Logo DBNL
Troost der siecken ende overleden (1636)

Troost der siecken ende overleden

(1636)–Lodewijk Makeblijde–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Het III. Capittel.

Psalmen, litanien ende lof-sanghen, met hare ghebeden, tot gherief der siecken.

Wt den 117. Psalm. Confitemini Domino.

BElijdt den Heere, want hy is goedt: want inder eeuwigheydt is sijne bermhertigheydt.

Den Heere is mijnen hulper: ick en sal niet vreesen wat my den mensch doet.

Den Heere is mijnen hulper: ende ick sal mijne vijanden versmaden.

'Tis beter betrouwen te hebben op den Heere, dan te betrouwen in den mensch.

Jck ben ghestooten ende omgheworpen, dat ick vallen soude: ende den Heere heeft my ontfanghen.

Mijne sterckheydt, ende mijnen lof is den Heere: ende hy is my ter saligheydt gheworden.

Jck en sal niet sterven, maer le-

ven: ende ick sal vertellen de wercken des Heeren.

Kastijdende heeft my den Heere ghekastijdt: ende hy en heeft my ter doodt niet ghelevert.

Doet my open de poorten der rechtveerdigheyt: als ick daer in gegaen ben, sal ik den Heere belijden: dit is de poorte des Heeren, de rechtveerdighe sullen daer in gaen.

Jck sal u belijden, want ghy hebt my ghehoort: ende ghy zijt my gheworden tot saligheydt.

O Heere, maeckt my saligh: o Heere, doet voorspoedelijck: ghebenedijt is hy die komt in den naem des Heeren.

Ghy zijt mijnen Godt, ende ick sal u belijden: mijnen Godt zijt ghy, ende ick sal u verheffen.

Jck sal u belijden: want ghy hebt my verhoort: ende ghy zijt my gheworden ter saligheydt.

Belijdt den Heere, want hy is goedt: want inder eeuwigheydt is sijne bermhertigheydt.

Glorie zy den Vader: ende den

Sone, ende den heylighen Gheest.

Als 't was inden beginne, ende nu is, ende altijt, ende in de eeuwen der eeuwen sal wesen. Amen.

Wt den 120. Psalm. Leuani oculus meos.

JCk hebbe mijne ooghen opgheheven tot de berghen: van waer mijne hulpe komen sal.

Mijne hulpe is van den Heere: die hemel ende aerde ghemaeckt heeft.

Siet hy en sal niet sluymeren noch slapen: die Jsrael bewaert.

Den Heere bewaert u, den Heere is uwe bescherminghe: op uwe rechter-handt.

Des daeghs en sal u de Sonne niet branden: noch de Mane des nachts.

Den Heere beware u van alle quaedt: den Heere beware uwe siele.

Den Heere beware uwen inganck ende uyt-ganck: van nu aen, ende tot inder eeuwigheydt.

Wt den 121. Psalm. Laetatus sum in his.

JCk ben verblijdt in den gene dat my gheseyt is: in het huys des Heeren sullen wy gaen.

Onse voeten waren staende: in uwe voor-hoven Jerusalem.

Bidt dat tot den vrede dient van Jerusalem: ende overvloedigheydt zy den ghenen die u lief hebben.

Glorie zy den Vader, en den Sone, en den Heylighen Gheest.

Als 't was inden beginne, ende nu is, ende altijt, ende in de eeuwen der eeuwen sal wesen.

Amen.

Psal. 137. Confitebor tibi Domini.

JCk sal u belijden, Heere, in alle mijn herte: om dat ghy gehoort hebt de woorden mijns monts.

Jn het aenschouwen der Engelen sal ick u lof singhen: ick sal aenbidden tot uwen heylighen tempel, ende belijden uwen naem.

Op wat dagh dat ick u aenroepen sal, verhoort my: soo sult ghy in mijne siele de kracht vermenighvuldighen.

U moeten belijden, Heere, alle Koninghen der aerden: want sy hebben ghehoort alle de woorden uwes monts.

Ende laet se singhen in des Heeren weghen: want groot is de glorie des Heeren.

Want den Heere is hooghe, ende hy aensiet de nedere: ende de hooghe kent hy van verre.

Js't dat ick wandele in't midden der tribulatie, soo sult ghy my levende maken: ende over de gramschap van mijne vijanden hebt ghy uwe handt uyt-ghesteken, ende uwe rechter-handt heeft my saligh ghemaeckt.

Den Heere sal betalen voor my. Heere, uwe bermhertigheydt is inder eeuwigheydt: de wercken van uwe handen en wilt niet versmaden.

Glorie zy den Vader, ende den Sone, ende den heylighen Gheest.

Als't was in den beghinne, ende nu is, ende altijdt, ende inde eeuwen der eeuwen sal wesen. Amen.

Psal. 141. Voce mea ad Dominum.

MEt mijnder stemme hebbe ick tot den Heere gheroepen: met mijnder stemme hebbe ick tot den Heere hertelijck ghebeden.

