Logo DBNL
Den hemelschen handel der devote zielen (1625)

Den hemelschen handel der devote zielen

(1625)–Lodewijk Makeblijde–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

De V. Meditatie.
Van de tijtels, die Ioseph uyt dit houvvelijck verkreghen heeft.

BEmerckt ten eersten de heerlijcke tijtels in't ghemeyn, die Ioseph door dit houwelijck met Maria verkreghen heeft. Wt de tijtels der Coninghen ende Princen van dese werelt, bekennen wy hunne macht; uyt de tijtels der Heylighen Godts, hunne verheven weerdichheyt in heylicheyt. De wereltlijcke Heeren voeren som-wijlen tijtels der heerlijckheden ende rijcken, die andere besitten, ende daerom zijn-se dickmaels bedrieghelijck ende ydel; maer de tijtelen der Heylighen Godts zijn na der waerheyt, ende want die van Godt komen, zijn altijdt met ghelijcke gratien vereert, overmidts Godt niet bedrieghen en kan, maer wel sijn uyt-verkoren, alle gheestelijcke voorspoet ende salicheydt vergunnen. Dit bewijst Paulus in Christo, ende inde Apostelen. In Christo, als hy tot den Hebreen schrijft: + Die soo veel beter, dan de Enghelen ghevvorden is, hoe hy verscheydender Naem, dan die gheerft heeft. In de Apostelen, schrijvende totten Corinthien: + Die ons gemaeckt heeft bequame dienaers des nieuvven Testaments. Christus droech den Naem van Salich-maker ende Sone Godts, welcken tijtel de Enghelen niet en voeren, ende daerom heeft hy hier meerder gratie, ende hier namaels meerder glorie beerft als sy. De Apostelen hadden van Godt

verkreghen, dat sy dienaers des Nieuvven Testaments ghenoemt souden worden, waer toe sy van Godt sonderlinghe gratie ontfinghen, het welck Paulus bekent, als hy seght: Die ons bequaem ghemaeckt heeft. Den heylighen Thomas den brief Pauli totten Corinthien uyt-leggende, schrijft: + dat Godt aen alle dinghen middelen ghegheven heeft, die tot hunne volmaecktheydt van noode zijn: ja dat daer meerder is, de tijtelen die Godt iemandt gheeft, zijn dickwils minder als sijn gaven, als't blijckt uyt die heerlijcke groetenisse des Enghels Gabriel, die Mariam noemt, + vol van gratie, de Heere is met u, ghebenedijt zijt ghy onder alle vrouvven. Welcke tijtelen minder waren als hare weerdicheyt. Soo is dan den heylighen Ioseph uytnemende boven de andere Heylighen gheworden, want hy boven alle Heylighen heerlijcker tijtelen ende namen door dit houwelijck verkreghen heeft. Leert dan de tijtelen der Heylighen groot achten, ende uyt die de weerdicheydt hunder gratien ende Godlijcke gaven besporen.

+ Twee tijtels heeft Ioseph, door het houwelijcks verbondt met Godts moeder verkregen. Den eersten is dat hy bruydegom ende man van Godts moeder is. Den 2. dat hy Christus vader ghemeynt ende ghenoemt wort.

Waer uyt wy twee dinghen leeren. Ten 1. de groote heyligheydt van sint Ioseph voor sijn verkiesinghe tot dien staet. Want Ecclesiasticus leert: + Dat een goede vrouvve eenen man ghegeven sal vvorden, voor sijn goede vvercken. Seer overvloedigh dan moeste Iosephs goede wercken zijn, wien Godt sulck een vrouwe beschickt heeft. Ten 2. de nieuwe ende sonderlinghe gratien ende gaven, die hy met die tijtelen ontfanghen heeft. Na dese heeft hy gheleeft, sijnen roep waer-genomen, ende als een dageraet gewasschen tot eenen volmaeckten dach aller deughden.

Och oft wy onse tijtelen van Christelijcke ende gheestelijcke menschen naer hunne weerde achteden, ende de gratie, die Godt ons met die geschoncken heeft, t'aller oorsaecke wel gebruyckten!

