Bucolica en Georgica, dat is, Ossen-stal en Landt-werck
(1597)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrij
[pagina 20]
| |
Inhoudt.Van Polli kindts gheboort' hier nu verheven,
Stelt den Poeet sijn Dicht, den gulden tijdt Voorsegt hy oock: waer van den lof seer wijdt Te breyden uyt, wenscht hy te moghen leven. | |
[pagina 21]
| |
Pollion.
Sicylsche Mus', als nu laet ons van wat
Groots singhen: want so cleen een dingh als dat
Rijshout, of oock de neder Tamarissen,
Behaghen met elck een, maer wildernissen:
Soo wy daer yet van singhen, t'werdt begeert,
Want Bosschen zijn den Borgermeesters weert.
De laetst' eeuw' is wel vry om in verblijden,
Eenconstich nu: waer van al in voortijden
In verse heeft der Cumen Ionckvrouw soet,
Voorseyt al veel, als een voorsegster vroet,
Van d'eeuwen oock die groot en heerlijck orden
Begint al heel gheboren nu te worden.
De Maeght hercomt nu van den Hemel neer,
En t'soete Rijck Saturni keert oock weer:
Ga naar margenoot#Daer wordt alsnu
van Hemel hoogh verheven
Ghesonden of een nieu gheslacht becleven:
Lucina cuysch bejonsticht doch dit kint,
T'welck int ghebaert te wesen eerst begint.
Dat al door hem het ijs'ren volck ophoude,
En al op stae ter Weerelt volck van goude,
Nu dijn Apoll' aldus heeft heerschappy:
Pollt' alsnu een Burghermeester ghy
Sult zijn gemaeckt ter stadt van Roome binnen,
Als dan sal oock dees tijdts cieraet beginnen:
De maenden groot ooc voortganck t'hebben dan.
En by al dien voetstappen noch zijn van
| |
[pagina 22]
| |
Al ons voorheen snoo stucken overbleven,
Die sullen gants door u zijn uytghewreven,
Bevrijden dan van eeuwich vrees al d'aerd':
Dijn Apoll' oock der Goden leven waerd'
Aennemen sal: en soo met eenen onder
Den Goden sien vermenght de seer bysonder
Half-godsche Mans, en van hun zijn ghesien
Een Weerelt al vol vreden boven dien,
Heerschappen sal hy met sijns Vaders deuchden
Maer o ghy kindt! self d'aerde t'uwer jeuchden
Opvoedingh dy, sal d'eerste giften doen,
Cromloopsche clijf, en Hasel-wortel groen,
Egyptsche boon, Beyrclouw' ooc met sijn blomen
(Die lacchend' zijn) daer in vermengt: Ia comen
De Geyten t'huys met ulders sullen dick
Gheswollen: oock int kudd' en wert geen schrick
Voor Leeuwen groot, in velden noch in koyen,
De wieghen dy schoon blomkens sullen stroyen.
De Slanghen, valsch' vergiftsche cruyden saen,
Die sullen stracx al onder moeten gaen:
Ierichons roos oock over al sal groeyen,
En als int landt Assyri overvloeyen:
Stracks lesen sult, o ghy jong kindt noch cleen,
Den hooghen lof der Helden al ghemeen:
En boven dien uys Vaders vrome daden,
Hun deughden al aensien om u beraden.
Allenskens t'veldt al werdt bevanghen wit
Van aren blond en teer: noch boven dit
Roo Druyven rijp daer sullen zijn ghedraghen
Van doorns wildt in bosschen en in haghen:
Iae douwich seem ghesien in bosschen werdt
Staen sweeten uyt den Eycke-boomen herdt.
Ga naar margenoot#Daer sullen doch van
t'oudt bedroch noch blijven
Voetstappen wat, die daer toe sullen drijven,
Dat men Tethin met schepen sal beslaen,
En Steden noch in mueren dicht bevaen:
| |
[pagina 23]
| |
Iae dat men oock sal Telluri verdrucken
Met diep in haer ploegh-voren noch te drucken.
Ga naar margenoot#Daer sal van nieus een Typhis wijdt vermaert
Ga naar margenoot#Voortcomen: oock een Argo
nieu ter vaert,
Om voeren op den uytvercoren Helden,
T'sal weer van nieus door ander krijgen gelden:
Achilles oock, den Heldt van grooten rom,
Nae Troyen werdt ghesonden wederom.
Als ouderdom des tijdt hier nae volcomen,
Tot Mansche cracht u heeft ghelaten comen,
Schipvrechter dan, de Zee sal wijcken al
Van selfs: en oock den schipschen pijnboom sal
In Landen niet verwissen meer de waren:
D'aerd' over al sal alles selve baren,
En in elck landt van als wel brenghen voort.
Den Wijngaert ooc wert dan niet meer gestoort
Met sickel wreet, noch d'aerd' ooc meer met eggen:
Den stercken Boer van Stieren halsen legghen
Sal t'jock: als dan de verw' en sal als eer
De slechte woll' niet leeren lieghen meer:
Maer self den Ram sal wislen in de weyden
Sijn vlies in schoon root purper toe bereyden,
Ga naar margenoot#Oraengich oock,
jae Sandix t'cruyt sal snel
Elck weydend' Lam van selfs vercieren wel:
De Voorschics dry t'saem door t'beschic der Goden,
Met vast eendracht hen spillen dus geboden.
Loopt snellijck om, en brenget Mensch geslacht
Al met der haest dees gulden eeuwe sacht.
Afcomste ghy, der Goden lief in weerden,
Groot aenghewas van Iovis wijt aenveerden
Groot eer' alsnu, den tijdt sal comen vast:
Iae siet alree gheboghen onder t'last
Den Hemel staen, jae Aerd' en Zee, oock mede
De diepe locht, dees eeuwe soet vol vrede,
Toecomstich t'saem al groeten elck ghewent
Tot vreuchden is oock med' elck element.
| |
[pagina 24]
| |
Och of soo langh gedueren mocht mijn leven,
En t'sulcker tijt noch geest my mocht aencleven,
Om loven dan u daden, in ghedicht
Van Traci selfs: Orpheus sou niet licht
Verwinnen my, noch Linus: doch al quamen
Hem helpen oock sijn Vaer en Moer te samen,
Apollo schoon te hulp' van Linus vry,
En Calliop' al stondts' Orpheum by,
Nae tuyghnis self van d'Arcadisch' gheleerde:
Indien dat Pan met my te wedden keerde,
Oordeelen sou den Arcadischen Pan
Verwonnen self van my te wesen dan.
Nu, o cleen kindt! begint en wilt ghewennen
V Moer allencx met lachen toe te kennen,
Soo suldy van thien Maenden al t'verdriet
Daer nemen wech en doen gheheel te niet.
Nu, o cleen kindt! begint en lacht te deghen,
Dat wederom u Moeder dy lacht teghen:
Ga naar margenoot#Want wie noch noyt van Vaer en Moer belacht
En was, hem niet Godt Genius en acht
Sijn tafel weerdt, noch Cuba die Godinne
Gheen slapen gont hem oock met milde sinne.
Vierd' Boer-lieds eynd'.
|
|
