De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrijnae de wijse: Wy die roemen te zijne, etc.
Ga naar margenoot+TOt Cain sprack de Heere,
Vrienden verstaet,
Waerom wort ghy soo seere
Toornigh quaet // dat u ghelaet
Verandert onbequame,
Zijt ghy niet aenghename,
Als ghy doet vrome daedt.
Maer soo ghy van labeure
Niet vroom zijt klaer,
Soo rust dan voor u deure,
De zonde, maer // en komt niet naer
Haren wille te doene,
Maer wederstaetse koene,
End' heerschapt over haer.
Ga naar margenoot+Godt sagh der Menschen weghen
Als onverheught,
Hoe sy waren gheneghen
Al van haer jeught // niet tot der deucht,
Maer teghen zijn vermonden,
In boosheyt end' in sonden
Hadden een ydel vreucht.
Beter is, soo wy mercken,
Den Man ghesint
Verduldigh, dan den stercken:
Ga naar margenoot+Noch men bevindt // soo Schrift ontbindt,
Dat die zijns moedts een Heer // is,
Al veel te prijsen meer // is,
Dan die steden verwint.
| |
[pagina 565]
| |
Christus los van gheschille,Ga naar margenoot+
Als knecht onvry,
Dede zijns Vaders wille:Ga naar margenoot+
Soo moeten wy // hem dienen, hyGa naar margenoot+
Is een Heere ghepresenGa naar margenoot+
Van den Sabbath by desen,Ga naar margenoot+
Laet ons hem blyven by.Ga naar margenoot+
Want na des Schrifts verstanden,
Eenen rustdagh
Isser als noch voorhanden,
Daer niemant magh // doen, so hy plagh,Ga naar margenoot+
Die vleeschelijcke lusten,Ga naar margenoot+
Van onse wercken rustenGa naar margenoot+
Moeten wy met verdragh.
En laet ons met 't lichameGa naar margenoot+
Niet wesen saen
De zonde ghehoorsame,
Noch onderdaen // maer vyerigh slaenGa naar margenoot+
En wel ghewapent vechten,
Als vrome stijdtbaer knechten
Den vyandt wederstaen.
Laet ons gheheel verlaten,
Babels belock,Ga naar margenoot+
Aflegghen ende haten
'sVleeschs vuylen rock // der zonden jockGa naar margenoot+
Van onse halsen dwinghen,
En goede vruchten bringhenGa naar margenoot+
Aen Christum den Wijnstock.
Wy sullen wel beklyvenGa naar margenoot+
In vruchtbaer keest,Ga naar margenoot+
Als wy vast in hem blyven,
End' in den Gheest // wandelen meest,
Soo dat wy niet en dwalen,
De rechte haven falen,
Door vleeschelijck tempeest.
Want Godt doch geen bekoorenGa naar margenoot+
Yemandt aendoet,
Maer elck tot quaet oorbooren
Werdt overvloet // becoort onvroet,
| |
[pagina 566]
| |
Als hy werdt afghetoghen,
Aenghelockt en bedroghen,
Door lust van vleesch en bloet.
Als die lust heeft ontfanghen
Consent en macht,
De zonde en 'tzaedt der slanghen
Baert sy ter dracht // en dat met kracht
Baert die sonde versmadigh,
De doodt der zielen schadigh,
Wanneer sy is volbracht.
Wie nae't vleesch leeft sal sterven,
Ga naar margenoot+Tis waer bediedt,
Eeuwigh Gods Rijcke derven,
Met groot verdriet // Godt en wort niet
Bespot, wat wy hier saeyen,
Sullen wy namels maeyen,
Dus elck wel voor hem siet.
Al die om zijn vertroosten
Ga naar margenoot+Saeyt opt vleesch mal,
Ga naar margenoot+De verderffenis oogsten
Vant vleesch hy sal // maer die hier smal
Saeyt op den Gheest bekleven,
Oogsten dat eeuwigh leven
Sal hy vanden Gheest al.
Ga naar margenoot+Ist dat ghy als den stercken
Door 'sGheests ghehuldt,
De vleeschelijcke wercken
Doodt menighvult // leven ghy sult,
Ga naar margenoot+Dus Broeders na den heessche,
Te leven nae den vleesche,
En hebben wy gheen schuldt.
want na des Schrifts ghewaghen,
Gheen Menschen fijn
Ga naar margenoot+En moghen Godt behaghen
Die vleeschelijck zijn // Vriendekens mijn,
Hier mede laet ick 't blijven,
Godt wil u alle drijven
Door zijnen gheest divijn.
Een is noodigh. |
|