De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Een ghebroken herte, etc.
ALl' Aertsche dingen // diemen verstringen
Met ooghen mach, seer haest vergaen,
Hoort Iongelingen // en Maeghden singen
Hier van een nieuw Liedt tot vermaen,
Die bloemkens die ten velde staen,
Inden voorsomer seer lustigh en moy,
Zijn haest verdwenen // soo gaet oock henen
T'vleesch, want zijn glory en is maer hoy.
En soo de blaren // die groene waren
Vanden boom vallen in korten stont,
Door s'tijds verjaren // soo sietmen varen
Oock met den menschen ter Werelt ront,
Al is men heden kloeck en ghesont,
Ionck sterck, en jeuchdich, ja Coninck groot
Ten mach niet baten // om op verlaten,
Men kan eer morghen noch wesen doot.
Laet u dan raden // dat u niet schaden
Die doodt en mach/ t'zy vroegh oft laet,
Vliet vanden quaden // eer der ghenaden
Tijdt henen gaet // en u ontfaet
Des Heeren woort, dat eeuwich zaedt
Ter herten binnen, om wassen groen,
Door s'geloofs krachten // met goe gedachten
Sult ghy u wachten, van sonde te doen.
Tzaet Gods ten goeden, kan wel behoeden
| |
[pagina 50]
| |
Dat men gheen sonden ter doodt en doet,
Christen ghemoeden // can 't stercken voeden
En alles leeren ter deuchden spoet:
Dus midden van sWerelts diepe vloet,
Wilt inder conscientien schip,
Desen dierbaren // schat wel bewaren,
Door woeste baren, by menighe klip.
Ghy moet vermijden, in al t'bestrijden
Te doen schipbrake in het gheloof,
Niet voorby lijden // aen geene zijden
T'gebodt des Heeren // zijn blint noch doof:
Maeckt dat u niemant en beroof
Gods woort vast in u herte geprent,
Ghy sult wel blijven // in deucht beclijven
Ter salicheyt reyn ongeschent.
En wilt niet slapen // houdt u in wapen
Teghen den boosen, blijft int ghebodt,
Want boos verschapen // om u betrapen
Ghebruyckt hy sondigh vyerigh gheschot,
Maer hy sal vlieden, ghenaeckt ghy Godt,
En dat ghy gheestelijck blijft ghesint,
Laet u niet dwinghen // door quade dingen
maer t'quaet altijts door t'goede verwint.
Natuer t'ondeghen // tot quaet gheneghen
Is van jeucht aen, alsoo men leest,
Dus t'alder wegen // des joncheyts plegen,
En 'sWerelts lusten vliedende weest,
Siet dat niet weder en gheneest
Den ouden Mensche begraven ras,
Ick meen het oude // leven, want t'soude
veel ergher worden dan t'voormaels was.
Reyn Christen nacy // neemt conversacy
By vrome lieden van goeden raedt,
Ten heeft gheen gracy, dat recreacy
De jeucht maect t'samen, want daer en gaet
Dickwils niet om als lichten praet,
Daer veel onstichtinghe door gheschiet,
Als in den tijtel // van een Capijtel
Te lesen, oft te singhen een Liedt.
| |
[pagina 51]
| |
Ontsiet den Heere // en gheen oneere,
O Ionghelinghen, doch aen en doet
Sijn suyver leere // en zijdy seere
Ghesint om trouwen, int wesen moet,
Beraedt u niet met vleesch en bloet
Maer vreest den Heere, en wilt aengaen
Dien staet eersame // in zijnen name,
Ghelijck Tobias heeft ghedaen.
En ooc ghy Maeghden // als die behaeghden
Den Heere, volght hem vlijtigh na,
Als die niet traegden // maer als die jaegden
Nae t'alderbeste, merckt op Sara,Ga naar margenoot+
Hoe zy haer ziele van de qua
Begheerten hadde gehouden vry,
En noyt haer leven // haer niet begheven
Te gaen t'lichtveerdigh gheselschap by.
Leert sulcke treden // in eerbaerheden
Ghy Weduw vrouwen oock t'eender som,
En gheen qua zeden // als sulcke deden,
Daer wy van lesen by Timotheum,Ga naar margenoot+
Sy waren luy, en liepen rondtom
Al door de huysen vry onbeschaemt,
Neuswijs al snappend, veel dingen clappend
Daer t'swijghen beter hadde betaemt.
Arbeydt tot desen // om stil te wesen,
Want eenen sachten en stillen gheest
Is een ghepresen // schoon uytghelesen
Cieraet, voor die den Heere vreest,
Het dient Vrouwen en Dochters meest,
Want hadd' haer Dina hier toe ghewent,
En waer beneven // de vrome bleven,
S'en ware van Sichem niet gheschent.Ga naar margenoot+
Na Salomons schrijven oneerbaer wijvenGa naar margenoot+
En konnen stil in haer huys den voet
Niet laten blijven // maer klappen drijven
Als nu op strate, dan met goe moet
Sitten voor deure, en met een soet
Aenpraten locken die voor by gaen,
Dat sy den ghenen // die vroom wil henen,
| |
[pagina 52]
| |
Met glatten monde wel vanghen saen.
Ga naar margenoot+De Vrouw-persoonen, die vlijt betoonen,
Deughdigh van wesen, huyslijck eenpaer,
Ga naar margenoot+Zijn gulden kroonen, niet om verschoonen,
Ga naar margenoot+Iae edel gaven, en lichten klaer
Ga naar margenoot+Lieflijck en schoon zijn is ydel, maer
Die in Gods vreese leven beducht,
Die salmen boven // de ander loven,
Om haer ghewercken en handen vrucht.
Ga naar margenoot+Schaemt en eerbaerheydt // blyckt met der waerheyt,
Dat is der vrouwen schoonste cieraet,
Boven t'goudts swaerheydt // oft peerels klaerheyt,
In hayr ghevlechten, oft dier ghewaet
En Christen Vrouw haer te kleeden staet
Met yet dat tamelijcken voeght wel
De heylige Vrouwen // die God betrouwen,
Godtsaligh, in goeden wercken snel.
Ga naar margenoot+DOCHTER wilt hooren // en neygt u ooren
Ga naar margenoot+Vergheet u volck en uws Vaders huys,
Ga naar margenoot+V uytverkooren, // Coninck is vooren,
Ga naar margenoot+Ootmoedich volgt hem met t'smadich cruys,
Inwendich sonder vleckich abuys
Met gulden stucken verciert playsant,
Nae dit kort lijden // suldy verblijden
Int eeuwich nieuwe beloofde lant.
Een is noodigh. 1598. |
|