De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijOp de wijse: O Isaacx Godt, en Iacobs toeverlaet.O Moses schoon // persoon // van grooter macht,
In Egypten sacht,
Wat gheloof oft wat kracht
Beroert doch u ghedacht,
| |
[pagina 453]
| |
Dat u versmaet gheslacht
Dus komt in uwen sin,
Pharaons dochter soon, o Prince groot geacht
Ionstigh u toelacht,
Wellust der zonden pacht,
Wat ist daer ghy op wacht,
Dat ghy niet meer en tracht,
Gelijck als int begin,
Nae al dit Aertsch ghewin,
Dunckt u dat weerdigh min,
Dan hier te leven in // ongemack en gepijn,
Inder woestijn,
Iae te zijn een Schaepheerder
Is u niet weerder
Liever begheerder, eere, vreucht en solaes
Dan te verkiesen vry
De versmaetheyt Christi,
Elcken tot spot daer by,
Voor my de Werelt sy
Wert ghy jae simpel dwaes.
O Werelt dat // den schat, Egypti al,
T'wellustigh gheschal
Niet en is mijn beval,
Dat is om dattet sal
Vergaen te niet en smal,
Met al u heerschappien,
Des verkies ick 'tlijden, met mijns Gods ghetal
Hier in dit aertsche dal
Niet achtend' u ghekal,
Al houdt ghy my voor mal,
Nae dit bitter als gal
Sal my eens soet gheschien,
Hier om t'allen tien
Houd' ick my vast aen dien
Ick niet en kan gesien // gelijck of ic hem klaer
Saegh' openbaer,
Want daer en is doch nerghen
Schalcken oft ergen
Die hem verbergen // voor mijns Gods bogen kan,
| |
[pagina 454]
| |
En hy sal elcke daet
Der Menschen goet oft quaet
Brenghen int oordeels raet,
Daer yeghelijck ontfaet
Loon na sijn wercken dan.
Pharao seer fel // is snel, op u verstoort,
Hebbende verhoort
Dat ghy ghedaen hebt moordt,
En oock begraven voort,
Den mensche met een woort
Ghenoemt der sonden lijf,
Ghy moet als ballingh vluchten buyten poort,
Het zy Zuydt oft Noordt,
Eer men u brandt oft smoordt,
Want tis al wel bespoort,
Dat u leven discoort
Is van't ghemeen bedrijf,
Daer man en wijf
In leeft, tot mijn beklijf,
En Israels verblijf // moet oock nu lijden noot,
Pharao is doot,
Die Ioseph groot // wel kende,
Met al sijn bende,
Dus in ellende, vliedt en neemt u vertreck,
Hadt ghy na mijnen aerdt
Willen leven, ghy waert
Weeldich en rijck vermaert,
Maer loopt nu henen, spaert,
Lijdt hongher en ghebreck.
Adieu vuyl slijck, rijck, van Egypten eest,
Doncker foreest,
Want mijnen sin is meest,
Op Christi rijck en feest,
Die my door sijnen Gheest
Cracht, troost en vreucht in plant,
Voor Pharons toorn niet te zijn bedeest,
Noch oock niet bevreest
Voor't nijdigh slanghe beest,
Dat altijds maeckt tempeest
| |
[pagina 455]
| |
Teghen den rechten keest
Van des waerheydts verstant,
Op Godt hoop ick, want
Sijn almachtighe Handt,
My vry aen elcke cant // bewaert ende geleyt,
Regierdt en weydt,
En sie vast op't beloonen
Van 't eeuwich kroonen
Niet opt vertoonen // van d'Aertsche dingen kranck,
Dus blijf ick in sijn huys
Een oprecht Dienaer cuys,
Al mijnen roep is 't cruys
Des Heeren, voor concluys
Moet hem zijn prijs en danck.
Een is noodigh. |
|