Het singende nachtegaeltje
(1671)–Cornelis Maertsz.–
AuteursrechtvrijStemme: Mijn alderliefste verheven.
JCk voel mijn geest gedreven,
En aen-geprickelt stijf,
Om een Lof-sangh te geven
Aen een Godtsaligh wijf,
En aen haer vrom bedrijf.
| |
[pagina 120]
| |
Om dit dan te beginnen,
Met in-getogen sinnen
Is 't, dat ick aldus schrijf.
2. Een Vrou begaeft met deughde,
Is als een sonne-schijn,
Die 't al verlicht in vreughde,
Alwaer haer stralen zijn:
Sy is een medicijn,
Die met haer lieflijck wesen,
Haer liefste doet genesen,
Van druck, verdriet, en pijn.
3. Sy is een stille haven,
En ruste voor de jeught:
Sy doet haer weergaed laven
Met soete lust, en vreught,
Daer door hem 't hert verheught:
| |
[pagina 121]
| |
Het doet sijn geest verstercken,
Wanneer hy gaet bemercken,
Haer wijsheydt, en haer deught.
4. Sy is gelijck een wingert,
Vol druyven door malkaer.
Als sy haer arme slingert
Om haren weder paer,
Wanneer hy flau[...]r en naer.
In jammer soud' versticken,
Soo doetse hem verquicken,
En maeckt een vrolijck paer.
5. Sy is een goude kroone,
Die op het hooft des mans,
Pronckt cierelijck, en schoone,
Meer als een Peerlen krans:
Haer deught is Hemels glans:
| |
[pagina 122]
| |
Sy is een schat van minne,
En oock haer Huys-gesinne
Een onvervinb're schans
6. Sy is een Hemels zegen,
Een gave van de Heer
Maer ick singh noyt ter degen
Haer wel verdiende eer:
Want sy verdient veel meer.
Wel hem, die soo een Vrouwe
Gheschoncken wordt in trouwe,
Door gunste van den Heer.
|
|