Bethlehem dat is het broodhuys
(1613)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrijte weten gheestlicke Liedekens ghedichten of Leyssen, die de Herderen by Bethlehem snachts hun Vee wakende singen met verlanghen na de comste Christi
nae de wijse: des 116. Psalms.
Achitob. Raguel. Salomon.
A. GHy Raguel en Salomon wilt oock,
Te samen ons wat singen sonder beyden
Terwijlen dat de Schaepkens noch wel weyden
Dat onsen vaeck vergae ghelijck als roock.
R. Och Achitob siet wat een helder licht,
Het schijnt dat al den Hemel is ontsloten,
Och siet hoe snel het neder comt gheschoten,
Ick ben verschrict, van t'wonderlijck gesicht.
S. Mijn hert is ooc vol vreesen t'eenemael
Soo dat gheheel mijn leden ancxstigh beven,
Och siet wat comt daer blinckende afgedreven
Heerlijck om sien, en claer als Blixem-strael.
A. Och help ons God, t'is s'Heeren Enghel schoon,
Hy comt ons by, wat sal ons doch geworden,
Wilt ons gemoed met cracht o Heer begorden,
| |
[pagina 62]
| |
Die u ghesandt, ons schickt uyt uwen troost.
R. Och siet hy comt ons slaen beneven haest
Omschenen zijn wy, van des Heeren claerheyt,
Des mijnen geest geswact door grove swaerheyt
Des vleeschs benauwt is grouwsaem seer verbaest.
Den Enghel.
Weest niet bevreest gy Herders hier vergaerd
Een blijschap groot, ick u als nu verkonde,
Die alle volck' hier binnen s'weerelds ronde,
Gheschieden sal, en weest doch niet vervaert.
Vervaerd u niet, want siet een blijschap groot,
Als tijdingh goed, kom ick u nu bedieden,
Die over al, seer Troostelijck gheschieden,
Sal alle volck' hier, op der Eerden bloot.
Want Herders hoord, u oyt beter boodschap schoon
Gheboren, is u den behouder heden,
Den welcken self is Christus, Vorst des vreden
Den Heere self, van boven uyt den Troon
In Davids stad, maer merct dits u voorseyd
Tot teecken claer, in doecken siet bewonden,
Werd een kleen kind, van u aldaer gevonden,
Te Bethlehem, in een kribbe gheleyd.
De menichte der Hemelscher Scharen singhen.
LAet ons te saem, hier loven God eerbaer,
Lof moet hem zijn, ja Eere groot becleven,
Sy God altijd, in eeuwicheyd verheven,
Hier boven in dat alderhooghst' eenpaer.
Vrede moet zijn, hier op dit eerdsche pleyn,
Ga naar margenoot+Dat van twee, een nieuw mensche sy geschepen
Door Christum self, in hem selven begrepen,
Versoend met God, beyd' in een lichaem reyn.
Vrede met God op eerden, wenschen wy
T'menschlijc geslacht, en daer toe onverschillig
In't opset Gods, te wesen gants goedwillig,
Sulck eenen lust, hier allen menschen zy.
S. Och wonder werc, ons is geopenbaerd,
Den Engel self, met den Hemelschen Scharen,
| |
[pagina 63]
| |
Een menicht groot, en ziet d'Engelen varen,
Van ons om hoog, ten soeten Hemel waerd.
A. Wy slapen niet gewis, ten is geen droom
Daer hoorden wy, so soet geluydsche stemmen
Om Dieren woest, in't luysteren te temmen,
En stillen doen, der vlieten snellen stroom.
R. Hoe lustigh soet, moet inden Hemel zijn,
Daer sulcken Choor, van sanghers vreugd ontsluyten,
My docht ick was, my selven gants te buyten
Och s'wereldsvreugd, is al maer druc en pijn.
S. Och wat gheluck, wat Gods ghenade groot,
Geschied ons doch, wy arem cleen verworpen,
Slecht boerig volck, dat ons hier op de dorpen
Verkondight zijn, soo groote dinghen bloot.
A. Komt Herders ghy, en Herderinnen saen,
Laet ons terstond, de Schapen doen ter koyen,
Op datse niet, int ongheree verstroyen,
En laet ons t'saem, na Bethlehem toe gaen.
R. Iae laet ons gaen besien, het ghene datGa naar margenoot+
Daer is gheschied, en dat den Heere milde,
Ons hier op t'Veld, te kennen gheven wilde,
Christi gheboort, hier by in Davids stad.
Het 13.Veld-Lieds eynd. |