Het singende nachtegaeltje
(1671)–Cornelis Maertsz.–
AuteursrechtvrijStem: Van de drie Dortsche Maeghden.
EEn Mensch die hoord te weten,
Datmen niet leeft om t' eeten,
maer eet op dat men leeft:
Dit moetmen wel bemercken
| |
[pagina 48]
| |
In alle onse wercken,
Wat oorsaeck wercken heeft.
2. Maer die dit niet wel weten,
En deerlijck is beseten
Met dwase gierigheyt,
Die werckt niet om te leven,
Maer heeft hem gants begeven
Te leven om arbeydt.
3. Hy slaet hem self met roeden,
En leeft dus in armoeden,
Soo lange tot hy sterft:
En geeft niemant in't leven,
Maer moet het alles geven,
Aen eenen die het erft.
4. Dus dunckt my kan ick mercken,
Dat hy is als een vercken,
| |
[pagina 49]
| |
Dat, t' wijle dat het leeft
Ons niet met al doet geven:
Maer na zijn gnortigh leven
Ons vele leckers geeft.
5. Hy is oock als de Peerde,
Die ploegen gaen op eerde,
Met moeylijck ongenucht:
Maer van 't verdrietigh ploeghen,
Van 't sweeten, en van 't swoegen,
En treckse self geen vrucht.
6. Men siet oock in hem blijcken,
Een Esel sijng practijcken,
Die dickmael seer bedroft,
Met sware ongemacken,
Draeght kostelijcke packen,
Daer hy noyt self van proeft.
| |
[pagina 50]
| |
7. My denckt hy doet oock mede
Gelijck een Hondt eens dede,
Die op een Hoy-hoop lagh,
Waer hy niet van woud' eten,
En heeft wel luyd' gekreten,
Wanneer hy yemandt sagh.
8. jammerlijcke menschen:
Die staegh om rijckdom wenschen,
En woelen sonder rust,
Om eens vermaeck te vatten,
Maer al des werelt schatten
Verzaken noyt haer lust.
|
|