsche diere waren,
En d'ander graeft naer gout oft edel steen,
Veel diensten en dienaren
Heeft de zonde, wiens lust
Ga naar margenoot+Is nemmermeer gherust:
Maer t'beste deel alle gheslachten
Meest ontkennen en onachten.
Ga naar margenoot+De Weerelt heeft op dry dingen den sin,
S'vleeschs lust, en lust der ooghen,
En een hooveerdich leuen meer oft min,
De Menschen hier nae pooghen;
Ga naar margenoot+Dry dinghen principael
Doen s'Heeren Avondtmael
Aldus oock deruen sonder smaken,
En als noodich ontschuldt maken.
Maer t'een dat meest van noot is bouen al,
Ga naar margenoot+Van weynich wordt ten rechten
| |
[pagina 235]
| |
[B]ekent en naeghevolght int Aerdtsche dal:
[D]en Godt vreesenden slechtenGa naar margenoot+
[Al]leen vindt desen schat:Ga naar margenoot+
[M]aer welcken is doch dat?Ga naar margenoot+
[O]ch t'is wel weerdich om te vraghen,Ga naar margenoot+
[E]n gheeft vyerich nae te jaghen.
De Bruyt Zions houdet gedruct seer stijfGa naar margenoot+
[T]usschen haer borsten hanghen,
[D]aer t'gantsche al aencleeft voor ziel en lijf
[I]n een eeuwich belanghen,
[T]'is haer een bussel soet
[V]an Myrrhe, om haer ghemoet
[T]e lauen, een coffer vol druyuen
[O]m allen druck te verschuyuen.Ga naar margenoot+
T'is haren vrient, Christus liefste juweel
[V]an den Vader ghegheuen,
[H]aer uytvercoren alderbeste deel,Ga naar margenoot+
[W]elvaert, troost, hope, en leuen,Ga naar margenoot+
[H]aer toevlucht, haer fonteyn,Ga naar margenoot+
[H]oecksteen, costelijck reyn,Ga naar margenoot+
Waer buyten en is gheenen nameGa naar margenoot+
Tot der salicheyt bequame.Ga naar margenoot+
Dit is het woort daert al is door gemaect,Ga naar margenoot+
Dit is de wijsheyt ghepresenGa naar margenoot+
Die Adam eersten Mensch geschapen naectGa naar margenoot+
Van zonden heeft ghenesen:Ga naar margenoot+
Dits den eenighen troostGa naar margenoot+
Waerop dat vast altoost
Ghebouwt met goet vertrouwen stonden
Oyt alle heylighe gronden.
| |
[pagina 236]
| |
Ga naar margenoot+Hebb' ick slechs u, sanck Dauid, lieue Hee[r]
Ken vraghe niet met allen
Naer Hemel noch naer Aerde, en noch mee[r]
Al quaemt soo te ghevallen
Dat my versmachte gaer
Ga naar margenoot+Ziel en lijf eenpaer,
Mijns herten troost, mijn uytghelesen
Ga naar margenoot+Deel sult ghy noch altijdts wesen.
Dit was siet, t'een-noodichste deel bekent,
Van Maria vercooren,
Ga naar margenoot+Doe Martha sorghuuldig en diligent
Was, in veel diensts t'oorbooren:
Aenmerckt oock Paulus vroet,
Hoe hy des Weerelts spoet
Ga naar margenoot+Als dreck veracht, alleen uyt minnen
Om dit noodichst' deel te winnen.
Niet te vergeefs doch, want wie Christum heeft,
Ga naar margenoot+Gheen dinck en is hem falich,
Hy heeftet al dat hem noodich aencleeft,
Hy is alreede salich:
Ga naar margenoot+Gheen dinck verdommen, can
Ga naar margenoot+Sulck een volcommen, man,
Ga naar margenoot+Door't ghelooue in Christo waerachtich,
Ga naar margenoot+De natuere Gods deelachtich.
Den Heer is Coninc ouer t'landt ghemeen,
Ga naar margenoot+Nae Zacharias tuyghen:
Ga naar margenoot+Hy is slechs een, en sijnen Naem is een,
Ga naar margenoot+Daer alle knyen voor buyghen:
Ga naar margenoot+Hy, en den Vader zijn
Ga naar margenoot+Oock een: en al die fijn
| |
[pagina 237]
| |
[G]heloouen, zijn oock een bevondenGa naar margenoot+
[I]n dit een noodich verbonden.
T'ghelooue oprecht, vruchtich in reyne boetGa naar margenoot+
[I]s den wegh die men handelt,Ga naar margenoot+
[O]m een te zijn met dit een, oock men moetGa naar margenoot+
[G]helijck hy heeft ghewandelt,Ga naar margenoot+
[O]ock wandelen hier noch
[L]ijdtsaem sonder bedroch:Ga naar margenoot+
[I]ae vlijtich, om niet te verdolen,
[H]ouden wat hy heeft bevolen.Ga naar margenoot+
Hier in leyt de gemeynsaemheyt met hemGa naar margenoot+
[D]aer naer wy trachten souden,Ga naar margenoot+
[T]'sijner opvaert was dit sijn laetste stem:
[L]eert alle volcken houden,
[N]ae Doops ontfanghen al,
[H]et ghen' ick u beval:
Dus een wijsheyt voor Godt bepeerelt,Ga naar margenoot+
Maer een dwaes ghepreeck de weerelt.
Doch t'lichaem Gods, t'Lams bruyt, die Godt ghelooft,
Tot den eynde sal passenGa naar margenoot+
Dat sy in alle stucken aen dat hooft
Ghehoorsaem sal opwassenGa naar margenoot+
Ter salicheyt met vlijt,
En sien op hem altijt,Ga naar margenoot+
In doen en laten onghevloden,
Naer uytwijs van sijn gheboden.
Prince, laet ons met voorsienich bescheytGa naar margenoot+
Dus t'beste deel verkiesen,
Om niet door eyghen ijdel gheest'lijckheyt
| |
[pagina 238]
| |
Den hooghsten prijs verliesen:
Want heeft men Christum niet,
Men mist oock t'leuen siet,
In hem is t'eeuwich leuen ondoodich,
Dus is Christus ons meest noodich.
Een is noodich. |
|