+ Bemerckt ten 2. de weerdigheyt van den eersten tijtel. Wat kander inde wereldt hoogher ghevonden worden, als te wesen bruydegom, ende wettelijcken man der moeder Godts? Het wort met reden seer groot geacht, dat Christus de sorge van sijn moeder aen sint Ian over-gaf, segghende: + Siet daer is u moeder. Maer hoe veel meerder is Ioseph als sint Ian, wien de selve Maghet, door Godts beschickinghe, niet alleen bevolen wort te besorghen; maer oock ghegeven wort voor sijn huys-vrouwe, om alle mannelijcke authoriteyt over haer te hebben? Maria en heeft haer suyver lichaem in sint Ians macht soo niet ghestelt, als sy doet, door het verbondt des houwelijcks inde macht van sint Ioseph. Soo dat ghelijck een goude keten, met costelijcke ghesteenten verciert, veel weerdigheydt aen hem geeft die-se draeght; soo doet oock dit houwelijck, verrijckt met d'alder-volmaecktste deughden, den heylighen Ioseph. Godt seght Genesis in't tweede: + Ten is niet goed dat den mensch alleen zy, laet ons hem een hulpe maecken, sijns ghelijck. Het selve heeft Godt (om te komen tot de vernieuwinghe der menschen) ghebruyckt, ende gheseyt: ten is niet goet dat dese Maghet, ende Moeder van mijnen eenighen Soon alleen zy, op dat sy barende, vande menschen niet gheacht en worde als lichtveerdigh, laet ons haer een hulpe geven haers-ghelijck. Maer welcke is dese hulpe? den heylighen Ioseph. Soo dan wie Iosephs weerdicheden wil begrijpen, die moet de verheven deughden van Maria bemercken. Dit contemplerende den heylighen Bernardinus van Senen, seght: hoe

+ soude eenich wijs herte konnen peysen, dat den H. Gheest eenighe andere ziele, met soo vasten bandt, als is des houwelijcks, met het herte van sulck-eene maghet soude vereenighen, als die in het wercken der deughden, haers ghelijck ware? daerom geloove ick, dat Ioseph begaeft is geweest met d'alder-diepste ootmoedicheyt, d'alder-vyerighste liefde, ende d'alder-hooghste contemplatie. Want Godt dit soo gheschickt heeft, om dat hy die maghet een hulpe haers-ghelijck soude geven. Waer op voeght dat den heylighen Bernardus schrijft: + wy en hebben gheen reden om te twijffelen, dat Ioseph eenen wijsen ende getrouwen dienaer was, die Godt op der aerden ghestelt heeft tot eenen troost van sijn moeder, tot een voeder van sijn lichaem, ende tot een ghetrouwe hulpe van sijnen grooten raedt.

+ Hier hebben wy noch twee dinghen te contempleren. Ten 1. wat diensten dat Ioseph Maria ghedaen heeft. Ten 2. hoe dat hy door Maria in deughden ghevoordert heeft.

Voor het eerste vinden wy seven diensten. Ten 1. hy heeft haer maeghdelijcke reynicheydt, teghen alle lasteraers van haer baren, bewaert. Ten 2. hy heeft haer den kost ghewonnen, ende van alle nootdrufticheydt besorght. Ten 3.hy heeft haer seer ghedienstich gheweest in huys, ende sonderlinghe in het besorghen van haer kint. Ten 4. hy heeft haer in alle swaricheden ghetroost. Ten 5. hy heeft haer verlost uyt de tyrannije van Herodes. Ten 6. hy heeft haer van Nazareth na Bethleem gheleydt, ende van daer naer Egypten, ende wederom ghebrocht naer Galileen. Ten 7. hy ginck met haer jaerlijcks te Ierusalem, om Godt daer te aen-bidden, nae den eysch van Godts wet. Bidt Ioseph dat hy de selve u wilt doen.

