Het singende nachtegaeltje

Rou-Klacht: Over de doodt van den Admirael Tromp:
Geschoten den thienden Augusti 1653.

Stem: Mijne Harp bekleet met rouwe.

DRaeght nu vry geen swarte rocken,
Als men eertijdts placht:
Want het Landt is self betrocken

[p. 117]

 

Met een swarte nacht:

 

Eenen Son, tot 's wereldts wonder

 

Van elck een beschout,

 

Doock onlanghs in 't westen onder,

 

En soomd' het met goudt

 

2. Eenen muur, in 't rond gelegen

 

Om ons Vaderlandt,

 

Is nu onder voet gheslegen,

 

Door des vyandts handt.

 

Eenen onversaeghden Krijger,

 

Waer voor Spanjen vloot,

 

Meer als voor een Leeuw, of Tyger,

 

Laci! die is doodt.

 

3.Tromp, die is nu doodt geschoten,

 

En ter neer gevelt,

 

Nu is 't edel bloedt vergoten,

[p. 118]

 

Van dien dapp'ren Heldt:

 

Yder Burger hoort men weenen,

 

Treurigh, en bedroeft:

 

't Gantsche Landt dat is met eenen

 

't Herte toe-geschroft:

 

4. 't Bloedt verstremt my in sijn ader

 

Door de konde schrick,

 

Om dat Hollandts Vrede-vader

 

Is een leefloos Lijck.

 

Wie sal nu weer uyt Kartouwen,

 

Swanger met het Kruydt,

 

Donder, ende Blixem spouwen,

 

Met een groot geluyt?

 

5. Wie soud' lusten nu te schieten:

 

Laet den kanon staen:

 

En laet uyt u oogen vlieten,

[p. 119]

 

Eenen Zee van traen.

 

Draeght nu vry geen swarte rocken,

 

Als men voortijdts placht:

 

Want het Landt is self betrocken,

 

Met een swarte nacht.