Jck storte voor sijn aensicht mijn ghebedt, ende mijne tribulatie spreke ick voor hem.

Als mijnen geest in my verflauwt: ende ghy hebt mijne voetpaden ghekent.

Jn desen wegh daer ick in wandelde: hebben sy my eenen verborgen strick gheleyt.

Jck hebbe tot u geroepen, Heere, ende ick hebbe gheseyt: ghy zijt mijne hope, mijn deel in het landt der levender.

Luystert na mijn hertelijck bidden: want ick ben boven maten seer vernedert ende cranck.

Verlost my van de ghene die my

vervolghen: want sy zijn my te sterck gheworden.

Leydt mijne ziele uyt de gevangenisse, om uwen naem te belijden: de rechtveerdighe verblijden my, tot dat ghy my den weder-loon gheeft.

Glorie zy den Vader, &c.

Psalm 70. In te Domine speraui.

JN u Heere, hebbe ick ghehopet, ick en sal niet beschaemt worden inder eeuwigheyt: in uwe rechtveerdigheyt verlost my.

Neyght tot my uwe ooren: ende maeckt my saligh.

Weest my tot eene bescherminghe, Godt, ende tot eene wel-beheymde plaetse: dat ghy my mocht behouden.

Want mijne vastigheyt: ende mijne toevlucht zijt ghy.

Mijnen Godt, verlost my uyt de handt der sondaren: ende van de handt des ghenes die teghen de wet doet, ende des boosen.

Want ghy zijt mijne lijdsaemheyt,

Heere: Heere mijne hope van mijnder ionckheyt aen.

En verworpt my niet in den tijdt des ouderdoms; als mijne cracht sal vergaen zijn, soo en verlaet my niet.

Want mijne vijanden hebben my gheseyt, ende die mijne siele wachten, hebben eenen raedt ghemaeckt over een.

Seggende: Godt heeft hem verlaten, vervolght ende grijpt hem: want daer en is niemant die hem verlosse.

Godt, en maeckt u niet verre van my: mijnen Godt, siet tot mijnder helpen.

Laet-se beschaemt worden ende vergaen, die mijne siele lasteren: laetse met versmaedtheyt ende beschaemtheyt overdeckt worden, die my quaet soecken.

Maer ick sal altijdt hopen, ende noch meer toe-doen tot allen uwen lof.

Mijnen mont sal vercondigen uwe rechtveerdigheyt: allen den daghen uwer saligheyt.

Jck sal ingaen in des Heeren machtigheyt: Heere, ick sal ghedencken aller uwer rechtveerdigheyt.

Godt, ghy hebt my gheleert van mijnder ionckheydt: ende tot nu toe sal ick uyt-spreken uwe wonderen.

Uwe machticheyt ende uwe rechtveerdigheyt, Godt, is seer hoogh: groote wercken die ghy ghedaen hebt: Godt, wie is ws gelijck?

Hoe groote tribulatien hebt ghy my ghetoont, vele ende quade: ende wederom ghekeert zijnde, hebt ghy my levende ghemaeckt, ende van de afgronden der aerden hebt ghy my anderwerf weder ghebracht.

Ghy hebt vermenighvuldight uwe grootdadigheyt: ende wederom ghekeert zijnde, hebt ghy my ghetroost.

Want ick sal u oock belijden, op de instrumenten des psalters-sancks, uwe waerachtigheden, Godt: ick sal u singen op de harpe, ghy Heyligh van Israel.

Maer oock mijne tonge sal den geheelen dagh uwe rechtveerdigheydt

overdencken: als sy beschaemt ende vervaert sullen zijn, die my quaedt soecken.

Glorie zy den Vader, ende den Sone, ende den H. Geest.

Als 't was in den beginne, ende nu is, ende altijdt, ende in de eeuwen der eeuwen sal wesen. Amen.

Schoone Veersen uyt de Psalmen tot troost der siecken.

VVt den naem der siecken.

Tot berouw ende vergevenisse der sonden.

DE versuymenisse mijnder ionckheyt, ende mijnder ontwetentheden, en wilt niet gedencken. Psal. 14.

Na uwe bermhertigheden, weest ghy mijns genadigh, Heere, om uwe goedtheyt. Psal. 24.

Siet op my, ende ontfermt u mijnder: want ick ben eenigh ende arm. Psal. 24.

Om uwen naem, Heere, suldy ghenadigh wesen mijnder sonde; want sy veel is. Psal. 24.

Siet aen mijn ellende, ende mijne swarigheydt, ende vergheeft my alle mijne misdaden. Psal. 24.

En verdoet, met den ongoddelijcken, o Godt, mijne ziele niet. Psal. 25.

Verhoort mijn gebedt, Heere, ende mijn smeeckende bidden. Wilt met uwen ooren vatten mijne tranen. Psal. 38.

Heere, ontfermt u mijnder, gheneest mijne ziele: want ick u misdaen hebbe. Psal. 40.

Na de menighte uwer bermherticheden, soo doet uyt mijne boosheyt. Psal. 50.