+ Aengaende het tweede. Ioseph is door Ma-

ria in alderhande volmaeckte deughden gevoordert. Ten 1. siende haer leven. Want is't dat veel Heydenen totten ghelooven, ende den heerlijcken strijdt der martelie verweckt zijn gheweest, alleen een weynich tijts aenschouwende de vromicheyt van sommighe heylighe Martelaren Christi; hoe veel te meer heeft in alderhande volmaecktheden Ioseph aen-ghenomen, bemerckende de volmaeckheden van sijn bruyt, niet eens oft een luttel tijts; maer ghedurichlijck den ganschen tijdt van sijn heylich houwelijck? ende dat soo veel te meer, want hy van seer goeden aert, ende tot alle deughden ghenegen was. Ten 2. door haer heylighe ende krachtighe t'samen-sprekinghen. Want is't dat Elizabeth haer nichte, eens van Maria besocht wesende, vervult is gheweest met den heylighen Geest, begaeft met prophetie, ende hare vrucht in haer lichaem gheheylight, ende met verstandt begaeft, soo dat sy seyde: + Siet, met dat de stemme uvver groete ghekomen is in mijn ooren, soo heeft mijn kindt van vreughde op-ghespronghen in mijn lichaem: Wat aen-wassen der volmaecktheydt moet Ioseph verkreghen hebben, daer hy daghelijcks veel-mael haer stemme hoorde, haer aenschouwde, ende stadelijck met haer omme-ginck, ende van Godlijcke dinghen handelde? Ten 3. door haer ghebedt; want sy daghelijcks voor hem badt, als voor haren man, van den welcken sy seer veel weldaden ontfinck: ende is't dat haer ghebedt crachtich is, tot bekeeringhe der sondaren, die Godts vyanden zijn, wat en moet sy niet verkregen hebben voor haren bruydegom, welcken Godt haer beschickt hadde, ende die sulck een sonderlingen vriendt Godts was? schept oock mijn ziele, uwe vermaeckelijckheden met Ioseph in het over-dencken des heylighen levens van Maria. Bidt haer dat sy u met hare geestelijcke aen-spraecken tot alle Godtvruch-

ticheydt vercloecke, ende van den Heere, door haer ghebedt in u vermeerderinghe aller Godlijcker gaven verkrijghe.

O hondert ende duysent-mael gheluckighen Ioseph, die alle menschen ende Seraphinen in oprechte goedtheyt ende deughtsaemheydt te boven gaet! o salighen bruydegom met sulck-eene buydt, die ghy voedde naer den lichame, maer wiert van haer overvloedigher ghespijst na der zielen! o voorspoedigh houwelijck, dat alle volmaeckte deughden voort-brenght! o alder suyverste paer tortel-duyven, die hemelsche vrede met malckanderen onderhielen, ende onder veel swaricheden suchtende, u verkeeringhe t'samen in Godt haddet! wilt ons, o Ioseph, uwer volmaecktheden deelachtich maecken, op dat wy onsen troost moghen nemen in Maria te eeren ende te dienen.

+ Bemerckt ten 3. den tweeden tijtel die Ioseph door dit houwelijck ghekreghen heeft: welcken is, dat hy ghehouden ende ghenoemt wort den Vader Christi te wesen, ende dat niet alleen vande Borghers van Nazareth, daer hy woonde; maer oock van Maria selve, want sy haren Soon in den Tempel gevonden hebbende, tot hem seght: + siet, u vader ende ick, droevich vvesende, sochten u. Dit gheschiedde om vier redenen. Ten 1. om dat Ioseph met Maria Christus moeder ghehouwt was. Soo noemen de voor-kinderen hem vader, die aen hunne moeder gehouwet is, ende hy sijnder vrouwe voor-kinderen, sonen oft dochters. Ten 2. om Godts verkiesinge, die Ioseph stelde, als vader van sijnen Soon, gelijck een aen-ghenomen kindt, uyt andere ouders, noemt hem, die hem voor sijn kint ende erf-ghenamen aen-neemt, vader; ende die hem soo wettelijck aen-neemt, noemt hem sijn kindt; alsoo hier, want Ioseph hier toe door den Enghel vermaent zijnde, hiel Iesus voor

