De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrijnae de wijse: Venus der Minnen Goddinne, etc.
Ga naar margenoot+TObias tot sterven gheneghen,
Riep synen soon, en sprack daer tegen,
Mijn kindt // bemint,
Hoort met accoorden // alle mijn woorden.
Als God mijn ziel heeft wechghenomen,
Mijn lichaem in een graf laet komen,
En wilt // oock milt,
V Moeder draghen // jonst al u daghen.
Houdt haer in en weerden end' in eeren,
Denckt opt perijckel en 'tverseeren,
Hoe sy // droegh, dy,
Met groote smerte // onder haer herte.
End' als sy sal ghestorven wesen:
Begraeftse nevens my, by desen,
Altijt // met vlijt
En neerstigh poogen // hebt God voor oogen
Draeght in u herte Godt almachtigh,
Soo dat ghy hem altijdt ghedachtigh
Zijn meught // van jeught,
Tot 'slevens enden // t'hemwaerts u wenden.
Siet dat ghy niet t'eenighen stonde
V en bewillight in gheen sonde
T'ghebodt // van Godt
En wilt versteken // noch gheensins breken.
Van uwen goede helpt den armen,
Aensiet hen-lieden met ontfarmen,
By dien // aensien,
Sal u ghestade // Godt met ghenade.
Helpt neerstigh die behoeftigh leven,
Hebt ghy vele // wilt vele gheven,
| |
[pagina 563]
| |
En doet // oock goet
Met herten reynigh // al hebt ghy weynigh.
Gheeft trouwelijck al sonder sparen,
Soo sult ghy rechten loon vergaren,
Ter noodt // die doodt
En zonden lossen // de alemossen.
De Aelmossen vol charitate,
Is in der noot een groote bate,
En troost // altoost,
Seer groot beseven // voor God verheven.
Mijne sone wilt u oock vermijden,
Van hoerery, laet die besijden,
Hebt een // Wijf reen,
Wilt daer beneven // gheen meer aenkleven.
De hooveerdy en gheeft gheen stede
In u herte, noch woorden mede,
Van in // 'tbegin,
Wracht sy 'tbederven // daer wy om sterven.
End' alle die om u arbeyden,
Terstont wilt haren loon bereyden,
En houdt // niet stout,
Van gheen persoonen // verdiende loonen.
En doet oock geen menschen geschieden,
Dat ghy nood' hadt van ander lieden,
Ter noodt // u broodt,
Deelt t'allen tijden // die hongher lijden.
Wilt om den naeckten te bedecken,
Van uwe kleederen aentrecken,
Maer meest // diegheest-
Lijck zijn begraven // deelt uwe gaven.
Met den Sondaeren vol vermeten
Soo en wilt oock drincken noch eten,
Maer gaet // om raedt,
Den Wijsen vraghen // tot allen daghen.
Danct altijdt God, en bidt eendrachtigh,
Dat hy u wil regieren krachtigh
Dat fijn // al dijn
Voornemen blijcke // zijn woordt ghelijcke.
En sorght niet, mijn Sone verheven,
| |
[pagina 564]
| |
Al leyden wy een arem leven,
Voorwaer // hier naer
Wy hebben sullen // van als te vullen.
Indien dat wy tot allen tyden
God vreesen en de zonde myden,
En goet // doen vroet,
Nae recht wy souden // dit wel onthouden.
Een is noodigh. |
|