Godt, en versmaedt mijn oodtmoedigh bidden niet; merckt op my, ende verhoort my. Psal. 54.

Godt, ick hebbe mijn leven u verkondight; ghy hebt mijne tranen in u aensicht ghestelt. psal. 55.

Ontfermt u mijnder, Godt, ontfermt u mijnder: want in u betrouwt mijne siele. psal. 56.

Jn de schaduwen van uwe vleughelen sal ick hopen: tot dat de boosheyt voorby ga. psal. 56.

Verhoort my Heere, want goedertieren is uwe bermhertigheyt: na de menighvuldigheydt uwer bermhertigheyt siet op my.psal. 68.

Bekeert ons, Godt onsen Salighmaker; ende keert uwe gramschap van ons. psal. 84.

Vertoont ons, Heere: uwe bermhertigheyt, ende geeft ons uwe salicheyt. psal. 84.

Om gheholpen te vvorden in bekoringhe.

TOt u Heere, hebbe ick mijne ziele opgeheven, mijn Godt, in u hebbe ick betrouwen; ick en sal niet beschaemt worden. psal. 24.

En laet mijne vijanden my niet bespotten: laet-se beschaemt worden die onrechtveerdicheyt doen. psal. 24.

Toont my, o Heere, uwe weghen, ende leert my uwe paden: beschickt my in uwe waerheyt, ende leert my:

want ghy zijt Godt, mijnen Salichmaker. psal. 24.

Ghy hebt my, o Heere, met cracht omgort ten strijde; daerom sal ick mijne vijanden vervolgen, ende die aengrijpen, ende ick en sal niet omkeeren, tot dat sy te niete zijn. psalmus 18.

Door u Heere, sal ick verlost worden van de bekoringe: ende met mijnen Godt sal ick door den muer gaen. psal. 17.

Ghy hebt my gegeven de bescherminge van uwer saligheydt: ende uwe rechter-handt heeft my ontfanghen. psal. 17.

Mijne ooghen zijn altijdt tot den Heere: want hy sal uyt den strick mijne voeten trecken. psal. 14.

De tribulatien mijns herten zijn vermenighvuldight: van mijnen noodt verlost my. psal. 24.

Aensiet mijne vijanden, want sy zijn vermenighvuldight: ende met eenen ongherechtighen haet haten sy my: bewaert mijne ziele, ende verlost my: Jck en sal niet beschaemt

worden; want ick in u gehopet hebbe. psal. 24.

Den Heere is mijn licht ende saligheyt; wien sal ick vreesen? Den Heere is een beschermer mijns levens; voor wien sal ick beven? psal. 26.

Ontfermt u mijnder, Heere, want ick worde ghequelt. psal. 30.

Verlost my uyt de handen mijnder vijanden; verlicht u aensicht op uwen knecht: maeckt my saligh in uwe bermhertigheyt. psal. 30.

Oordeelt Heere, die my hinder doen; verwint de ghene die my bevechten: neemt aen de wapenen, ende staet op tot mijnder helpen: Treckt uyt dat sweert, ende besluyt teghen hen-lieden die my vervolghen: seght mijnder siele; uwe saligheyt ben ick psal. 34.

Laet-se beschaemt worden, ende bevreest, die mijne ziele soecken. psal. 34.

Mijnen helper ende mijnen beschermer zijt ghy, mijnen Godt; en wilt niet vertoeven. psal. 39.

Staet op, Heere, ende helpt ons, ende verlost ons om uwen naem wille. psal. 43.

Jn Gode sullen wy cracht doen; ende hy sal te niete brenghen die ons quellen. Psalm. 59.

Ghy zijt mijne hope gheworden, Heere, eenen toren der sterckheydt van des vijants aensicht. Psalm. 60.

En sal mijne siele Gode niet onderdanigh zijn? want van hem is mijne saligheydt. Psalm. 61.

Verhoort, Godt, mijn ghebedt; van de vreese des vijants verlost mijne siele. Psal. 63.

Maeckt my saligh, Godt; want de wateren zijn ghekomen tot aen mijne siele: ick ben ghesteken in het slijm der diepten, ende daer en is gheenen grondt. Psal. 68.

Verhoort my, Heere, want goedertieren is uwe bermhertigheydt: naer de menigvuldigheydt uwer bermhertigheden siet op my. Psalm. 68.

Treckt my uyt den slijcke, dat ick niet en sincke: verlost my van de ghene die my haeten; ende van de diepte der wateren. Psalm. 68.

Godt, merckt aen tot mijnder

hulpe; Heere, haest u om my te helpen. Psalm. 69.

Ghy Heere Godt, ghenadigh ende bermhertigh, siet op my, ende ontfermt u mijnder; doet aen my een teecken in't goede; op dat sy't sien moghen, die my haeten, ende beschaemt worden; want ghy, Heere, hebt my ghetroost. Psalm. 85.

