De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijNae de wijse: Ghedronghen ben ick in mijn ghemoet.Christus Godts Sone goedertier,Ga naar margenoot+
In de daghen zijns vleeschs alhierGa naar margenoot+
Volghde hem naer, een groote schaer
Van volcke siet, t'welck om veel oorsake is gheschiet.
D'een om te siene zijn wercken groot,Ga naar margenoot+
D'ander uyt liefden: de derd' om broot,Ga naar margenoot+
De Pharizeen, en Saduceen, die sochten seerGa naar margenoot+
Hem te begrijpen, in werck oft leer,
| |
[pagina 80]
| |
Ga naar margenoot+Vele zijn oock hem nae ghegaen,
Om datse souden van hem ontfaen
Ga naar margenoot+Ghesontheyt ras, want hy genas
Ga naar margenoot+Wie tot hem quam // doof // blindt, beseten, kreupel oft lam.
Alsser veel volcks dus ginck met hem,
Ga naar margenoot+Hy keerde hem om, en met soeter stem
Sprack met verstant, ist dat yemant
Wil volgen my, hemselven versaken moet hy.
Wie Vader, Moeder, Wijf oft Kint,
Ga naar margenoot+Sijn eyghen leven, oft yet bemint
Ga naar margenoot+Boven my, siet, die en mach niet,
Al komt hy fijn tot my, mijnen Discipel zijn.
Wie zijn aertsch leven noch behaeght,
Ga naar margenoot+En niet zijn dagelijcks kruys en draeght
En volgt my naer, die en mach klaer
Niet wesen vroet, mijnen Discipel, wat dat hy doet.
Ga naar margenoot+Wie zijn eyghen leven verkiest,
Ga naar margenoot+Die salt verliesen: maer wiet verliest
Ga naar margenoot+Voor my oft om 't Euangelium,
Ga naar margenoot+Dat behouden sal, tot den eewigen leven al
Wat baet oft yemant nu ter tijdt
De werelt wonne, en worde quijt
Ga naar margenoot+Zijn Ziele wat, Rijckdom oft schat
Ga naar margenoot+Hy geven magh, om haer verlossen ten laetsten dagh.
Ist yemant my dienen wil,
Ga naar margenoot+Volghe my na sonder gheschil:
Ga naar margenoot+Waer ick ben daer sal mijn dienaer
Oock wesen coen, mijn Vader sal hem eer doen.
Oorlof Broeders, groot werdt den loon
Van sHeeren Discipel ydoon,
Die wel bequaem, hier draeght den naem,
Soo hy volherdt, och hoe gheluckigh hy namaels werdt.
Een is noodigh. |
|