De harpe, oft des herten snarenspel

Inhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert

[De hooveerdije, is Godt partije]

Nae de wijse: Van die men op de Galleye wilde stellen.

⁺DE hooveerdije, is Godt partije,
⁺Hoort een exempel uytghelesen,
⁺Nabugodonosors heerschappije
⁺Was seer machtich, by desen
⁺Werdt sijn herte stout en opgheresen.

⁺Doe hy met vreden op sijn borcht

Woonde, int Babylons ghestichte,
Werdt hy verschrickt, en seer besorcht
Al door eens drooms ghesichte,
⁺Daer hy 't bediedt, af wilde weten lichte

Waersegghers, Sterrenkijckers, Caldeen

+ Iudi.9.15.

+ Eccl.10.9.

+ Lude,1.47.

+ 1.Pet..5.5.

+ Iudit.1.8.

+ Dan.4.3.

+ Dan.4.5. ende 5.7.

[p. 207]

 

[En] conden sijn bediedt niet ramen,

 

[Tot] dat ten laetsten quam ghetreen

 

[Da]niel den eersamen,

 

[Die] den Coninck Beltsazer liet namen.

 

[O] Beltsazer, ghy hebt ghewis

 

[De]r Goden Gheest groot van ghewelde,

 

[Da]t u niet verborghen en is,

 

[Sp]rack hy, ende vertelde

 

[Sij]nen droom, die hem Daniel spelde.

 

Den boom die ghy saecht, breedt en wijt,

 

[He]el schoone groene tacken vercieren,

 

[On]der wiens schaduwe bevrijt

 

[All]e Voghels en Dieren

 

[Ha]er mochten gheneeren en logieren.

 

Dat zijt ghy Coninck triumphant,

 

[T']ghebiedt en macht van uwer croone

 

[He]m seer hoogh ende wijdt uytspant

 

[I]ae tot des Hemels troone,

 

[E]n tot aen't eynde der Weerelt schoone.

 

Noch van den Hemel in den droom

 

[S]aeght ghy een heylich wachter varen,

 

[D]ie riep, houdt af, verderft den boom,

 

[M]et sijn vruchten en blaren,

 

Maer wilt de stam, en sijnen wortel sparen

 

De menschen sullen seer ontstelt

 

[V] van haer stooten sonder mijden,

 

En sult ghelijck een Dier op't velt

 

Met gras u moeten lijden,

 

Tot dat voorby werden seuen tijden.

 

Op dat ghy meucht bekennen schier,

[p. 208]

 

⁺Dat den Alderhooghsten verheuen

 

Ouer de Coninckrijcken hier

 

⁺Heeft macht, en die can gheuen

 

Dien hy wil, oft nemen daer beneuen.

 

⁺Maer heer Coninck, doe mijnen raet,

 

⁺Laet varen al t'zondich beswarmen,

 

⁺V van dijner misdaedt ontslaet

 

Door weldaedt aen den Armen,

 

Godt sal ouer u zonden ontfarmen.

 

Nabugodonosor onvroet

 

Heeft Daniels raedt haest vergheten,

 

Nae twaelf Maenden den hooghen moet

 

En was noch niet ghesleten,

 

Ginck op sijn borcht, en sprac met vermeten

 

⁺Dit is Babel seer groot ghewracht

 

Al door mijn macht, niet om vermeeren,

 

Tot een Conincklijck huys gheacht,

 

Mijn glorie ter eeren,

 

Eer t'woort uyt was, sprack dat woordt de[s] Heeren

 

Ghenomen werdt u Coninckrijck,

 

Verstooten suldy zijn, gheleghen

 

Op't veldt, en eten gras ghelijck

 

Ossen te doene pleghen,

 

Tot dat ghy Gods macht bekent te deghe[n.]

 

⁺Terstont wierdt hy verstooten, daer

 

Lach hy int veldt, nat int bedouwen,

 

Als Arents vederen sijn hayr

 

Wies seer lanck om aenschouwen,

 

Ende sijn naghelen als Voghels clauwen.

 

In sulcken staet, nae desen tijt

+ Dan.4.24 ende 5.21.

+ Iere.27.6.

+ Eccles.4.2

+ Luc.11.41.

+ Tobie,4.8 ende 12.11.

+ Dan.4.29

+ Dan.4.32

[p. 209]

 

[Hie]f hy ten Hemelwaert sijn ooghen,

 

[Do]e creech hy sijn verstandt, subijt

 

[Gi]nck hy te louen pooghen,

 

[De]n name des Alderhoochsten verhooghen.

 

Den ghenen die daer eeuwich leeft,

 

[Sij]n macht is eeuwich, groot van waerde,⁺

 

[Hy] doet wat hy in den sin heeft,⁺

 

[T'z]y in Hemel oft Aerde,⁺

 

[Ni]emant en can hem wederstaen expaerde.

 

Sijn ghedaente hy doe ontfinck,

 

[En] sijn Raedtsheeren daer int wilde

 

[Q]uamen soecken haren Coninck,

 

[En] stelden hem seer milde

 

[In] sijn Rijck, Gods lof hy niet en stilde.

 

Oorlof Menschen van slijck en stof,⁺

 

[W]ijckt hooghen moedt en stout berommen,⁺

 

[M]aer gheeft den Heere prijs en lof,

 

[V]erleent hy u rijckdommen,

 

[W]ilt de behoeftighen te hulpe commen.

Een is noodich.

+ Esaie,9.6.

+ Dan.2.44

+ Dan.4.33.

+ Eccl.10.11

+ Tob.4.10.