Mijne ganghen beschickt nae u woort; ende en laet gheene heerschappije over my hebben eenige onrechtveerdigheydt. Psalm. 118.

Door u sullen wy onse vijanden verjaghen, ende in uwen naem sullen wy vertreden, die teghen ons opstaen. Psalm. 143.

Jck hebbe inden Heere ghehopet; ick sal my verheughen ende blijde zijn in sijne bermhertigheydt. Psalm. 30.

Hoe groot is de menighvuldigheyt uwer soeticheyt, Heere; die ghy verborghen hebt, den ghenen die u vreesen. Psalm. 30.

Jck sal den Heere ghebenedijden tot allen tijden, altijdt is sijn

lof in mijnen mondt. Psalm. 33.

Ghy zijt, o Heere, mijnen ontfangher, ende mijn toevlucht, in den dagh mijns lijdens: mijnen Godt, mijne bermhertigheydt. Psalm. 58.

Jn Godt is mijne saligheydt, ende mijne glorie, Godt mijnder hulpe, ende mijne hope is in Godt. Psalm .61.

Ick sal hooren wat den Heere in my spreeckt: want hy sal vrede toesegghen sijn volck. Psalm. 84.

Verblijdt de siele uws dienaers; want ick hebbe tot u, o Heere, mijn herte opgeheven; want ghy zijt soet ende saechtmoedigh, ende van veel bermhertigheden, allen den ghenen die u aenroepen. Psalm. 85.

Jck sal u belijden, Heere mijn Godt, met mijn gheheel herte; ick sal uwen naem glorificeren inder eeuwigheydt. Psalm. 85.

De bermhertigheden Godts sal ick inder eeuwigheydt singhen. Psalm. 88.

Heere, in het licht uwes aensichts sullen wy wandelen; ende in

uwen naem sullen wy ons verheughen. Psal. 88.

Na de menighvuldigheyt mijnder droeffenissen in mijn herte; soo hebben uwe vertroostinghen mijne siele verblijdt. Psal. 93.

Den Heere is my gheworden een toevlucht; ende mijn Godt is de hulpe mijnder hope. Psal. 93.

Ghebenedijdt, mijne siele den Heere; ende al dat binnen my is, sijnen heylighen naem. Psal. 102.

Mijne sterckheyt ende mijnen lof is den Heere: ende hy is my gheworden tot saligheyt. Psal. 117.

Jnder eeuwigheydt en sal ick niet vergeten uwe rechtveerdighmakinghen: want in de selve hebdy my levende ghemaeckt. Psalm. 118.

Den Heere is mijnen helper en mijnen beschermer; in hem heeft mijn herte ghehopet; ende ick ben geholpen. Psal. 27.

Verweckinghe tot het eeuwigh leven.

GOdt mijn Godt, tot u wake ick, van des morghens: mijne siele is dorstigh na u, in de heylighe plaetse, om daer te sien uwe cracht ende glorie. Psal. 62.

Wie is ghelijck den Heere onsen Godt, die inde hooghde woont; ende die de oodtmoedighe aensiet in den hemel, ende op de aerde? Psal. 112.

Jck ben veblijdt in't ghene dat my gheseyt is; in't huys des Heeren sullen wy gaen. Psal. 121.

Jck sal doorgaen tot die plaetse des wonderlijcken tabernakels; tot het huys Godts. Psal. 61.

Hoe lieflijck zijn uwe tabernakelen, Heere der heyrscharen? mijn siele begheert ende velanght naer de hoven des Heeren. Psal. 81.

Saligh zijn sy die in u huys woonen; inder euwigheden sullen sy u loven. Psal. 83.

Sy sullen droncken worden van

die overvloedigheyt uws huys; ende met den vloet der wellusten suldy hen laven. Psalm. 85.

Wie sal my vederen gheven, als van eender duyve? ende ick sal vlieghen ende rusten. Psalm. 54.

Ende nu wat is mijne verbeydinghe? en is't niet den Heere? die alle mijn schat ende rijckdom is. Psal. 38.

By u is de fonteyne des levens, ende in u licht sullen wy het licht sien. Psalm. 95.

Voor den uytersten noodt.

MYne cracht is verdrooght als een scherf; ende mijne tonghe cleeft aen het ghehemelte mijns monts, ende tot den stof des doots hebdy my ghebrocht: maer ghy Heere, en vervremt uwe hulpe niet verre van my, tot mijnder helpen siet toe. Psalm. 21.

O Godt, verlicht mijne lampe; Heere mijn Godt, verlicht mijne duysternissen. Psalm. 17.

Jn uwe handen bevele ick mijnen gheest; ghy hebt my verlost, Heere

Godt der waerheydt. Psalm. 30.

En verwerpt my niet in den tijdt des ouderdoms: als mijne kracht sal vergaen zijn, soo en verlaet my niet. Psalm. 70.

Mijn vleesch ende mijn herte zijn verdwenen; Godt mijns herten ende mijn deel inder eeuwigheyt. Psal. 72.

