Logo DBNL
Dat hooghe liedt Salomo, met noch andere gheestelycke liedekens (1595)

Dat hooghe liedt Salomo, met noch andere gheestelycke liedekens

(1595)–Karel van Mander–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

[Het is een schoon dierbaer sake]

Op de wijse: Christen broeders laet, etc.

 
HEt is een schoon dierbaer sake, +
 
Dat men make onses Gods Naem +
 
Groot, met lofsanck ende sprake,
 
Soet van smake, is hy bequaem, +
 
Jae vriendelijck ende minsaem,
 
+ Laet ons fijn saem verbreyden wijt,
 
+ Loeft hem ten rechten, die sijn knechten, zijt,
 
+ Met groot jolijt,
 
+ Loeft den Schepper ghebenedijt,
 
Die alle dinghen heeft ghemaeckt subijt,
 
Alle eere, tot hem keere, nu ende t'aller tijt.
 
+ Sijnen stoel is boven schreven,
 
Hoogh verheven, wijdt ontdaen,
 
Veel duysent Enghelen beven,
 
Die beneven, voor hem staen,
 
+ Sijn gramschap doet berghen vergaen,
 
+ Die diepten saen, verdrooghen vry,
 
+ Voor sijn aenschouwen, Mans en Vrouwen, ghy,
 
Loeft hem, waer t'zy,
 
+ Meerder dan alle lof is hy,
 
+ Godt is over al, verr' end' by,
 
+ In hem leven ende sweven, allegader wy.
 
+ Laet ons Godt een nieu Liedt singhen,
 
+ Groote dinghen doet hy bloot,
 
+ Voor hem beeft sweerelts omringhen,
 
+ Oock springhen, die steenrotsen groot,
 
+ In stucken, voor sijn toornich exploot,
 
+ Maer in den noot, is hy seer goedertier,
 
+ Die betrouwen, op hem bouwen, hier,
 
Hy helptse schier
 
+ Wt lijden ende groot dangier,
 
+ Hy gaet met haer door water ende vyer,
 
+ Hy can mercken, all'ons wercken, hy proeft
 
+ hert ende nier.
 
Hy weet al s'Menschen ghedachten, +
 
Al haer trachten, end' verstandt,
 
Claer als dach sijn hem de nachten, +
 
Groot van machten, is sijn handt, +
 
Hy hoort end' siet alle dinghen, want +
 
D'oore gheplant hebbend' als wijs engien, +
 
Soud' al vooren, oock niet hooren, dien?
 
Soude, door wien +
 
D'ooghe gemaeckt is, ooc niet connen sien? +
 
Hy weet alle dinghen eer sy gheschien, +
 
Nae Schrifts ghetuyghen, voor hem buyghen, moeten alle knien. ++
 
Godt is een Coninck ghepresen, +
 
Ende desen, woont in een licht, +
 
Daer niemandt toe comt gheresen,
 
Sijn wesen van Menschen ghesicht
 
Is verborghen, hy heeft ghesticht +
 
Al het ghewicht der Aerden swaer,
 
Seer groot bevanghen, end' ghehanghen, daer, +
 
Op't water claer, +
 
Met sijnen woorde crachtich ende waer, +
 
Ende hy onderhoudet oock all' gaer, +
 
Sijn vermoghen, ongheloghen, blijckt wel openbaer. +
 
Al sijn wercken groot bevonden, +
 
Die men gronden, niet en mach, +
 
Van sijn heerlijckheyt oorconden, +
 
T'allen stonden eenen dach
 
Doet den anderen daer af ghewach,
 
++ Maer noyt en sach, yemandt Godt van den throon,
 
+ Maer sijn vercoren, eengheboren, Soon
 
Heeft ons seer schoon
 
+ Dat vercondicht, lof prijs zy hem te loon,
 
Die op den stoel sitt, weerdich alle croon,
 
Eeuwich ghepresen, moet hy wesen, ende dat Lam ydoon.
 
+ Doen wy Gods vyanden waren,
 
Jae sondaren, boos end' fel,
 
Ginck hy ons sijn liefde baren,
 
+ Sonder sparen, gaf hy snel
 
Voor ons allen, in doots ghequel,
 
+ Sijnen seer wel, beminden sone soet,
 
+ Die ons in noode, met sijn roode, bloet
 
+ Verloste vroet,
 
+Siet wat een liefd' ons Godt de Vader doet,
 
+ Dat hy ons als kinderen sijn goet
 
Maeckt deelachtich, hem eendrachtich,
 
eeuwich lof zijn moet.
 
+ Sijn ghenade onverdwenen,
 
Is verschenen, over al,
 
Tot proffijte van den ghenen,
 
+ Die recht henen, in dit dal
 
+ In Christo wandelt den wech smal,
 
Maer het en sal nae Schrifts bediet,
 
Den obstinaten, sondaer baten, niet Hem en gheschiet
 
+ Gheen ghenade, maer onghenade, siet,
 
Toorn, angst, druck, end' swaer verdriet, +
 
Wie te vooren, sijnen tooren, hier niet en ontvliedt.
 
Tot quijtschelt van't sondich sneven, +
 
Is ghegheven, die ghelooft, +
 
Jesus den Name verheven,
 
Tot ons leven, ende Hooft, +
 
Des vyandts macht heeft hy berooft, +
 
Blijft niet verdooft, wie ooren heeft die hoort,++
 
Wilt ontfanghen, met verlanghen, t'woort,+
 
Reyn onghestoort,
 
Schickt u te gaen door d'enghe poort,+
 
Met liefde end' broederlijck accoort, +
 
Brengt den Name, Gods bequame, vrucht der lippen voort.+
 
Vreest Godt al ghy Meyschen teere, +
 
Gheeft hem eere, want het naeckt +
 
Nu den tijdt sijns oordeels seere, +
 
Nae sijn leere, altijt waeckt,
 
Aenbidt hem, end' niet en versaeckt,
 
Die heeft ghemaeckt, Hemel en t'Aerdtsche veldt, +
 
Zee en fonteynen, desen reynen Helt,
 
Zy toe ghestelt
 
Eeuwich lof, eere prijs ende ghewelt,
 
Ghy Coninclijc Priesterdom, hier vertelt, +
 
Vry met vreuchden, al sijn deuchden, al wort ghy ghequelt. +
 
+ In Gods lof wilt niet vercrancken,
 
+ Christen rancken, onversteent,
 
+ Wilt in allen dinghen dancken,
 
+ Spijs en drancken, hy verleent,
 
+ + Gheen Musch en wort voor hem vergheten, neent,
 
Sorght noch en weent, niet, om dat vleesch aengaet, +
 
Maer wel gade, Gods ghenade, slaet,
 
Daer in bestaet+
 
Met vaster herten, blijft vroech ende laet +
 
By den Heere, volght sijnen raedt,
 
Om niet verdolen, hem bevolen, blijft Christelijck zaedt.

Een is noodich.


Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

lied