De harpe, oft des herten snarenspel
(1599)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijInhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert
nae de wijse: Op sinte Martens auondt.[D]En Heyrlegher Israels, aen ElimsGa naar margenoot+ watercant
[Is] ghelogiert, met sijn tenten aldaer,
[Lus]tige palmboomen, staen daer seer trium-Ga naar margenoot+ phant,
[En] twaelf Fonteynen vloeyende claer,
[Op] seuen groote berghen vruchtbaer,
[Sch]oon Roosen en Lelien bloeyen,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 102]
| |
De kinderen Syons daer, in verblijden haer
Den Mey doet al vol vreuchden bloeyen.
Ga naar margenoot+Den Meyboom tot Sion bloeyende met Ga naar margenoot+sijn vrucht
Als Aarons roede, staet lustich fijn,
Ga naar margenoot+Alle verslaghen herten, neemt hier uwe toe-Ga naar margenoot+vlucht
Ga naar margenoot+Tegen den brandt, van s'middachs sonnenschijn
Want al die onder zijn schaduwe zijn,
Sieckte noch leet en mach haer schaden,
Om niet sy drincken daer, heunich, melck en wijn
Christus den Mey cant al versaden.
In dat huys des Heeren, in Gods voorhouen groen
Ga naar margenoot+Staen de gherechtighe vruchtbaer ghekeest,
Ga naar margenoot+Gelijck de Palmboomen, ende gelijc daer do[en]
Ga naar margenoot+Cederboomen in Libanons foreest,
Ga naar margenoot+Voor gheen droogh Iaer en zijn sy bevreest,
Ga naar margenoot+Haer bladeren groenen vol deuchden,
Sy staen ghewortelt aent water van Gods Gheest,
Ga naar margenoot+Christus den Mey doet al verjeuchden.
De wilde woestijne nu als een lely staet,
Ga naar margenoot+Want de heerlijckheyt van Libano soet
Ga naar margenoot+Die is haer ghegheuen, en dat lustich cieraet
Van Carmelus en Saron ouervloet,
De Heydenen, voor't ghelooue vroet,
Ga naar margenoot+Mach men Gods huysgenooten schrijuen,
Ga naar margenoot+In den Olijfboom dragen sy vruchten goet,
Christus den Mey doet al beclijuen.
| |
[pagina 103]
| |
[D]ie verloste van Iuda wortelen nederwaertGa naar margenoot+
[En] opwaert brenghen sy vruchten uyt,Ga naar margenoot+
[Ma]er alle Godloose van hooueerdigen aertGa naar margenoot+
[Ver]dwijnen haestelijck als hoy oft cruytGa naar margenoot+
[Hoo]gh op de daken sonder virtuyt:Ga naar margenoot+
[Ma]er al die Christum reyn aencleuen,
[Dat] zijn al boomen in s'Paradijs besluyt,
[Chri]stus den Mey doet eeuwich leuen.
O Princelijcke spruyten, wijnrancxkensGa naar margenoot+nu ter tijt,
[In s']Meys saysoen, groeyt ende bloeyet vry,
[En] ouervloeyt in vruchten, al tot des geestsGa naar margenoot+profijt,
[Wa]nt t'vleesch bloeysel gaet haest voorbyGa naar margenoot+
[Als a]erdtsche bloemkens, die sien wyGa naar margenoot+
[Verd]wijnen door de Sonne stralich,
[Dus] blijft tot den eynd' int eeuwich woort Christi,
[Soo] sult ghy naemaels bloeyen salich.
Een is noodich. |
|