Godt, bekeert ons, ende vertoont u aensicht, ende wy sullen saligh zijn. Psalm. 79.

Heere Godt mijnder saligheyt; laet voor u aenschijn mijn gebedt ingaen: want mijn siele is vol lijdens, ende mijne ooghen worden kranck van ghebreckelijckheydt. Psalm. 87.

Maeckt ons saligh, Heere onsen Godt; dat wy moghen belijden uwen heylighen naem, ende glorieren in uwen lof. Psalm. 105.

Ghelijck eene schaduwe als sy nederdaelt, soo ben ick wegh ghenomen; helpt my, Heere mijn Godt; maeckt my saligh nae uwe bermhertigheydt. Psalm. 108.

De pijnen der doodt hebben my omvanghen: o Heere, verlost mijne

siele; bermhertigh Heere ende rechtveerdigh: onsen Godt doet ontfermhertigheydt. Psalm 114.

Jck en sal niet sterven, maer leven: ende ick sal vertellen de wercken des Heeren. Psalm. 117.

Mijne siele cleeft aen den vloer; maeckt my levende nae uwen woorde. psalm. 118.

Wt den naem des ghenen die de krancken vermaent.

DEn Heere verhoore u in den dagh der tribulatien: hy sende u hulpe van de heylige plaetse. psal. 19.

Den Heere gheve u nae u herte; ende hy vestighe allen uwen raedt ter saligheydt. psalm. 19.

Den Heere voldoe alle uwe begheerten, ende verhoore u van sijnen heylighen hemel. psalm. 19.

Verwacht den Heere, ende doet mannelijck; u herte werde versterckt, ende verbeydt den Heere. psalm. 26.

D'ooghen des Heeren zijn over de ghene, die hem vreesen; ende op de gene die hopen op sijne bermhertigheydt. psalm. 32.

Laet uwe bermhertigheydt, Heere, gheschieden over hem; ghelijck hy op u ghehopet heeft. psalm. 32.

Veel zijn de quellinge der rechtveerdighen, ende van alle dese sal-se den Heere verlossen. psalm. 33.

Hebt ghenoechte inden Heere; ende hy sal u gheven de begheerten uwer herten. psalm. 36.

Openbaert den Heere uwen wegh ende hy sal uwe rechtveerdigheydt uytbrenghen als een licht: weest den Heere onderdanigh, ende bidt hem. psalm. 36.

Den Heere bemindt dat recht is; ende hy en sal sijne Heylighen niet verlaten; inder eeuwigheydt sullen sy bewaert worden. psal. 36.

Verbeydt den Heere, ende bewaert sijnen wegh; ende hy sal u verheffen. psalm. 36.

Den Heere beware u, ende make u levende, ende saligh op der aerden; ende hy en levere u niet in de handen van uwe vijanden. psalm. 40.

Offert den Heere dat sacrificie des lofs; ende betaelt den Almo-

ghenden uwe beloften. psalm. 49.

Godt seght: aenroept my in den dagh des lijdens; ende ick sal u verlossen; ende ghy sult my eere bewijsen. psalm. 49.

Worpt op den Heere uwe sorghe, ende hy sal u opvoeden; ende hy en sal den rechtveerdighen niet eeuwighlijck in onruste laten. psal. 54.

Godt stae op, ende verstroyt moeten worden alle sijne vijanden; ende van sijn aensicht moeten sy vlieden, die hem haten; ghelijck eenen roock vergaet, soo moeten sy vergaen. psalm. 67.

Weet dat den Heere Godt is; hy heeft ons ghemaeckt, ende niet wy ons selven. psalm. 99.

Belijdt den Heere, want hy goet is: want inder eeuwigheydt sijne bermhertigheydt is. psalm. 105.

Zijt ghebenedijdt van den Heere, die ghemaeckt heeft hemel ende aerde. psalm. 113.

Doet mannelijck, ende laet u herte versterckt worden, alle die in den Heere hopet. psalm. 30.

De seven Psalmen van penitentie, die Sinte Augustijn in sijn uyterste las, ende hem dede voorlesen.

En zijt, o Heere, onser misdaeden niet ghedachtigh, noch oock onser ouderen: ende en neemt gheene wrake over onse sonden.

I. Psalm. 6. Domine ne in furore.

HEere, in uwe verbolghentheydt en straft my niet: noch in uwe gramschap en castijdt my niet.

Ontfermt u mijnder, Heere: want ick kranck ben, gheneest my Heere; want alle mijne beenderen zijn heel ontstelt.

Ende mijne siele is seer beroert: maer ghy Heere, hoe langhe?

Werdt bekeert, Heere, ende verlost mijn siele: om uwe bermhertigheydt maeckt my saligh.

Want daer en is niemandt in de doodt, die ws ghedachtigh is: ende wie sal u in de helle belijden?

Jck hebbe ghearbeydt in mijn suchtinge, ick sal alle nachten mijn bedde wasschen: met mijne tranen sal ick mijn rust-plaetse begieten.

