Bucolica en Georgica, dat is, Ossen-stal en Landt-werck

Sonnet.

Ghelijck den Nijl nut teghen t'hittich broeyen
Vloeyt over wijdt. En maeckt Egypte-lant
Vruchtbaer en vocht: daer, als in dorre zant,
Noch gras nocht vrucht nouw' anders soude groeyen.

Soo Mander ghy, door u soet overvloeyen,

Ververscht ons Vlaems, en gheeft vruchtbaer verstant.
Apelles t'zijn dy wroeght t'pinceel in d'hant,
Oock dy de pen, een Maro nieu int bloeyen,

D'wijl Mandra met Bucolica niet schilt,

De Mander lancx speel Tityr onghestilt
In Meulebeeck' u Vaderlandt bevonden.

Nae t'Mincers wet, oock die gh'ons singhen wilt,

Mach elck Morijn sijn graen doen woeck'ren milt:
En doen u gh'rucht doorvlieghen alle Monden.

D'vverck gheeft ghetuige.
I. la Rue.