Het singende nachtegaeltje
(1671)–Cornelis Maertsz.–
AuteursrechtvrijStem: Ghy loderlijcke Sylvia.
O Groot geluck! Voor die 't geniet,
O! zegen rijcke stroomen,
Die in sijn huys, sijn Soonen siet
Op wassen, als de Boomen:
Dat is een saeck // daer door vermaeck,
En eere werde becoomen.
2. Geluckigh, die behalven dien,
Sijn dochters magh aenschouwen,
| |
[pagina 15]
| |
(Daer in men 't beelde des deughts can sien)
Als steenen uyt-gehouwen,
Die kant, en net // den Meester set,
In kostlijcke gebouwen.
3. En die sijn Schuuren zijn vol graen,
Daer elck vindt sijn behagen:
Diens Schapen op de Weyden gaen,
En duysent iongen dragen:
Daer door 't getal // vermeeren sal,
En wassen alle dagen.
4. Die sijn Ossen even staegh
Gaen in de velden ploegen,
Dat sy haer Heere alle daegh
Veel vruchten door toevoegen:
Die soo bevint // hoe veel hy wint,
En schept daer in genoegen.
| |
[pagina 16]
| |
5. die van geen schade, noch verlies,
Sijn leven comt te hooren,
Noch krijght geen tijdingh onder dies
Dat hy wat heeft verlooren:
Noch geenen tijdt // een moort-gekrijt
Komt klincken in sijn ooren.
6. Geluckigh is een Mensch sijn staet,
Die dit is toe-gevallen:
Maer Saligh, in den hooghsten graet,
Ia Saligh boven allen
Is hy, die Godt // self tot een lot,
En deel is toe-gevallen.
|
|