Dat hooghe liedt Salomo, met noch andere gheestelycke liedekens
(1595)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrij[Hoe schoon is uwen ganck]Op de wijse, O Menschen excellent.
Ga naar margenoot+ HOe schoon is uwen ganck,
Ga naar margenoot+ In der schoenen bevanck,
| |
[pagina 19]
| |
Ghy Vorsten dochterrijck,
V lendenen niet kranck Ga naar margenoot+
Staen ghelijck even lanck Ga naar margenoot+
Aen malcander publijck,
Twee spanselen ghelijck,
Van Meesters handt ghemaeckt,
V navel t'elcker stondt,
Als eenen beker rondt,
Daer gheenen dranck in laeckt. Ga naar margenoot+
Ghelijck is den buyck dijn
Een hoop terwe in't schijn,
Omstelt met roosen jent,
Vwe twee borsten fijn
Ghelijck twee Rheen zijn,
Tweelinghen wel bekent,
Vwen hals excellent,
Tuygh' ick voor elcx ghehoor,
Te zijn ghelijck een schoon
Torre lustich ydoon,
Ghemaeckt van reyn yvoor.
V ooghen in accoort,
Ghelijcken, nae mijn woort,
De poele tot Hesbon,
Aen Bathrabbon de poort,
V neuse ghelijckt voort
Den torr' op Libanon,
Die siet nae Damascon,
Recht teghenover dus Ga naar margenoot+
V hooft seer delicaet Ga naar margenoot+
| |
[pagina 20]
| |
Op dat u seer lustich staet,
Ghelijck den Carmelus.
Dat hayr ws hoofts ghetoyt,
Ghelijckt nu ende oyt
Des Conincx purpur vry,
Ghebonden en gheployt:
Hoe schoon lustich vermoyt
End' lieffelijck zijdy,
Al in wellusten ghy:
Ghy mijn beminde soet,
V lenghde hoogh en vroom,
Ghelijckt den Palmboom,
V Borsten druyven goet.
Ick sprack: ick moet nu saen
Op den Palmboom gaen
Climmen ende met mijn
Handen oock grijpen aen
Sijn tacken wijdt ontdaen,
Laet uwe borsten zijn,
Ghelijck druyven van wijn,
Aen den wijnstock bekent,
Den reuck van uwen neus,
Als appels virtueus,
Laet wesen excellent.
Ga naar margenoot+ V kele zy als nat
Van goeden wijn, die glat
Gaet in mijnen vriendt, maer
Ga naar margenoot+ Sy spreke uyt den schat,
Van oude dinghen plat,
| |
[pagina 21]
| |
Om te verstaene claer:
Mijn vriendt is my eenpaer,
End' hy houdt hem tot my, Ga naar margenoot+
Comt mijn vriendt u versnelt,
Laet ons gaen op dat velt,
In dorpen blijven vry.
Op dat wy vroech opstaen, Ga naar margenoot+
Tot die wijnberghen gaen,
Ende daer moghen sien,
Of den wijnstock nu saen
Heeft sijn bloeysel ontfaen
End' ooghen bovendien
Heeft ghecreghen misschien,
End' of oock met virtuyt,
Als nu op dit saeysoen,
Die Granaet-boomen groen,
Oock zijn ghesproten uyt.
Daer wil ick reverent,
V gheven, voor present,
Mijn borsten uyt faveur:
De lelien seer jent,
Gheven ook excellent,
Den lieffelijcken geur,
En daer is voor ons deur,
Edel vrucht menichfout,
Mijn vriendt wel vermaert,
Ick hebbe u wel bewaert
Dat nieuwe, en dat oudt.
|
|