De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Al die in Syon zijt. Oft, alst begint.DEn tijdt is hier,
Datmen sal vrolijck wesen,
Tis de manier
In Bruyloft aldermeest,
'sHemels Princier,
Den Bruydegom ghepresen,
Wt t'Aerdtsch quartier
Noodt elcken t'zijnder feest,
Comt, roept den Gheest,
Met die Bruydt int ghemeyn,
Niemandt den moedt verloren // gheeft,
Den Bruydegom verkoren // heeft
Tot Bruydt, al die herboren // leeft
Wt Water en Gheest reyn.
Ter schooner Stadt,
Daer dees Bruyloft sal blijcken,
Den rechten padt
Is liefde, sonder twist,
Gheen vreucht noch schat
By t'eeuwigh te ghelijcken,
Noyt herte dat
Begrijpt al onghemist,
| |
[pagina 135]
| |
Soo heughlijck ist,
In die heerschap, Pyaet
Van der Mersch, spruyten blomen // maer
Die door de liefde komen // daer
Voor gheen verdrooghen schromen // haer
Bloeysel niet en vergaet.
Tot sulck een lot
Dit jonck paer volcks verbonden,
Hebben in Godt
Den Heer aenveert den Echt,
Tot een afschot
Van ziel verderfsche zonden,
Om na tghebodt, verwinnen quaet aenvecht
Eerlijck oprecht
Te wandelen, nu zijt
Malkand'ren een hulpsame // handt,
Als leden aen 'tlichame // want
Op de reys nae t'bequaeme // landt
Valt menigherley strijdt.
Den hooghsten Prins
Wilt ons al weerdich maken
Der Bruyloft ghins,
Int eeuwigh leven soet,
Tis al ghewins
Ghenoech, daer te gheraken,
Maer andersins
Hier al verloren goet,
Laet ons dan vroet
Waken en bidden snel,
Als Bruydt in liefden kleven // an,
t'Een noodigh, den verheven // Man,
En niet scheyden, om 'tleven // van
Sijn woordt, liefd', en bevel.
Een is noodigh. |
|