De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrijnae de wijse: Cupido Heere fel.
Ga naar margenoot+DIe kort' Historie van
t'Ioodtsch volck, den Israelijten,
Die Alchior Hooftman
Over den Ammonijten
| |
[pagina 107]
| |
Holopherni heeft vertelt,
Daer hy uyt toornigher spijtenGa naar margenoot+
Om was aenden boom ghestelt
Voor Betulien int velt.
Dit volck is (seyde hy)
Wt Chaldea gheresen,
In Mesopotamy
Ginghen woonen na desen,Ga naar margenoot+
Want zy en wilden niet eenpaer
Die Goden, noch oock dat wesen
Haerer Vaderen aldaer
In Chaldea volghen naer.Ga naar margenoot+
Daerom verlieten zy
Harer Vaderen zeden,Ga naar margenoot+
(Die al veel Goden vry
Hadden) dat zy aenbeden
Souden den eeuwighen Godt
Des Hemels: dus zy ghetreden
Zijn van daer, en woonden tot
Haram, nae haers Gods ghebodt.Ga naar margenoot+
Om groote dierte strafGa naar margenoot+
Quamen (gheen uytghesondert)
Sy in Egypen af,
Daer zijn zy in vier hondert
Iaren soo vermenight al,Ga naar margenoot+
Dattet menigh heeft verwondert,Ga naar margenoot+
Sy werden van een volck smal
Tot een ontellijck ghetal.
Maer doense den Coning
Eypten in veel saken
Swaerlijck doen wercken gingGa naar margenoot+
Aerde voeren, en maken
Tychelen, om bouwen zijn
Steden, dus met vyerigh haken
Riepen tot haren Godt fijn,Ga naar margenoot+
Die verlostes' uyt ghepijn.
Gantsch Egypten hy sloegh
Met plaghen swaer om draghen,
Doen stieren haer ghenoeghGa naar margenoot+
| |
[pagina 108]
| |
D'Egyptsche door vertsaghen
Wt den Lande, maer so saen
Opghehouden zijn de plagen,
Iaghen gingen haer om vaen,
En weder in dienst doen gaen.
Des Hemels Godt ontsloot
De Zee ten selven tijden,
Ga naar margenoot+Dat zy als mueren groot
Daer stondt aen beyde zijden,
Ga naar margenoot+En hy lietse op den grondt
Daer drooghvoets door henen schrijden,
En zy quamen ter dier stont
Al daer van noch fraey ghesondt.
Maer t'gantsche Heyrkracht fel
Ga naar margenoot+Van die Egyptenaren
In d'Zee verdronck seer snel,
Soo veel als sy daer waren,
Ga naar margenoot+Daer en bleef oock over gheen,
Die hadde moghen de maren
Voort vertellen, van sulck een
Groot verderven int ghemeen.
Dit volck door de Roo Zee
Ga naar margenoot+Zijnde bin der Woestijne,
Des Berghs Sina alree
Logeerde daer met zijne
Legher, int wilde ghebrocht,
Daer ten voorighen termijne
Noch gheen Mensch te woonen plocht,
Noch hem oock onthouden mocht.
Ga naar margenoot+T'bitter water werdt soet,
Dat sy't wel drincken konden,
Ga naar margenoot+Hemels broot overvloet
Ga naar margenoot+Sy veertich jaer lanck vonden,
Waer sy trocken wijdt oft breedt
Sonder sweert oft pijl om wonden,
Niemant en mocht sy doen leedt,
Want haren Godt voor haer streedt.
Behalven alleen, doen
Het verliet die gheboden
| |
[pagina 109]
| |
Sijns Gods, en datter coen
Tot eenig' ander Gode,
Als tot hem, is om bystant,
Hulp oft troost henen ghevloden,
Werden verslaghen met schant,
En ghevoert wech uyt het lant.Ga naar margenoot+
Maer alsoo menichfout
Dat haer sulck sondich sneven
Van herten heeft berout,
Des Hemels Godt verheven
Heeft haer jonstigh wederom
Overwinninghe ghegheven
Teghen haer vyanden dom,
Int ghetal veel boven som.
Teghen haer 'tveldt behieldt
Niemant, die Cananite
Coninghen al vernielt
Hebben sy, Iebusite,
Pheresijt, Hetijte me,
Daer toe oock den Amorijte,
Soo't de sterck' in Hesbon de,
Nam haer landt en elcke ste.
Het gingh haer altijdts wel,
Als sy Godt haren Heere
Niet en waren rebel,
Want haren Godt haet zeere
T'onrecht, end' heeft oyt gheloert
Op sulck doen, t'haerder oneere,
Sy zijn uyt haer lant ghevoert,
En van veel volcken beroert.
Die oorsake was, dat
Sy niet hadden ghehouden
Sijn gheboden, die plat
Hy haer gheboodt, sy souden
Daer altijdts wandelen in,
Maer om datse niet en wouden,
Moesten zy nae vreemder sin
Dienstbaer zijn sonder ghewin.
Ghekomen weder vry
| |
[pagina 110]
| |
Zijn sy uyt der ellenden,
Want tot haren Godt sy
Haer neerstigh ginghen wenden,
Dus in dit geberght sy haer
Stelden weder al met benden
En te Ierusalem daer
Is haer heylichdom eerbaer.
Mijn Heer vernemen laet,
Of wederom dees lieden
Hebben bedreven quaet,
Soo sals' haren Godt bieden
In ons handt anders en sal
Ons niet dan schande gheschieden,
Haren Godt sal voor misval
Haer beschermen over al.
Oorlof vrienden, dit was
Seer Achiors vermonden,
Daer hy om wierdt seer ras
Ghebonden en versonden,
Maer Gods troost viel hem niet mis,
Doch streckt al des Schrifts oorconden
T'onser leeringhe ghewis,
Tot het een dat noodigh is.
Een is noodigh. |
|