Bucolica en Georgica, dat is, Ossen-stal en Landt-werck
(1597)–Karel van Mander– Auteursrechtvrij
[pagina 178]
| |
Van den deughdlijcken Man.Een goet wijs Man (sulck dat Apollo claer
Self raet gevraegt, heeft nouw' gevonden maer
In duyst, jae veel ghetal van Menschen eenen)
Sijn Richter self is hy, jae tot soo cleenen
Dinck als t'gheschrab der naghels hy al vast
Hem selven wel in allen ondertast:
Hy vraeght niet wat de Heeren al bedrijven,
T'licht volcks gemeen ghevoelen laet hy drijven,
Van commer vry. Hy g'lijckt des Weerelts cloot
Die't al vervatt: lanck, rondt, glat, suyver bloot
Is hy, dat vleck' aen hem mach nerghen sitten.
Hoe lang den dach duert onder Ga naar margenoot†Kreefscher hitten,
Hoe langh den nacht hem uytstrect onder t'cout
Ga naar margenoot‡Geyt-hoorns riem, bedenckt hy, menichfout
Yeckt hij sich selfs met recht gewicht der schalen,
Om gheen ghescheur aen sijn opset behalen,
Dat oock gheen hoeck te seer verheff', op dat
Sijn leven zy alom ghelijck en glat:
Dat t'pasloot niet en wijck' uyt rechter schreven,
Dat ijdels niet daer onder zy Ga naar margenoot*beseven:
Wanneerder stijf dwael-vinghers tasten aen.
Van soeten slaep hy niet en laett bevaen
Sijn ooghen zijn, voor dat hy heeft te deghen
Van al den dach sijn dachwerck oversleghen:
Waer in hy ginck des redens pael voorby,
Iae wat ter tijdt of ontijdt dede hy.
Waerom is d'eer' wijdt van dit werck getreden?
Waerom was dat oock niet verselt met reden?
Wat is versuymt? waer quam in mijn ghemoet
Dat desen raet willen my docht goet?
En was beweeght met die ghebreckich lijden,
So dat my druck door swack gemoet quam snijden.
Wat wild' ick t'ghen' ick mocht onwenschen eer,
T'wy liefd' ick t'nut soo booslijck boven eer?
| |
[pagina 179]
| |
Waerom was ick door woorden of ghesichte
Oock yet beroert, en waerom treckt my lichte
Natuer al meer, als leeringh' doet eenpaer?
Aldus sijn werck en woorden hy al gaer
Doorloopt en roert, en is soo doend' in desen,
Terstont met dat den avondt comt gheresen,
Van t'quaet verseert hy een mishaghen heeft,
Maer t'goede werck hy lof en palm gheeft.
Finis. |
|