Mijn ooghe is van de verbolgentheydt verslaghen: ick ben onder alle mijne vijanden veroudert.

Gaet wegh van my, alle die boosheydt werckt; want den Heere heeft de stemme mijns weenens gehoort.

Den Heere heeft mijn ootmoedigh bidden verhoort, den Heere heeft mijn ghebedt ontfanghen.

Laet alle mijne vijanden beschaemt worden, ende seer krachtelijck ontstelt: laetse bekeert worden, ende seer haestelijck henlieden schamen.

Glorie zy den Vader, ende den Sone, ende den heyligen Gheest.

Als 't was in den beginne, ende nu

is, ende altijdt: ende in de eeuwen der eeuwen sal wesen. Amen.

II. Psalm 31. Beati quorum remissae sunt.

SAligh zijn sy der welcker boosheden vergheven zijn: ende der welcker sonden bedeckt zijn.

Saligh is den man, den welcken den Heere de sonden niet toegerekent en heeft: ende in wiens gheest gheen bedrogh en is.

Om dat ick gheswegen hebbe, soo zijn mijne beenderen veroudert: als ick den geheelen dagh riep.

Want dagh ende nacht is uwe handt op my beswaert: ick ben omgekeert in mijne ellendigheydt, ter wijlen dat het rugh-been doorsteken wordt.

Mijne misdaedt hebbe ick u te kennen ghegheven: ende mijne onrechtveerdigheydt en hebbe ick niet verborghen.

Jck hebbe gheseydt, ick sal teghen my mijne onrechtveerdgheydt den Heere belijden: ende ghy hebt de boosheydt mijnder sonden vergheven.

Hier voor sal een ieder heyligh u bidden: ten bequamen tijde.

Maer nochtans in den overvloet van veel wateren: en sullen sy tot hem niet gheraken.

Ghy zijt mijne toevlucht van de quellinghe, die my omvanghen heeft: mijn verheughen verlost my van de ghene die my omringhelt hebben.

Jck sal u verstandt gheven, ende ick sal u onderwijsen in desen wegh, daer door ghy gaen sult: ick sal mijne ooghen op u vast houden.

En wilt niet worden ghelijck een peerdt, oft eenen muyl: die geen verstandt en hebben.

Met het bindt-seel ende toom soo bedwinght hunlieder kinnebacken; die tot u niet en komen.

Veel zijn de gheesselen des sondaers: maer die in den Heere ho-

pet, hem sal de bermhertigheydt omvanghen.

Verblijdt u in den Heere, ende verheught u, ghy rechtveerdighe: ende glorieert alle die oprecht van herten zijt.

Glorie zy den Vader, ende den Sone, ende den heylighen Gheest.

Als't was in den beginne, ende nu is, ende altijt, ende in de eeuwen der eeuwen sal wesen. Amen.

III. Psalm. 37. Domine ne in furore.

HEere, in uwe verbolgentheyt en straft my niet: noch in uwe gramschap en berispt my niet.

Want uwe schichten zijn in my ghevestight: ende ghy hebt op my uwe handt vast ghemaeckt.

Daer en is gheene gesontheydt in mijn vleesch, van het aensicht uwer gramschap: daer en is geenen vrede

mijnen beenderen, van het aensicht mijnder sonden.

Want mijne boosheden zijn boven mijn hooft ghewassen: ende ghelijck eenen swaren last zijn sy op my beswaert.

Stinckende ende vuyl zijn mijne wonden geworden, van het aensicht mijnder onwijsheydt.

Jck ben katijvigh geworden ende gekromt, tot den eynde toe: alle den dagh gingh ick droeflijck henen.

Want mijne lendenen zijn vervult met bedrieghlijckheydt: ende daer en is gheene ghesondtheydt in mijn vleesch.

Jck ben ghepijnight, ende boven maten seer vernedert: ick brieschte van het suchten mijns herten.

Heere, voor u is alle mijne begeerte, ende mijn suchten en is voor u niet verborghen.

Mijn herte is heel beroert, mijne kracht heeft my verlaten: ende het selve licht van mijne ooghen en is met my niet.

Mijne vrienden ende mijne nae-

sten zijn teghen my aenghekomen: ende hebben ghestaen.

Ende die by my waren, stonden van verre: ende die mijne siele sochten, deden ghewelt.

Ende die my quaedt sochten, hebben ydelheden gesproken, ende bedrogh hebben sy alle den dagh bedacht.

Maer ick, als eenen dooven, en hoorde niet: ende als eenen stommen mijnen mont niet open doende.

Ende ick ben gheworden als eenen mensch, die niet en hoort: ende die gheene weder-sprake in sijnen mondt en heeft.

Want ick in u, Heere, ghehopet hebbe: ghy sult my verhooren, Heere mijnen Godt.

Want ick hebbe gheseydt: mijne vijanden en moeten henlieden tot gheender tijdt over my verblijden: ende als mijne voeten wanckelen, soo hebben sy groote dinghen over my ghesproken.

