De harpe, oft des herten snarenspel

Inhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert

Den 125. Psalm,

nae de wijse: In mijnen noot roep ick tot u, O Heere.

⁺ALle die daer op den Heere gepresen
Hopen eenpaer, die en sullen midts desen
Niet vallen, maer blijuen eeuwich saysoen
Onwanckelbaer, gelijc als den bergh Zioen.

Int pleyne velt, Ierusalem becleuen,

Staet al omstelt, met die berghen verheuen,
⁺Den Heer int crijt rontom sijn volc oock is,
Van nu ter tijt, tot in eeuwicheyt ghewis.

⁺Want niet en sal, t'Godtlooser Cepter blijuen,

Om ouer t'smal, rechtveerdich hoopken drijuen,

+ Pro.10,30

+ Psal.34,8

+

[p. 189]

 

[O]p dat yemant, van die vroom zijn bekent,

 

[D]och met de hant, tot ongerechticheyt went.

 

Heere doet wel, die goede herten vrome,⁺

 

[M]aer die rebel, wijcken op wegen cromme,⁺

 

[D]e Heer sal haer, met die quaet doenders fel⁺

 

[W]ech drijuen, vrede zy ouer Israel.⁺

Een is noodich.

+ Esai.1,28.

+ Iere.17,13

+ Eccl.2,16.

+ Gal.6,16.