De harpe, oft des herten snarenspel
(1599)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijInhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert
Nae de wijse: O Isaacx Godt en Iacobs toeverlaet.Siet een man Gods door Gods crachti[ch] bev[el]
Van Inda snel
Is comen tot Bethel,
Doe stondt sonder ghequel
Om doen sijn ijdel spel, Ieroboam aldaer:
Sijn Kalf te roocken was al sijn opstel,
Als een ghesel // Der Heydenen rebel,
Den man Gods riep seer wel
Voor't volck van Israel en sprack int openbaer
O Altaer, Altaer // Dus seyt de Heere claer
Ga naar margenoot+Siet eenen Soon hier naer
Ga naar margenoot+Sal Dauids huyse fijn // Gheboren zijn,
Die Iosia ghepresen
Ga naar margenoot+Ghenoemt sal wesen,
Op u sal desen noch offeren alhier,
Die Priesteren vry
Der hooghten, die op dy
Offeren, noch daer by
Menschen beenen sal hy
Op u verdoen met vyer.
Ga naar margenoot+Den man Gods daer een teecken blijcken liet
| |
[pagina 149]
| |
[Tot] claer bediet,
[Den] Altaer scheurde siet,
[En d]'asschen van hem schiet,
[Den] Coninck vanghen hiet
[Den] man Gods vroom vailjant.
[Sijn] handt verdorde soo hy die uytstiet,
[Tot] sijn verdriet
[En m]ochte hyse yet // Weder getrecken niet
[Dies] hy den man Gods rietGa naar margenoot+
[Voor] hem te bidden, want
[Door] sulcke bystandt
[Cree]ch hy weder sijn handt.Ga naar margenoot+
[Den] Coninck die hem vandtGa naar margenoot+
[Los] van sulck ongemac // Bat hem en sprack:
[Com]t in mijn huys, u lauen // Laet u begauen,
[Doo]r u beslauen, wil ick bewijsen danck:
[Ma]er des man Gods vermaen
[Wa]s, al gaeft ghy my saenGa naar margenoot+
[V ha]lue huys, niet gaen
[En s]oud' ick, noch ontfaen
[Alhi]er spijse noch dranckGa naar margenoot+
[W]ant dat woordt des Heeren my alsoo geboot,
[Seg]ghende bloot,
[Ghy] sult aldaer gheen broot
[Eten], noch oock ter noot
[Ghe]en water cleyn oft groot, drincken, noch oock den pat
[Com]en, die ghy gingt, dus den man Gods minjoot,
[Son]der eenich aenstoot
[Wed]er na sijn exploot,
[Doo]r anderen wegh vloot,
| |
[pagina 150]
| |
En in Bethels conroot, en dranck hy n[och] en [at:]
Maer daer in Stat
Een oudt Prophete dat
Vernemende, hy sat, op den Ezel ghesael[t,]
Reedt onghedraelt,
En vandt den man Gods reyne,
Die binn' den pleyne,
Daer sat alleyne, onder een Eycke groen,
En quam hem noon
Ga naar margenoot+Met soete woorden schoon,
Ga naar margenoot+Den Enghel uyt de troon
Hadde sijnen persoon
(Sprack hy) alsucx doen doen.
Aldus verleydt den Man Gods zijn[de] do[ort]
Ga naar margenoot+Valsche rappoort,
Hy at ende dranck voort,
Maer sijn vreucht wert versmoort,
Aen tafel werdt ghehoort, al van des Heer[en] Nae[m]
Door dien Propheet, desen man Gods ae[n]boo[rt]
Want ghy discoort
Mijn ghebodt hebt verstoort,
Water en broot gh'orboort,
Alhier tegen mijn woort, ghedaen ongehoo[r]sae[m]
Om dese blaem
En sal niet u lichaem
Gheleyt wesen bequaem, in uwer Vadere[n] gra[f,]
Van een leeu straf
Op den wegh doot ghebeten,
Werdt hy versmeten,
Maer sonder eten, oft den Ezel doen quae[t,]
| |
[pagina 151]
| |
[Sto]nt den Leeu tam
[Al h]adt gheweest een Lam:
[Alst] den Propheet vernam,
[Om] t'doot lichaem hy quam,
[Spr]ack: dits om sijn misdaet.
D[en ]man Gods, doot hy op den Ezel loet,
[En]d' voerd' hem vroet
[In] stadt: en met der spoet
[In] sijn eyghen graf doet
[Hy] hem, en ouervloet beclaeghde hy hem Och!
[Gh]y broeder mijn: maer lieve vrienden soet
[On]s dienen moet,
[Des]e leeringhe goet,Ga naar margenoot+
[T'o]nser zielen behoet,Ga naar margenoot+
[Wa]nt u op desen voet, gheschiet dagelijcx noch
[See]r veel bedroch, Door valsch onsuyuer sochGa naar margenoot+
[Gh]elijck ons Petrus dochGa naar margenoot+
[In] den tweeden Brief seyt,
[Da]tter planteytGa naar margenoot+
[Va]lsche Propheten warenGa naar margenoot+
[On]der de scharen,
[Va]lsche Leeraren, werden by u int perck,
[Di]e argh Secten-ghespin
[Oo]ck sullen om ghewin
[Be]neffens voeren in,
[M]aer blijft met Christus sin
[(B]roeders) ghewapent sterck.
Een is noodich. |
|