sijn kindt, ende Iesus hem voor sijnen vader. Ten 3. want hy in den houwelijcken staet van sijn huys-vrouwe Maria ghewonnen ende gekreghen was, ende dat door den heylighen Geest die het werck van Ioseph met sijn boven-naturelijcke werckinge vervulde. Ten 4. want hy Iesum alle diensten van eenen vader tot sijn kint, door Godts last, bewees: hy beminde Iesum meer, als eenighen vader oyt sijn eyghen kint bemint hadde; hy voeddet, hy kleeddet, ende besorchdet van alles, hy regeerdet, leerdet, ende bewaerdet seer vaderlijck.

Desen tijtel thoont ons een wonderlijcke verheventheyt in Ioseph; want hy met Godt den hemelschen Vader, eenen ende den selven soon heeft, ende met hem vanden selven seght: + Dit is mynen beminden sone, in den welcken ick my behaghen heb. Ende het kint, dat Godt, sijnen Vader noemt, Ioseph aen-sprekende, noemde hem oock mijnen Vader. Doch om andere redenen: want Godt was sijnen Vader, om dat hy hem van alle eeuwicheydt door sijn Godlijck verstandt, voort-ghebrocht hadde, eenen Godt met hem: maer Ioseph was vader vanden selven naturelijcken Sone Godts, alleen om dat hy hem door Godts beschickinghe voor sulcks aen-ghenomen hadde, ende hem in sijnen tijdtlijcken noot, alle vaderlijcke diensten bewees. Groot was het privilegie, dat Iesus aen den Cruyce, aen sint Ian, om sijne sonderlinghe liefde, ghetrouwicheydt ende suyverheydt verjonde, als hy tot sijn moeder seyde: + Vrouvve, siet daer is uvven Soon: Ioannem in sijn plaetse stellende: maer veel meerder jonste wordt van Godt aen Ioseph bewesen, want wat isser meerde, man van Maria te wesen ofte sone? wat wonderlijcker ghenoemt te worden vader Christi, oft sone van Maria? In-siet hier, tot uwen troost, dat als Godt Ioseph vader van

sijnen Soon stelt, om hem hier op der aerden te voeden ende te bewaren, ons leert, dat hy Ioseph over sijn Godlijcke gratien, die hy den mensch uyt-deelt, ghestelt heeft: soo dat, als Iesus in het heylich Doopsel door de invloeyende cracht des heylighen Gheests in ons gheboren wort, Ioseph uyt crachte van sijn ampt, over die gratie sorghe draeght, om die te bewaren, ende te vermeerderen. Waer door alle Ouders vermaent worden hunne kinderen van joncks te leeren, Ioseph als hunne gheestelijcken vader ende bewaerdert te dienen; op dat sy door hem Godts gratie in hen moghen vermeerderen, ende in alle deughden op-wasschen.

Voorts alle die ghene die het heylich Sacrament des Autaers ontfanghen, verstaen hier uyt, hoe dat sy Iesum in hen moeten bewaren, ende door nieuwe gratien doen groeyen, versoeckende ootmoedelijck van den heylighen Ioseph, dat hy de cracht dier Godlijcker mysterien in hem wil bewaren; ende Iesus, als noch cleyn, in hen woonende, door sijn ghebeden, stadighe sorghe, ende heylighe in-spraken ende verweckinghen in ons wil doen wasschen. Hoe gheluckich vinden sy hen, die dese oeffeninghe naer de Communie beneerstighen?

Maer met wat eene ootmoedigheyt contempleerde Ioseph dese uytnementheyt, die Godt hem verjonde? Elizabeth Zacharias huysvrouwe, groetende Mariam, die haer besochte, seyde tot haer met groote verwonderinghe: + Van waer komt my dit, dat mijns Heeren moeder komt tot my? Maer hoe dick-maels riep Ioseph door meerdere verwonderinghe verslaghen zijnde, hoe gheschiet my dese jonste, dat ick den man ben van Godts moeder, ende vader ghenoemt worde van Godts Sone? dat Godts moeder ende Godts naturelijcken Soon in mijn huys haer woon-stede nemen? dat ick voede mijnen

Schepper, ende Vader van mijnen Godt gheheeten worde?

