Het singende nachtegaeltje
(1671)–Cornelis Maertsz.–
Auteursrechtvrij
[pagina 147]
| |
Stemme: O saligh heyligh Bethlehem.
DAer quam van eenen eter spijs,
En van een stercken soetigheden.
Nu is de vraghe, op wat wijs
Moet men dit Raedtsel recht ontleden?
Antwoort.
2. By Timnath was een wreeden Leeuw
Een Pest, en plage voor de Velden,
Die staegh verweckt een moort-geschreeuw,
En 't Landt in een verbaestheydt stelde.
3. Een yder mensch en dorste schier
Dat gantsche Landt niet eens genaken:
| |
[pagina 148]
| |
Want dat vervaerlijck Monster-dier
Verscheurd haer in sijn wreede kaken.
4. Maer Simson, welckets gantsche lijf
Met stalen zenuwen was door-regen,
Als hy verstont dit wreet bedrijf,
Voeld' hy sijn geest in hem bewegen.
5. Eu stapte mee een rassche voet
Na Timnaths wout, dat Beest te stooren,
Daer hem dien Leeu terstont ontmoet,
Die strack vergramt in heete tooren.
6. En braeckt den Donder uyt sijn keel,
En schoot den Blixem uyt sijn oogen,
Niet anders, dan of hy geheel
De Helle hadde uyt-gespogen.
7. En quam met een geresen pruyck:
Met krullende bebloede locken,
| |
[pagina 149]
| |
En meend' oock Simson in sijn buyck
Als and're lieden op te slocken.
8. Maer Simsom hief sijn handt eens op,
Die hy eerst eens rondomme swayden,
En trompt den Leeuw voor sijnen kop,
Dat hem sijn beyde oogen draeyden.
9. Daer stort dien Leeu, dat grousaem dier,
Dat soo op sijn krachten steunde,
En gaf een Brul, met sulck getier,
Dat al het Landt rondomme dreunde.
10. Simson met een metalen vuyst,
Die scheurd van een, de kop, en lenden:
Daer lagh dat Beest, met vuyl begruyst.
En Simson gaet hem elders wenden.
11. Maer als Simson daer na eens gaet
Voor by dees vuyle doode prye,
| |
[pagina 150]
| |
Soo vondt hy daer in Honingh-raedt,
Daer in vergadert door de Byen.
12. Siet hier uyt neem ghy klaerlijck af,
Soo ghy met vlijt maer wilt aenmercken,
Hoe dat den eter spijse gaf,
En soetigheydt quaem van den stercken.
|
|