De harpe, oft des herten snarenspel

Inhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert

Den 45.Psalm,

op de wijse: O Broeders wy moghen wel beclaghen, oft: Si mon travail.

EEn seer fijn liet, moet uyt mijn hert ontspringhen,
Ic wil singen, van eenen Coninck jent,
[M]ijn tonghe siet, die is tot dese dinghen,
[E]ens sonderlingen, schrijuers penne bekent,
[O]nder al s'Menschen kinderen present,
[G]hy excellent, uytnemende zijt schoone,

[p. 210]

 

V lippen zijn lieffelijck eloquent,

 

En Godt zeghent u daerom te loone.

 

⁺Nu gordet snel, dijn zweert aen uwer zijd[en,]

 

⁺Ghy Heldt om strijden, u schoone verciert,

 

Het moet u wel ghelucken t'allen tijden,

 

In u ghesmijden, treckt henen ghemaniert,

 

De waerheyt te goede ongefaelgiert,

 

Oock wel ghestiert, d'ellendighe bysonder,

 

By t'recht te houden, vry ongheviert,

 

So wert g'hantiert, van u rechter hant wonder[.]

 

V pijlen zijn scherp, dat in alle Landen

 

Vallen met schanden, de volcken int slijck

 

Mede voor u, jae in het midden van den

 

⁺Conincx vyanden, O Godt sonder beswijck

 

Blijft uwen stoel altoos end' eeuwelijck,

 

End' van u rijc, is den Scepter rechtveerdich

 

⁺Gherechticheyt bemint ghy sonder afwijck,

 

Ghy haet publijck, t'Godloos wesen volheerdich.

 

Daerom, o Godt, heeft uwen God vol fame

 

V ten betame, met vreuchden-oly

 

Ghesalft, al meer dan u ghesellen t'same,

 

En seer bequame, u cleederen daer by

 

Zijn enckel Myrrhe, Aloe en Kesy,

 

Wanneer dat ghy, uyt uwe schoon yvooren

 

Palaysen treedt, in u heerlijckheyt vry,

 

Vol schoonder blijschap al nae't behooren.

 

Der Coningen dochteren gaen vol staten

 

In u cieraten, en tot u rechter handt,

 

Daer staet de Bruyt costelijck bouen maten,

+ Eph.6.17.

+ Apo.19.15

+ Hebr.1.8.

+ [Ps]al.11.8.

[p. 211]

 

[In] gout van platen, hoort dochter met ver-⁺

 

[...}]standt,⁺

 

[Ver]geet u volck, uys Vaders huys en landt⁺

 

[Da]n sal playsant, u schoonheyt lusten heden

 

[De]n Coninck want, u heer is hy vailjant,

 

[He]m en niemant, anders suldy aenbeden.

 

De dochter Zor, sal met gheschencken comen,⁺

 

[T']volck vol rijckdommen, daer van werdt ghy ghevleyt,

 

[De]s Conincx dochter is, men machse nommen

 

[Hee]rlijck ter sommen, inder inwendicheyt,

 

[Sy] is met schoon gulden stucken becleyt,

 

[To]t den Coninck leyd'mens' in ghestickte cleeren,

 

[Ha]er speel-maeghden die haer volgen planteyt,

 

[Le]ydt men bereyt, al om tot u te keeren.

 

Men leydtse voort met vroyelijcke zede,

 

[Sy] gaen met vrede, in s'Conincx palayse claer

 

[Cr]ijghen zult ghy in u Vaderen stede,

 

[Ki]nderen mede, sult ghy stellen haer

 

[In] der gantscher Weerelt, tot Vorsten daer

 

[Ic] wil eenpaer, uys Naems zijn gedachtich

 

[V]an kint, tot kints kinde, daerom de schaer

 

[D]es volcx danckbaer, werdt u eeuwich eendrachtich.

Een is noodich.

+ Deut.33.9

+ mat.19,29

+ Luc.14.26

+ Esa.23.18.