De harpe, oft des herten snarenspel
(1599)–Karel van Mander– AuteursrechtvrijInhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert
nae de wijse van den blinden Man. | |
[pagina 152]
| |
Ga naar margenoot+EEnen gheboren blinden sat
Die voor den Tempel aelmoes bat,
Te Ierusalem,
Iesus met sijne Iongheren
Ginck daer voorby, die vraeghden hem.
Meester, wie heeft ghesondicht, hy
Oft sijn Ouders? hoe commet by
Dat hy aldus
Blindt is van Moeder gheboren?
Daer op antwoorde haer Iesus:
Hy noch sijn Ouders en hebben niet
Ghesondicht, maer dit gheschiet,
Ga naar margenoot+Op dat voorwaer
Ga naar margenoot+Gods wonderlijcke wercken
Aen hem souden zijn openbaer.
Ga naar margenoot+Ick moet wercken, de wercken goet
Van die my heeft ghesonden vroet,
Soo lang alst dach
Is, want den nacht sal comen
Dat niemandt meer wercken en mach.
Dewijl ick in de Weerelt zy,
Ga naar margenoot+Ben ick dat licht der Weerelt vry,
Op't Aerderijck
Heeft den Heere ghespoghen,
En maeckte van sijn speecksel slijck.
Ga naar margenoot+Den Blinden smeerd' hy d'ooghen saen,
En dedese hem wasschen gaen
Tot Siloha
Int water van den Vijver,
Soo dede hy, en sach daerna.
| |
[pagina 153]
| |
[D]oe spraken sijn ghebueren daer,
[En] is dit niet den Bedelaer,
[Hoe] siet hy dan,
[Sy] twisten onderlinghe:
[M]aer hy sprack dat hy was den Man.
[H]oe zijn u ooghen open ghedaen?
[De]n Mensche Iesus quam ghegaen,
[Sli]jck maeckte hy,
[En] besmeerde mijn ooghen,
[Na]e sijn woordt ginck ick wasschen my.
[S]y vraeghden hem waer Iesus was,
[Hy] en wist niet, op t'selue pas
[Gin]ghen hem siet
[Tot] den Phariseen leyden,
[Wa]nt t'was op den Sabbath gheschiet.Ga naar margenoot+
[D]ie vraeghden hem oock van ghelijck,
[En] als hy seyde, van het slijck
[En] hoe hy sach,
[Sm]aet sy van Iesum spraken,
[Wa]nt hy verbrack den Sabbath dach.
[D]'een seyde, hy en is niet van Godt,
[Wa]nt hy en doet niet sijn ghebodt.
[D']ander sprack coen:
[Hoe] can een sondich Mensche
[S]ulcke teeckenen ghedoen?
[D]oe sy aldus hebben gheschilt,Ga naar margenoot+
[Vr]aeghden sy wat den blinden hiltGa naar margenoot+
[Va]n Iesum maer,
[T'i]s (seyd' hy) een Prophete:
[Do]e riepen sy sijn Ouders daer.
| |
[pagina 154]
| |
Ga naar margenoot+Want de Ioden en wilden niet
Ga naar margenoot+Gheloouen, dat het was gheschiet,
Dat hy was blindt
Gheboren, en worden siende,
Sy vraeghden haer: is dit u kindt?
Het is ons soon, dats ons ghewis,
En dat hy blindt gheboren is:
Maer hoe hy nu
T'gheschichte heeft ghecreghen,
Weten wy niet te segghen u.
Maer vraghet hem nae u ghevoech,
Want hy is nu al oudt ghenoech
Te doen sijn woort:
Aldus spraken sijn Ouders,
Vreesende de Ioden verstoort.
Ga naar margenoot+Want de Ioden hadden seer wreedt
Besloten, wie Iesum beleedt
Voor Christum dan,
Die soude moeten wesen
Daerom ghedaen in haren Ban.
Ga naar margenoot+Tot den Mensch was noch haren keer,
Segghende: gheeft Gode de eer,
Want openbaer
Weten wy wel dat desen
Mensche maer, en is een sondaer.
Oft hy een sondaer is oft niet,
Daer van en weet ick gheen bediet,
Maer een dinck blie
Weet ick, dat ick te vooren
Blindt ben gheweest, ende nu sie.
| |
[pagina 155]
| |
[W]at deed' hy u, op wat manier
[Dee]d' hy u sien? ick hebt u schier
[Dae]r stracx gheseyt,
[Also]o dat ghy te vullen
[Wel] hebt ghehoort het recht bescheyt.
[W]at wilt ghy't weder hooren fijn,
[Oft] wilt ghy oock sijn Ionghers zijn?
[Sy] vloeckten hem,
[Ga]et: en zijt ghy sijn Iongher,
[Wy] zijn Iongheren van Moysem.
[W]y weten wel dat Godt seer claer
[M]et Moyses heeft ghesproken: maer
[T'i]s onghewis,
[Va]n desen niet met allen
[En] weten wy van waer hy is.
[D]at is doch wel een wonder dinck,
[Da]t ghy niet en weet sonderlinck
[Va]n waer hy zy,
[En] dat hy wonderdadich
[De] ooghen heeft gheopent my.
[W]ant wy wel weten met accoort
[Da]t Godt de sondaers niet en hoort, Ga naar margenoot+
[M]aer soo yemandt
[Go]dt vreest, en doet sijnen wille,
[Di]e verhoort hy aen elcken cant.
[V]an dat de Weerelt heeft ghestaen,
[En] heeft men niet ghehoort vermaen
[Da]t yemandt saen
[Ee]nen blinden gheboren
[De] ooghen heeft open ghedaen.
| |
[pagina 156]
| |
Dus waer hy niet, van Gode siet,
Ga naar margenoot+Hy en soude sulcx ghedoen niet:
Sy spraken doen:
Ghy zijt in zonden gheboren,
En wilt ghy ons hier leeren coen?
Sy stieten hem uyt: dit vernam
Iesus, en als hy by hem quam
Heeft hem ghevraeght:
Ghelooft ghy aen Gods Sone? Wie ist, Heere? heeft hy ghevraecht.
Ga naar margenoot+Ghy hebt hem ghesien onghemist,
En die met u nu spreeckt, die ist:
Hoorende dat,
Hy sprack: Heer, ick ghelooue,
Viel neder, en den Heer aenbat.
Tot een oordeel in s'Weerelts pleyn,
Ben ick comen, dat int ghemeyn
Die niet en sien,
Ga naar margenoot+Sien souden, end' de siende
Self souden worden blinde lien.
Dees redenen, en ander meer,
Sprack Christus, vrienden, t'onser leer,
Laet ons ghesticht In sijn gheboden blijuen,
Soo wandelen wy in het licht.
Een is noodich. |
|