Het singende nachtegaeltje
(1671)–Cornelis Maertsz.–
AuteursrechtvrijStemme: Edel Karsouw. | |
[pagina 17]
| |
DE soete Mey
Verciert het velt met bloemen,
En alderhande kruyt,
Seer veelderley
Dat niet en is te noemen,
Nu uyt daer aerde spruyt.
De lucht is vol g'luyt,
Vol sangh, door 't quinckeleeren
Van 't gediert // dat hene swiert
Op hare rasse veeren.
2. De tijdt voor heen,
De Lente, en de Winter,
Ons nu niet meerder bijt:
Maer yder een
Nu tegenwoordigh vindter
Al gants een ander tijdt
| |
[pagina 18]
| |
Weest nu oock verblijt,
En wilt den Heere loven,
Want al't goet, dat ons ontmoet
Dat komt alleen van boven.
3. Al wat verdort
Sijn cieraet had verlooren
En 't leven was ontgaen,
Dat selve wordt
Nu wederom herbooren,
En komt uyt 't graf opstaen,
Kruyt, en Gras en Graen,
Steeckt nu het hooftjen buyten,
En in jeught, vol soete vreught,
Komt lieffelijck uyt-spruyten.
4. Lof zy u Heer,
Bestuurder der nature,
| |
[pagina 19]
| |
Die aen ons staegh gedenckt:
En altijdt weer
Na 's Winters kout besuren
De soete Mey ons schenckt,
En den Somer brenght,
Die met sijn rijcke gaven,
Ons staegh doet // met overvloet
En alle noodruft laven.
5. Kroont weer dit Iaer
Met u goedtgunsticheden,
En sent u zegen neer,
Geeft oock daer naer,
Dat wy in rust en vreden
Besorgen uwe eer:
Ende geeft, o Heer;
Dat wy na u behagen.
| |
[pagina 20]
| |
In 't gemoet, staegh vruchten goedt,
Tot uwer eere dragen.
|
|