+ Wy moeten hier de leeder van Iacob ghedachtich zijn, op wiens hoochsten trap Godt ruste. + Mattheus heeft ons een leeder van Christus af-komste ghemaeckt, beginnende van Abraham tot Ioseph, soo dat Ioseph den oppersten trap is, op den welcken Godt rust. Hoe dit rusten Godts op Ioseph gheschiet, beschrijft ons Rupertus: + den oppersten trap deser leeder is Ioseph, op wien Iesus, als een weese op haren voocht oft momber ruste. Een weese was Iesus, sonder vader hier geboren, ende Ioseph was aen dit kindt eenen alder-besten vader; want hy hem met sijn moeder van alle nootdruft besorghde.

+ De bruydt in de Cantijcken wenschte; Wie mocht my u gheven mijn broeder, suyghende mijns moeders borsten, dat ick u buyten vonde, ende dat ick u mocht kussen, ende niemandt my versmaden. Den gheluckighen Ioseph heeft de begheerte des bruydts gevonden, hy heeft Godts eeuwich Woort bekleet met onse nature, buyten den hemel ontmoet, ende heeft dat om-helst, ghekust, ende van alles besorght: wie sal hem dan konnen verachten? ja wie en sal hem voor d'alder-heylighste der menschen niet houden, ende sijn deughden met de volmaecktheden der Enghelen ghelijck achten?

+ Contempleert ten 4. hier voorts vier andere ghewichtighe dinghen, dit houwelijck aengaende. Ten 1. de goede diensten, die Ioseph dit kint ghedaen heeft. Ten 2. hoe dit kint hem tot Ioseph droech. Ten 3. hoe heylich dat het huys was daer Ioseph, Maria, ende Iesus woonden. Ten 4. wat voorderinghe tot sijne salicheyt Iospeh, door dese vaderlijcke sorghe gedaen heeft.

Aengaende het eerste, de goede diensten die Ioseph in sijnen houwelijcken staet Iesum

ghedaen heeft, zijn menichvuldight: + want ten 1. hy heeft Iesum, noch rustende in de maeghdelijcke sale sijne moeders, beschickt tot Bethleem, om daer, na het uyt-wijsen der Propheten, gheboren te worden. Ten 2. hy heeft in dien alder-gheluckichsten nacht aldereerst met sijn bruyt dien Godlijcken bruydegom sien komen uyt die heylighe slaep-kamer der maeghdelijcker sale van sijn moeder; hy heeft hem alder-eerst inde cribbe sien legghen, aen-ghebeden ende neerstelijck ghedient. Hy is d'eerste gheweest, die Godt vergunt heeft, na dien langhen nacht van vier duysent jaren, het aen-komen van de sonne der rechtveerdicheyt te aenschouwen, ende de onghemeten soeticheydt van dat Godlijck Manna, dat uyt den hemel daelde, met vol-komen lusten te smaecken. O hooch-weerdighen ende boven alle Israels gheslachten alder-gheluckichsten Ioseph, wien alle dese gratien, om sijn sonderlinghe deughden, van Godt geschiet zijn! Ten 3. hy heeft het kint ghekust, om-helst, ghewieght, op sijn ermen ghedraghen, in sijnen schoot laten rusten, ende d'alder-lievelijckste gediensticheden bewesen. + Den heylighen ouden man Simeon heeft eens inden Tempel Iesum in sijn ermen ontfanghen, ende overvloeyende van vreughden, songh Godt eenen seer schoonen Lof-sanck: maer Ioseph, die niet alleen eens, maer dagelijcks den alder-gewenschten Messiam in sijn ermen ghenomen heeft, ende soo dickmaels als't hem luste, seer minnelijck om-helst, wat Lof-sangen en heeft hy hem met sijnen monde ende herte niet ghesonghen? Och oft wy dese vreught van Ioseph hadden moghen beooghen, ende de lieflijckheyt sijnder stemmen hooren, het verstandt sijnder redenen begrijpen, ende de vyerighe danckbaerheyt sijns herten bemercken; hoe souden wy beweeght hebben gheweest, ende onsen sanck met hem ter