Want ick ben bereedt tot de gheesselinghe: ende mijne pijne is voor mijn aensicht altijt.

Want ick sal mijne boosheyt verkondigen: ende dencken voor mijne sonden.

Maer mijne vijanden leven, ende sy zijn op my ghevestight: ende die my ongerechtelijck haten, zijn vermenighvuldight.

Die quade dingen voor goede loonen, lasterden my: want ick volghde de goedtheydt.

En verlaet my niet, Heere mijnen Godt: en gaet niet wegh van my.

Denckt op mijnder hulpe: Heere Godt mijnder saligheydt.

Glorie zy den Vader, ende den Sone, ende den H. Geest.

Als't was in den beghinne, ende nu is, ende altijdt, ende in de eeuwen der eeuwen sal wesen. Amen.

IV. Psalm. 50. Miserere mei Deus.

ONtfermt u mijnder, Godt: na uwe groote bermhertigheydt.

Ende nae de menighte van uwe bermhertigheden: soo doet uyt mijne boosheydt.

Wascht my noch meer van mijne ongerechtigheydt: ende van mijne sonden suyvert my.

Want mijne boosheydt bekenne ick, ende mijne sonde is altijdt tegen over my.

V alleen hebbe ick gesondight, ende quaedt voor u ghedaen: op dat ghy in uwe woorden soudt gerechtveerdight worden, ende verwinnen als ghy gheoordeelt wordt.

Want siet, ick ben in boosheden ontfangen: ende in sonden heeft my mijne moeder ontfanghen.

Want siet, ghy hebt de waerheydt bemindt: de onsekere ende verborgen dingen uwer wijsheyt hebt ghy my gheopenbaert.

Ghy sult my besproeyen met hyssopen, ende ick sal ghesuyvert worden: ghy sult my wasschen, ende boven sneeuw sal ick wit worden.

Mijnen ghehoore sult ghy blijdschap ende vreught gheven: ende de

veroodtmoedighde beenderen sullen hen verheughen.

Keert u aensicht van mijne sonden: ende alle mijne boosheden wilt uytwisschen.

Een suyver herte schept in my, o Heere: ende den rechten gheest vernieuwt in mijne binnenste.

En verwerpt my niet van u aensicht: ende uwen heyligen Gheest en neemt van my niet.

Gheeft my weder de blijdschap van uwen salighmaker: ende met den principalen gheest versterckt my.

Jck sal de boosen uwe weghen leeren: ende de godloosen sullen tot u bekeert worden.

Verlost my van den bloeden, Godt, Godt mijnder saligheyt: ende mijne tonghe sal hooghelijck loven uwe rechtveerdigheydt.

Heere, ghy sult mijne lippen open doen: ende mijnen mondt sal uwen lof verkondighen.

Want hadt ghy ghewilt, ick soude immers sacrificie ghegheven hebben: maer ghy en sult in de

brandt-offeranden geene genoeghte hebben.

Een sacrificie is Godt eenen bedruckten gheest: een heel ghebroken ende verootmoedight herte, en sult ghy, Godt, niet versmaden.

Heere, doet goedertierlijck Sion in uwen goeden wille: ende laet ghetimmert worden de mueren van Jerusalem.

Dan sult ghy ontfanghen het sacrificie der rechtveerdigheydt, offerhanden ende brandt-offeren: dan sullen sy op uwen autaer calveren legghen.

Glorie zy den Vader, ende den Sone, ende den heyligen Gheest.

Als't was in den beginne: ende nu is, ende altijt: ende in de eeuwen der eeuwen sal wesen. Amen.

V. Psalm. 101. Domini exaudi grationem meam.

HEere, verhoort mijn gebedt, ende mijnen roep laet tot u komen.

En keert u aensicht van my niet: wat dagh dat ick gequelt worde, soo neyght uwe ooren tot my.

Jn wat dagh ick u aenroepen sal: verhoort my haestelijck.

Want mijne dagen zijn vergaen, als eenen roock: ende mijne beenderen zijn als eenen verbranden roost verdort.

Jck ben gheslaghen als hoy, ende mijn herte is dorre gheworden: om dat ick vergheten hebbe mijn broodt te eten.

Van de stemme mijns suchtens: is mijn ghebeente aen mijn vleesch ghekleeft.

Jck ben ghelijck gheworden den pellicaen der woestijnen: ende ick ben geworden als eene nacht-rave in't huys.

Jck hebbe ghewaeckt, ende ben gheworden als eene mussche alleen woonende in't dack.

Den gheheelen dagh beschimpten my mijne vijanden: ende die my presen, swoeren teghen my.

Om dat ick asschen als broodt at:

ende mijnen dranck met weenen menghde.

Van het aensicht der verbolgentheydt van uwer gramschap: want opheffende hebt ghy my gestooten.

Mijne daghen zijn als eene schaduwe gheweken: ende ick ben als hoy dorre gheworden.

Maer ghy, Heere, blijft in der eeuwigheyt: ende uwe ghedenckenisse van geslachte tot gheslachte.

