De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander– Auteursrechtvrijop de wyse: Ick heb die groene strate.O Heer wy zijn u wel schuldigh
Te dancken en loven met vlijt,
Want ghy troost ons menichfuldigh
Met u Vaderlijcke ghenaed' altijdt.
Wy moeten stadigh aenhanghen,Ga naar margenoot+
Met herte sin en verstant.Ga naar margenoot+
| |
[pagina 458]
| |
Want wy oock stadich ontfanghen,
Alle weldaet van u Almachtighe Handt.
Ons sonden en onse ghebreken
Ga naar margenoot+Niemant u de schult op en welf,
Ga naar margenoot+Worden wy van u versteken,
Ga naar margenoot+Daer van zijn wy de recht' oorsake self.
Ga naar margenoot+Ghy sijt een licht uytverkoren,
Ga naar margenoot+Daer duysterheyt gheen uyt ontstaet,
Ga naar margenoot+Ghy en wenscht niemant verloren,
Teghen uwen wille gheschiedet quaet.
Ws lofs toenemen wy wenschen,
Voor alle weldaden, die in
Dit leven ghy oyt den menschen
Hebt bewesen van des werelts begin.
Ga naar margenoot+Ghy zijt die voor ons wilt sorghen,
Ghy en laet ons in gheenen noot,
V barmherticheyt alle morghen
Is vernieut, en uwe trouwe is seer groot.
Des morghens, als een dau-wolcke,
Ga naar margenoot+Haer uwe ghenade verspreydt,
Ia tot trooste van uwen volcke,
Gelijc eenen dauw sy haer vroech uytbreyt.
Ghy weet ons wel toe te voeghen
Wat ons noodigh behoeft ghewis,
Conden wy maer slechs ons ghenoeghen
Met het ghene datter voor handen is.
Ga naar margenoot+Ghy hebt gheseyt t'onser baten,
En vreest niet, want ick en sal
Ga naar margenoot+V nemmermeer verlaten,
Ga naar margenoot+Noch versuymen hier in dit Aerdtsche dal.
Dit woort vertroost ons soo seere,
Dat wy wel durven segghen koen,
Mijn hulper is Godt de Heere,
Wat soude my konnen een mensche doen.
Ga naar margenoot+Ghy zijt totter vromer bevrijden
Ga naar margenoot+Een seer krachtigh Bolwerck en slot,
Daer en is (moetmen belijden)
Nieuwers geenen troost gelijck ghy o God.
Wy moeten seer haestelijck vallen
| |
[pagina 459]
| |
Wanneer ons u hulp ontvliet,
Wy en deughen doch niet met allen,
Sonder u ghenade zijn wy al niet.
O Heere wilt uwe handt recken
Ons, wy swacken en armen hoop,
Om nae 'theylighe voorghestelt trecken
Te voleynden t'uwen prijse den loop.
Den loop hier wel te voleynden
Is ons een hoogh noodigh dingh,
Dus, o Heere, wilt ons toeseynden
Vwe hulpe, sy dient ons sonderlingh.
Een is noodigh. |
|