eeren Christi ghevoeght hebben? Ten 4. hy heeft dit kint met sijnen arbeydt op-ghevoet, ende van alles dat hem noodelijck was, voorsien. O wonderlijcke verholentheydt Godts, dat hy, wien hemelen ende aerde toe-komen, van Ioseph ghespijst heeft willen worden! o salighen arbeyt, die Iesus spijst! och oft onsen arbeyt Godt soo dienstich ende ons soo nut ware! Ten 5. hy met sijn bruyt heeft Iesus acht dagen out zijnde, na Godts wet besneden, ende ons sijn bloedt gheschoncken, ende hem, na sijn vaderlijck ampt, den honich-vloeyenden Naem Iesus ghegheven. Ten 6. hy heeft Iesus viertich daghen out zijnde, in den Tempel ghedraghen, ende met sijn bruydt Gode ghepresenteert ende op-gheoffert. Ten 7. hy heeft het kint uyt Herodes handen ende perijckel des doodts verlost, ende met sijn moeder in Egypten ghebrocht, ende na seven jaren, wederom in Galileen keerende, alle ghediensticheyt in sijn reysen bewesen. Ten 8. hy heeft Iesum twaelf jaren out zijnde, met zijn moeder na Ierusalem, ter oorsaecken van het hooch-tijt, gheleyt, om daer t'samen Godt te dienen, alle Ouders een goet exempel achter-latende, hoe sy hunne kinderen van joncks leeren moeten Godt bidden ende dienen. Eyndelijck, leert alle menschen hoe sy ter Kercken gaende, Iesus moeten nooden om met hen te komen. Waer uyt blijckt, dat den heylighen Ioseph sijnen Salich-maker in sijne kintsche daghen, tot troost van ons allen seer ernstelijck beneerstight heeft.

+ Maer wat beduyt dit, dat hy Christum te Ierusalem verloren heeft, dit en gheschiedde door sijn schult niet: want hy in't weder-keeren Iesum aen sijn maeghen, om hem niet te vermoeyen, bevolen hadde; maer ghebeurde door Iesus Godlijcke beschickinghe, om veel ghewichtighe redenen. Ten 1. om sijn Ouders te

leeren, dat hy meer in Godt sijnen vader, als in hen ghehouden was. Ten 2. om sijn verholen wijsheydt hen kennelijck te maecken; want sy vonden hem daer na, sittende onder de Doctoren in den Tempel, die verwondert waren over sijn groote wetenschap der Godlijcker wet. Ten 3.om sijn ampt, daerom hy ghekomen was, hen wijs te maecken; die niet en bestont in sinnelijcke liefde tot de Ouders, maer in een versterven aller menschelijcker gheneghentheden. Ten 4. om ons te leeren dat Godt hier sijn uytverkoren de soetigheydt sijnder teghenwoordigheydt somtijts ontreckt sonder hunne schult, tot oeffeninghe van meerder deught. Ioseph nochtans heeft hier voor, Christo vier dinghen vergolden: groote droefheyt ende ancxt des ghemoedts, groote sorghe ende swaren arbeyt, om het kindt te soecken, ende wederom te vinden, diepe ootmoedigheydt, sijne schult dit verlies toe-schrijvende, ende hem als onweerdigh dier gratien achtende; ende vyerigh ghebeden met hertelijcke suchten tot Godt, om dien voorgaenden troost, door sijn jonste ende bestieringe wederom te bekomen. Siet ghy toe, dat ghy door uwe sonden, Iesum niet en verliest, ende is't dat ghy dorre van herten, ende als van Godt verlaten zijt, schrijft dat uwe sonden toe, ende soeckt hem met oprecht leetwesen, met wercken van penitentie, met een groot verlanghen naer hem, ende met vyerighe begheerten om hem beter te dienen, tot dat ghy sijnen Godlijcken troost wederom verkrijght. Dit doende sult ghy waer-nemen Iosephs heylich exempel, de voor-spraecke van Maria verdienen, ende Christus teghenwoordicheydt, door sijn gratie verwerven.

