Het singende nachtegaeltje
(1671)–Cornelis Maertsz.–
AuteursrechtvrijStem: Ga wereldts minnaer vliet.
GHy die aen lust, en weelt,
Lijf, Ziel, en tijdt verspeelt,
Komt siet hier aen een aerdigh beeldt,
't Welck was als ghy, maer neemt voortaen,
Voor 't Hels, een Hemels wesen aen.
| |
[pagina 156]
| |
2. Komt leert een nutte les
Van eenen sondares,
Een vuyle Hoer: maer onder des,
Sy krijght berou, en wordt het moe,
En neemt haer gangh na Christum toe.
3. Daer sy een tranen vliet
Wt hare oogen schiet,
Dat niet uyt list, maer uyt verdriet:
Wt d' oogen, daer de geyle min,
Noch onlanghs hield haer woonplaets in.
4. Het Hayr dat als een net,
Tot vangen was geset,
En menighs kuysheydt had besmet,
Daer mee veeghd' sy de tranen af,
Die sy in 't schreyen over gaf.
5. De soeten Balsem mee,
| |
[pagina 157]
| |
Daer voor sy eertijdts dee
Haer selven salven, doet haer wee,
Dies sy 't besteedt tot Christi eer,
En stort het op sijn voeten neer.
6. Haer mondt tot kus besteet,
In minne heyl, en heet,
Die kuste oock, maer 't was uyt leet,
Die kuste oock, maer 't was uyt lust,
Een lust die in haer Godt berust.
7. In somma: wat sy vint,
Dat dul, en onbesint
De ydelheden had bemint,
Dat wendse om, en gaf het weer,
Tot een geschencken aen haren Heer.
8. En hy, die sy dit geeft,
Is vriend'lijck, en beleeft,
| |
[pagina 158]
| |
't Welck hy haer oock bewesen heeft:
Want t'wijl sy drupp'len tranen laet,
Soo geeft hy stroomen van genaedt.
|
|