Het singende nachtegaeltje
(1671)–Cornelis Maertsz.–
AuteursrechtvrijStem: Hoe legh ick hier in dees ellende.
O Soete jeught weest niet hooveerdigh,
Roemt niet op staet, of ed'len geest,
Want, schoon al schijnt een mensch seer weerdig,
| |
[pagina 151]
| |
Noch is hy minder als een Beest:
Soo wanneer wy te recht bemercken,
Het aerdtsche lichaem, en sijn wercken.
2. De jonge Kalveren, en Lamtjes,
En al 't Gediert, die springen op,
En soeckens hares moeders mamtjes:
De Pilkes kruypen uyt de dop.
Maer een jongh Kindt leydt lange jaren,
En streckt sijn Ouders tot beswaren.
3. Als and're Dieren zijn gebooren,
En op de wereldt voort-gebracht,
Soo koom'se met haer kleedt te vooren,
Met pluymen, wol, of hayren vacht.
De mensch alleen heeft naeckte leden,
En and're moeten hem bekleeden.
4. Een Beest dat leeft oock sonder sorgen,
| |
[pagina 152]
| |
Sonder arbeydt, en sonder sweet:
En 't sorght noyt voor den dagh van morgen,
Want altijdt staet sijn disch gereet.
Dit magh de mensche niet gebeuren,
Maer moet in 't werck hem schier verscheuren.
5. Natuur heeft oock een Beest geschapen
Bequaem tot tegenstant van strijt:
Want yder Beest dat draeght sijn wapen,
Daer mede dat het vecht, en smijt:
Maer d'arme mensch en draeght geen hoorens,
Geen klauwe, noch geen scherpe spoorens.
6. Een Beests veerdigh op sijn benen,
En afgeveerdigh tot de vlucht.
Een Vogeltjen dat vlieght daer henen,
Tot boven in de blauwe Lucht.
Maer een mensch is seer traegh van leden,
| |
[pagina 153]
| |
En gaet heel log daer heene treden.
7. Een Beest leeft ook veel meer na reden
Als wel een mensche selver doet
Want het is in sijn staet te vreden,
Maer een mensch soeckt al meerder goedt.
En dit ontciert den mensch noch 't meeste,
Dat hy een dienaer is der beeste.
8. En wilt ghy van de kunsten roemen,
Die geschieden door 's menschen geest,
Soo sal ick u eens kunsten noemen,
Eerst uyt-gevonden van een beest.
En hy is van veel grooter eeren,
Die kunsten vindt, als diese leeren.
8. Wie heeft het mets'len eerst begonnen?
Het was een Swaeltien in sijn nest,
En hoe het Gaern moet zijn gesponnen,
| |
[pagina 154]
| |
Leerden de spinnen alderbest.
En hoemen Landen moet Regeeren,
Dat mostmen van de Byen leeren.
10. En hoemen sijnen stem moet wringen,
In groven, en in fijnen tael,
Om alsoo goedt Musijck te singen,
Dat leerde ons de Nachtegael.
En oock de Aerde t' onder-mijnen,
Dat leerd ons Mollen, en Konijnen.
11. Een Pellicaen die leerd' het laten,
Door 't tappen van sijn eygen bloedt:
Een Oyevaer die leerd' ons vaten
Hoemen Klisteren setten moet,
Een Esel leerd' in oude tijden,
Datmen den Wijngaert moet besnijden.
12. En om door 't Roer een schip te stieren,
| |
[pagina 155]
| |
Dat saghmen aen een Visch sijn steert.
In somma: daer zijn veel manieren,
Dat het Gediert ons heeft geleert.
Wat wil hem dan een mensch verheffen,
Daer hem de Beesten overtreffen.
|
|