+ Volght oock den heylighen Ioseph naer in sijn diensten, die hy Iesum bewesen heeft, zijt danckbaer voor sijn Mensch-wordinghe, be-

snijt u van alle ghebreken ende quade lusten tot sijnder eeren; offert u-selven dickwils met Iesus tot alle Godts willen: vliet alle perijckelen uwer zielen, zijt seer gemeyn met Godt, voedt sijn arme leden, ende verheught u, als ghy in den Tempel Godt meught dienen.

+ Aengaende het tvveede, hoe dit Godlijck kindt hem tot Ioseph ende sijne moeder droech. Lucas schrijft in't tweede Capittel van sijn Euangelie: + Hy is met hen-lieden ghekomen te Nazareth, ende hy vvas hen onderdanich. Welcke onderdanicheydt, gelijck sy in Christo beteeckent eene onbegrijpelijcke ootmoedigheydt, soo bewijst sy ons een on-uytsprekelijcke weerdighheydt aller deughden in Ioseph. O wat een exempel is dit voor alle Religieusen, ende alle de ghene, die om Godts wille haer onder eenen gheestelijcken Oversten gestelt hebben! ja voor alle kinderen die by hunne Ouders woonen!

Het was seer wonderlijck om sien ende hooren, dat die sonne ende mane, door Iosue bevel, in den hemel den tijdt van eenen dach bleven stil staen, Godt ghehoorsaem zijnde het ghebodt des mensch: maer veel selt-samer is't, dat de sonne der rechtveerdigheydt wederkeert, ende van den throon sijnder Majesteyt totter aerden neder-daelt, ende dat Godt mensch geworden zijnde, niet eens maer veel jaren Ioseph in alles ghehoorsaem wordt. Hoe konde Godt hem meer verneerderen, dan sy-selven onderworpende aen eenen armen Timmer-man? ende hoe kan de weerdigheydt van den mensche meer bethoont worden, als door bevel te hebben over Godt, soo dat Godt hem ghehoorsaemheydt bewijst? Hier in is besloten alle 't ghene dat-men van de over-treffelijcke voordeelen van sint Ioseph kan segghen oft peysen: die soo-danigh zijn geweest als den bruydegom van sulck-eene moeder, ende die Godt den naem

van vader over sijnen naturelijcken soon liet draghen, wel betaemden.

+ Aengaende het derde: Bemerckt de heylicheyt van Iosephs huys. Alle plaetsen der wereldt uyter naturen zijn even goet: dan in heylicheyt nemen die uyt, daer Godts Enghelen hen verthoonen (als't blijckt uyt de woorden des Enghels tot Moyses, ende wederom tot Iosue) daer heylighe menschen woonen, ende der eenighe goede wercken gheschieden. Heylich dan ende salich was het huys daer dese dry alder-heylighste persoonen woonden, Iesus Godt ende mensch, Maria Godts Moeder, ende Ioseph Godts voeder ende aen-ghenomen vader. En sullen wy hier niet met recht vermoeden, dat den hemel hier door ontstelt was, dat dese dry op der aerden woonden, die weerdiger waren den hemel te besitten als de aerde? dit huys was een warachtigh Paradijs der wellusten, ghesloten voor de ooghen der menschen, in het welck het Lam Godts onder dese wel-rieckende lelien ghevoedt wiert met tijdtlijcke spijse ende troost: doch voedde meer dese lelien met sijn gratien ende gheestelijcke wellusten. Rupertus verclarende dese woorden des bruydts: + Mijn beminde is mijn, ende ick ben sijn, de vvelcke gevoedt vvort tusschen de lelien, schrijft: Warachtighe lelien waren Ioseph ende Maria, wit-blinckende door maeghdelijcke reynicheydt in haren houwelijcken staet. Daerom hun huys verdient eenen edelderen naem als huys; want Godt daer woonde, ende wonderlijcke dinghen verborghde; het was eenen hemel, want den hemel wort in het Latijn Coelum ghenoemt, om dat hy de glorie ende eeuwige goederen der Heylighen bedeckt, dit huys bedeckte de oneyndelijcke Majesteyt Christi, die verholentheydt sijnder Mensch-wordinghe, de uytnementheyt der Moeder Godts, ende de verheventheyt van