Ghy: Heere, sult opstaende Sions ontfermen: want het is tijdt haers te ontfermen; want den tijdt is gekomen.

Want uwen dienaeren hebben hare steenen behaeght: ende haerder aerden sullen sy ontfermen.

Ende de Heydenen sullen uwen naem vreesen: alle Koninghen van aerdtrijck uwe glorie.

Want den Heere heeft Sion opgetimmert: ende hy sal gesien worden in sijne glorie.

Hy heeft gesien tot de gebeden der ootmoedigen: ende hy en heeft hunlieder ghebedt niet versmaedt.

Laet dese dinghen schrijven tot de andere gheboorte: ende het volck dat gheschapen sal worden, sal den Heere loven.

Want hy heeft neder ghesien van sijne hooghe heylighe plaetse: den Heere heeft van den hemel op de aerde ghesien.

Om dat hy hooren soude het suchten der ghevanghenen: dat hy de kinderen van de gedoodden ontbinden soude.

Om dat sy verkondighen souden in Sion den naem des Heeren: ende sijnen lof in Jerusalem.

Als de volcken versaemden in een: ende de Koninghen, om den Heere te dienen.

Hy heeft hem geantwoordt in den wegh sijnder kracht: de kortheydt mijnder daghen verkondight my.

En roept my niet wederom in de helft mijnder daghen: van geslachte tot geslachte zijn uwe jaren.

Van eerst hebt ghy, Heere, de aerde ghefundeert: ende uwer handen wercken zijn de hemelen.

Sy sullen vergaen, maer ghy blijft altijdt: ende sy sullen alle ghelijck een kleedt verouderen.

Ende ghelijck een decksel-kleedt sult ghy-se veranderen, ende sy sullen verandert worden: maer ghy zijt den selven, ende uwe jaren en sullen niet vergaen.

De kinderen uwer knechten sullen woonen: ende hun-lieder saet sal beklijven inder eeuwigheydt.

Glorie zy den Vader, ende den Sone, ende den heylighen Gheest.

Als't was inden beginne, ende nu is, ende altijdt: ende in de eeuwen der eeuwen sal wesen. Amen.

VI. Psalm 129. De profundis.

HEere, uyt den diepten hebbe ick tot u gheroepen: Heere, verhoort mijne stemme.

Laet uwe ooren toehooren: nae

de stemme van mijn ghebedt.

Js't dat ghy de boosheden wilt aensien, Heere: o Heere, wie sal't verdraghen?

Want by u is ghenade: ende om uwe wet soo hebbe ick u verdraghen.

Mijne siele heeft om sijn woordt verdraghen: mijne siele heeft ghehopet in den Heere.

Dat Jsrael van den morghenstondt, tot den nacht toe in den Heere hope.

Want by den Heere is bermhertigheydt: ende by hem is overvloedighe verlossinghe.

Ende hy sal Jsrael verlossen van alle sijne boosheden.

Glorie zy den Vader, ende den Sone, ende den heylighen Gheest.

Als't was in den beginne, ende nu is, ende altijdt: ende in de eeuwen der eeuwen sal wesen. Amen.

VII. Psalm 142. Domine exaudi orationem.

HEere, verhoort mijn ghebedt, met uwen ooren soo vaet mijn klaghelijck bidden in uwe waerheyt, verhoort my in uwe rechtveerdigheydt.

Ende en gaet niet in het recht met uwen dienaer: want in u aensicht en sal gheen levende gherechtveerdight worden.

Want den vijandt heeft mijne siele vervolght: hy heeft inde aerde mijne siele vernedert.

Hy heeft my ghestelt in't doncker, ghelijck de dooden der werelt, ende mijnen gheest is beanghst gheweest op my: mijn herte is in my ontstelt gheworden.

Jck hebbe der ouder daghen ghedachtigh gheweest, ick hebbe overdacht in alle uwe wercken, ende in de wercken uwer handen oeffen-

de ick mijne ghepeysen.

Jck hebbe mijne handen uytghereyckt tot u: mijne siele is voor u als aerde sonder water.

Heere, verhoort my haestelijck; mijnen gheest is besweken.

En keert u aensicht van my niet: ende ick sal ghelijck zijn den genen, die nederdalen inden put.

Doet my vroegh hooren uwe bermhertigheydt: want ick hebbe in u ghehopet.

Maeckt my kennelijck den wegh daer ick in wandelen magh: want tot u hebbe ick mijne siele op-geheven.

Verlost my van mijne vijanden, Heere, tot u ben ick ghevloden: leert my uwen wille doen: want ghy zijt mijnen Godt.

Uwen goeden gheest sal my leyden in den rechten wegh: om uwen naem, Heere, sult ghy my levende maken in uwe gherechtigheydt.

Glorie zy den Vader, ende den Sone, ende den heylighen Gheest.

Als't was inden beginne, ende nu

is, ende altijdt: ende in de eeuwen der eeuwen sal wesen. Amen.


Vorige Volgende