Het singende nachtegaeltje

Toe-vlucht der Geloovigen.

Stemme: Polyphemus aen de strande.

JCk weet Heere, ghy sijt seecker,
Eenen wreecker,
En een straffer van het quaedt:
Wilt ghy dan in toorn verbolgen,
My vervolgen,
Soo en weet ick geenen raedt.

2. Schoon ick snelder als de veug'len,

Op de vleug'len

[p. 143]

 

Van de gulde dageraet,

 

Vloogh aen, t'eynde van het water,

 

Wiens geklater

 

Staegh de wreede Rotsen slaet:

 

3. Noch soud ick my self bedriegen,

 

En in 't vliegen,

 

Van uw' handt daer zijn bekayt:

 

Want ter wereldt niet en repter

 

Daer den Scepter

 

Vwer handt niet overswayt.

 

Schoon ick onder de Zee-golven

 

My bedolve,

 

En ick daer in't wel-sandt kroop,

 

Om soo in die diepe kuylen

 

V t' ontschuylen,

 

'k Was daer mee al buyten hoop.

[p. 144]

 

5. Schoon ick onder in der Hellen,

 

Socht te stellen,

 

Eenen Schuyl-plaets voor u oogh,

 

Noch souden uw' ooge stralen

 

Op my dalen

 

In der Hellen, van om hoogh.

 

6. Schoon ick mede soude derren

 

Bij de Sterren

 

Klimmen op een gouden stoel,

 

My soud' al het selve schorten,

 

Ghy soud' storten

 

My in d' onder-aerdtsche poel.

 

7. Schoon ick in de harde klippen

 

Konde slippen,

 

En haer zijn tot ingewant,

 

Daer my Son, noch maen, noch Winden,

[p. 145]

 

Konde vinden,

 

Soud' my vinden uwe handt.

 

8. Al het vluchten voor Godts tooren

 

Is verlooren,

 

Schoon ick was in 't stercktste slot

 

Datter is in 't Aertsch gewemel,

 

Onder d' Hemel,

 

Ick was daer noch naeckt voor Godt.

 

9. Sal ick dan niet angstigh beven

 

Ende geven

 

My de wan hoop tot een roof?

 

O neen! Ick wil noch al hopen,

 

En doen open

 

't Scherp-siend' ooge van 't geloof.

 

10. Schuylende in Christi wonden,

 

Daer mijn sonden

[p. 146]

 

Voor Godts oordeel zijn bedeckt,

 

Ende wil mijn naeckte leden

 

Doen bekleeden

 

Met sijn deughden onbevleckt.

 

11. Laet dan vry Gods toorne blaken,

 

En doen kraken

 

Beyde Hemel, ende Aerd,

 

Evenwel sal ick dan wesen

 

Sonder vreesen,

 

En in Iesum wel bewaert.

 

12. Iacob dede my dit leeren,

 

Die met kleeren

 

Van sijn Broeder hem omhingh,

 

Ende alsoo quam voor Isack,

 

Aldaer hy strack

 

's Vaders zegen door ontfingh.