sint Ioseph. Want wie isser die dit huys aensiende, souden hebben konnen peysen, dat Godts eeuwich woordt daer woonde? dat de ghehouwde suyvere maeghden waren? dat Iosephs huys-vrouwe, niet van haren man, maer van den heylighen Gheest ontfanghen hadde? dat Ioseph Iesus Vader ghenoemt wiert ende niet en was, maer alleen sijn voeder ende bewaerder? Dit huys is eenen warachtigen Tempel + van den hemelschen Salomon, ende tabernakel Godts, bestaende in dry deelen, in het voorhof, de heylighe plaetse, ende het Heylich der Heylighen. Het voor-hof is Ioseph; want hy eenen gewenschten toe-vlucht is voor alle menschen: het heylich is Maria, want sy de voedtstere, troost, ende glorie is aller rechtveerdighen: het Heylich der Heyligen is Iesus, want alle heyligheyt van hem komt, ende aller menschen salicheydt uyt hem spruyt. + Dit huys is een warachtighe Arcke Godts, waer af Iesus is den ghenaden-stoel, ende Ioseph ende Maria twee goude Cherubijnen, daer op rustende, ende malckanderen met de ooghen der alder-suyverste liefde aen-siende, ende de vleughelen der alder-suyverste begheerten tot malckanderen uyt-stekende, ende Iesus als met hunne jonsten bedeckende; ende Iesus in't midden, is den Godlijcken bandt van beyden. O heylich huys, dat de alder-heylichste plaetsen der werelt te boven gaet! o weerdich huys-ghesin, waer voren de Princen der glorie Godts hen buyghen!

+ Ten vierden: Over-weeght wat voorderinge dat sint Ioseph tot sijne salicheyt, door dese vaderlijcke sorghe ghedaen heeft. Sint Jan Euangelist heeft eens met sijn hooft in Christus schoot gherust, ende heeft daer hemelsche wijsheydt, ende het begrijp aller Godlijcker verholentheden verkregen; maer Christus heeft daghelijcks in Iosephs schoot gheleghen ende ghe-

seten, ende op sijnen erm gherust: wat wijsheyt en moet dan Ioseph niet van hem ontfanghen hebben, in wiens schoot Godts onghemeten wijsheyt soo menichmael ende soo minnelijck sat, lach ende ruste? De teghenwoordigheydt Godts, ende t'samen-sprekinghe Moysis met hem, + heeft Moysis aensicht met sulcke claerheyt vereert, dat de kinderen van Israel, met stervelijcke ooghen dat niet aenschouwen en konden; hoe soude dan Iosephs herte niet wonderlijck met wijsheyt, liefde ende gratie vervult gheweest hebben, door de stadige by-een-wooninge, ende dagelijcksche t'samen-sprekinge met Godt? O salighe ooghen, die Christum soo dick-mael ghesien hebben! o salige handen die de vloeyende tranen sijnder ooghen ghedrooght hebben! o salighe lippen ende mont, die sijn lieflijck aensich ghekust hebben! o salighen ende rijcken schoot, in den welcke hy soo veel-maels gheseten ende gheslapen heeft! daer waren de ongrondelijcke schatten des hemels in Christus Godtheydt verborghen; daer waren die oneyndelijcke thresooren der verdiensten ende voldoeninghen sijnder menschelijckheydt versaemt, o kostelijcke schat-kamer! o alder-rijcksten Ioseph, door uwen Godt ende in Godt: Laet ons in allen noot tot desen schoot onsen toe vlucht nemen; op dat wy by Iesus moghen zijn, ende sijnder rijckdommen deelachtich worden.


Vorige Volgende