De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrijop de wijse: Verblijt Zuydt, West en Noort.DOen Pharao lagh versmoort
Met alle zijn armeye,
Ga naar margenoot+Quam Miriam ten reye
Met haer trommelken voort,
Sangh vooren allerleye
Vrouwen in die contreye,
Ga naar margenoot+En sy seye: Laet ons nu saen
Den Heere gaen
Singhen ghedaen
Heeft hy een daet, heerlijck te deghen,
Man ende Peerdt ghelaen
In die Roo Zee versleghen:
| |
[pagina 111]
| |
Dus Broeders aller weghen,
Al die noch heylsaem staen,
En laet oock niet versweghen
Den lof van 'sHeeren seghen.
Stormwinden ghedruys,
Baren en doncker misten,
Gheweldich en met listen
Bestreden 'sHeeren huys,
Soo dat wy niet en wisten,
Hoe van t'oproerigh twistenGa naar margenoot+
Soude dat Christen, ghetal eerbaer
Verlost zijn, maer
Sy deelden haer
Van ons, van selfs vluchtigh ghedreven,
Lof Godt die zijn kleyn schaer
Wtkomste heeft ghegheven,
In sulck tempeest beseven
En int perijckel zwaer
Behouden by den leven
In die waerheyt verheven.
Droncken soo worden wy
Van 'sHeeren huys, de goedenGa naar margenoot+
Laven ons ende voeden,
Den wellust schenckt ons hy
Ghelijck als watervloeden,Ga naar margenoot+
Hy versterckt ons ghemoeden,Ga naar margenoot+
Om ons behoeden, slevens FonteynGa naar margenoot+
Ia hy alleyn,
In zijn licht reyn
Sien wy dat licht, ghesticht in vreden,
En hy en laet niet pleyn
Van den stouten vertreden
Sijn uytverkoren leden,
Looft hem groot ende kleyn,Ga naar margenoot+
Offert hem hier benedenGa naar margenoot+
Danckbarighe ghebeden.
Des vreden Prins minjoot.
Den Coninck der Coninghen,
Sijnen lof laet ons singhen,
| |
[pagina 112]
| |
Die ons bystondt in noot,
Dat wy niet en verginghen
Ga naar margenoot+Met die Core aenhinghen,
Ga naar margenoot+Van alle dinghen // die hy bequaem
Gheeft zijn Lichaem,
Laet sijnen Naem
Ga naar margenoot+Ons dancken, prijsen, en verhooghen,
Ga naar margenoot+En nae ons roeps betaem
Ga naar margenoot+Voorts te wandelen pooghen,
Oprecht voor zijnen ooghen,
Ga naar margenoot+In zijn liefde vreedsaem,
Ga naar margenoot+Hy en sal niet ghedooghen
Ga naar margenoot+Dat zijn rancken verdrooghen.
Een is noodigh. |
|