Dat hooghe liedt Salomo, met noch andere gheestelycke liedekens
(1595)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijEen nieu Liedeken, Op de wijse: Rijst uyt des doots beswaren.
Ga naar margenoot+ GOdt de Vader almachtich,
Alleene wijs end' goet,
Door sijnen Gheest eendrachtich
Verstercke dijn ghemoet,
Dat Christus soet, in liefden gloet,
Vaste ghewortelt fijn,
In dijn, herte woonachtich
Mach doort' gheloove zijn.
Ga naar margenoot+ Dit wensch' ick u ter vromen,
Mijn suster in den Heer,
Ghelijck ghy aenghenomen
Ga naar margenoot+ Hebt Christum end' sijn leer,
Ga naar margenoot+ Ootmoedich seer, sonder afkeer,
| |
[pagina 89]
| |
Wandelt sachtmoedich tem Ga naar margenoot+
In hem, sonder verschromen,
Nae t'nieu Jerusalem.
Met den gordel der waerheyt
V lendenen omgort,
Maeckt dat uwe zebaerheyt
Over al bekent wort, Ga naar margenoot+
Desen tijdt cort, den reuck uytstort,
Van den Name Christi,
Dat sy, die in s'doors swaerheyt
Zijn moghen worden vry.
Godt den Heere behaghen
Wilt, neerstich alder meest Ga naar margenoot+
Offert hem een verslaghen Ga naar margenoot+
Hert', end' beangsten gheest,
Want die hem vreest, in dit foreest,
Niet ghebreken en sal,
Laet al, u sorghs draghen Ga naar margenoot+
Godt, hy voedt sijn ghetal. Ga naar margenoot+
Godt heeft ons, soo wy mercken,
In't licht gheroepen saen,
Laet ons die duyster wercken Ga naar margenoot+
Van ons aflegghen gaen Ga naar margenoot+
Nae Schrifs vermaen, end' doen aen Ga naar margenoot+
Des lichts wapenen claer,
Eerbaer, door s'gheests verstercken,
Christum wandelen naer.
Die tot u Ziele spreken,
Buyghet u neder plat, Ga naar margenoot+
| |
[pagina 90]
| |
Vwen rugghe ghelcken
Zy voor ons eenen padt,
Verdraeght al dat, want nae de stadt
Ga naar margenoot+ Is den wech engh' end' smal,
Godt sal, die boosheyt wreken
Van sijn vyanden al.
Dus wandelt seer behoedich
Nae t'nieu beloefde landt
End' weest altijts ootmoedich
Ga naar margenoot+ Onder Gods stercke handt,
Ga naar margenoot+ Betrout hem, want, hy noyt yemandt,
Eerst verlaten en heeft,
Hy gheeft, troost overvloedich
Elck, die nae sijn woordt leeft.
Ga naar margenoot+ Hoe wel wy dwasen blijcken
Voor die weerelt vol spots,
Gaet recht sonder omkijcken,
Ga naar margenoot+ Doet nae t'woordt des ghebodts,
Ga naar margenoot+ D'huys vrouwe Loths, en den Man Gods,
Ga naar margenoot+ Doch wel ghedachtich zijt,
Gheen tijdt, en wilt afwijcken
Van Godt ghebenedijt.
Van die Gods woordt verdraeyen
Laet u verleyden niet,
Noch met gheen leughen paeyen,
Ga naar margenoot+ Der vreemder stemme vliedt,
Wel voor u met, dat ghy als riet,
V met een loos opsiet,
Niet snel, en laet om waeyen,
| |
[pagina 91]
| |
Door Menschen seer fel.
Als David sonder treuren Ga naar margenoot+
Bevecht den Reuse groot
Ghy sult hem wel verscheuren
End' verslinden als broodt, Ga naar margenoot+
Vreest gheenen noot, weest tot der doot
Ghetrouwe, niet en hinckt,
Maer springt, over de mueren Ga naar margenoot+
Met Godt, door d'enghe dringt.
Dringt door, nae den betame, Ga naar margenoot+
Die rechte deure in, Ga naar margenoot+
Volght niet een dief vol blame,
Die niet en heeft sulcken sin,
Want van begin, om aertsch ghewin,
Hy steelt ende verworght,
End' sorght, niet, maer Gods Name
Zy u een stercke borcht. Ga naar margenoot+
Gode ick u bevele,
En t'Woordt sijner ghena,
Loeft hem met hert' end' kele,
Danckt, bidt, smeeckt, vroech end' spa,
Door Christum jae, end' slaet wel ga,
Zijt wacker, moe noch mat,
Op dat niemandt en stele
V croone, cleedt end' schat.
Een is noodich. |
|