Het singende nachtegaeltje
(1671)–Cornelis Maertsz.–
Auteursrechtvrij
[pagina 11]
| |
[pagina 12]
| |
2 Hoe lang, o dwase, domme sinnen!
Wilt ghy de dwaesheydt dus beminnen,
En gaen op spotters wegen voort:
Sal noyt de tucht uw' sin op-scherpen?
Of sult ghy alle tijdt verwerpen,
Des Heeren wil, en wet, en woort?
3 Wild och uw' gangen omme-keeren,
En schikt u gangh nae mijn begeeren,
En neemt de tucht van herten aen:
En ick sal alsdan u verklaren
Des levens padt, en openbaren
Aen u, den weg die ghy moet gaen.
4 Maer als ick roep uyt alle krachten,
En niemandt op mijn stem wilt achten,
Noch luysteren na mijn geseght:
En streck mijn handt uyt haer te vaten,
| |
[pagina 13]
| |
En niemandt hem wil leyden laten,
Noch wijcken van sijn boosen weg:
5 Soo sal ick dan, als haer comt drucken
Den noodt, in doodt, en ongelucken,
Oock lacchen in haer tegenspoen:
En helpen niet wanneerse klagen:
Maer spotten dan, wanneer de plagen,
Van schrick, en angst haer sterven doen.
6 Daerom dat sy de ware leere,
Aen haer gegeven van den Heere,
Niet hebben in haer doen betracht:
En daer-en-boven, t' allen tijden,
Al mijn straffen en kastijden,
Niet aengenomen, maer veracht.
7 Laet haer dan wederom ter degen,
De vruchten van haer boose wegen
| |
[pagina 14]
| |
Op eten, totse worden sat:
Want onheyl, ramp, en ongelucken,
Die spruyten uyt al sulcke stucken,
En wassen, op 't Godloose pat.
|
|