Sinte Franciscus leven
(1954)–Jacob van Maerlant–
Auteursrechtelijk beschermd[· IX ·]
Die caritate van zinen gedochte,
Ende hoe hi de maertelye sochte.
Ga naar margenoot+WIe levet, die hem dies vermate,
Dat hi Fransoise karitate
4685[regelnummer]
Te scrivenen mochte thoofde comen,
Daer de vrient des brudecomen
Mede bernede in der maniere,
| |
[pagina 167]
| |
Dat hi als ene cole van viere
In de vlamme van ons heren minne
4690[regelnummer]
Al verswolgen was daer inne.
Weltijt so hi yet verhoorde
Der minnen Gods in enegen worde,
Wart hi gewect te hant int spreken,
Geporret ende al ontsteken,
4695[regelnummer]
Dies gelijx als der herten snare
Genoopt daer van buten ware
Mettien worde van der minne.
Hi seide dat met stouten zinne,
Dat elc zekerlike medeGa naar margenoot+
4700[regelnummer]
Ware ene edele vulle milthede,
Datmen sulke rijcheit bode
Alse es de minne van Gode
Om dalemoesene die men bit;
Entie min ooc prijsde dit
4705[regelnummer]
Van den penninc, dat hem dochteGa naar margenoot+
Dulste volc dat wesen mochte;
Want dat de minne van Gode mede,
Die onghemickede dierhede,
Allene genouch es zekerlike
4710[regelnummer]
Mede te copene hemelrike,
Ende in sine minne zere minnen salGa naar margenoot+
Die ons so zere minde vor al.
Om dat hi wecken soude zine sinne
Uut allen dingen tons heren minne,
4715[regelnummer]
Was hi vro in sijn gedochte
In alle gewerken, die God wrochte,
Ende biden genouchliken up ziene
Verhief sijn sin in den gesciene
Bede in redenen ende in saken,
4720[regelnummer]
Die de levende redene maken.Ga naar margenoot+
In sconen dingen mercte hi mede
Dien scoonsten boven alre sconede,
Ende bider zake, die hi zach,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 168]
| |
Ga naar margenoot+Die an den dingen gelach,
4725[regelnummer]
Heefti gevolcht hem dien hi mint.
Van allen zaken die hi vint
Maecti · i · ledre in zijn gedochte,
Daer hi te Gode bi clemmen mochte,
Om hem te winne in goeder moete,
4730[regelnummer]
Die al es minlic ende zoete.
MEt devocien van zinne,
Met ongehoorder groter minne
So heeft zine herte verhuegt
Die fonteinlike duegt,
4735[regelnummer]
Die hi als in beken smakede
In creaturen, die God makede,
Ende, gelijc of hi adde vernomen
Ene hovessche note comen,Ga naar margenoot+
In de gelike van hare virtuten
4740[regelnummer]
Ende van haren daden van buten,
Dat hem comen es van hier boven,
So hietise zoetelike Gode loven
Na de maniere entie zede,
Dat David de profete dede.
4745[regelnummer]
Ga naar margenoot+Jhesus Karst, die was gecruust,Ga naar margenoot+
Die es die woent entie luust
Altoos * ende in hem moet merren,
Gelijc als tbondekin van merren,
Entie bruut die tusscen borsten draget,
4750[regelnummer]
In hem begherti ende jaghet
Ghetransformeert in alre maniere
Te zine bider minne viere.
Ende om dat hi them waert drouch
Den wille zonderlange genouch,
4755[regelnummer]
Van dartiendaghe recht vort an
So helt · xl · dage de man;
Want ons heren vastene doe was
In de woestine, als hijt las,
So trac hi ter woestine mede,
| |
[pagina 169]
| |
4760[regelnummer]
Besloten in ene nouwe stede.
Ende so hi mochte in nauwester wisenGa naar margenoot+
Leefdi in dranke ende in spisen,
In vastene ende in gebede
Ende Gode te lovene mede.
4765[regelnummer]
So leedde hi ginder sijn leven
Sonder enich ooc begeven.
Met aldus ontstekenre minne
Drouchi an Cristuse zine zinne,
Ga naar margenoot+ Ende zijn lief, dattene niet hoonde,
4770[regelnummer]
So sonderlange hem weder loonde
Met groter minne entie so sochte,
Dat den goeden man dat dochte,
Als of hi vor zine ogen mede
Ons heren jegenwordichede
4775[regelnummer]
Ghevoelde daer in allen stonden,
Als hi met worden heeft ontbonden
Somegen van sinen gesellen,
Dien hijt hemelike wilde tellen.
An ons heren sacrament,
4780[regelnummer]
Datmen sinen lechamen kent,
Daer was hi an onsteken mede
Met vlammen van groter innentlichede,
Ende daer of addi al besonder
Uutnemende wonderne wonder
4785[regelnummer]
Van der liever waerdichede,
Ende van der waerder liefscap mede.
Dicken ontfinc hi Gode de man,
Ende so devotelike dan,
Dat hi dandre devoot makede.
4790[regelnummer]
Als hi die edele spise smakede
Van den lechame sonder sonde,
Wart hi danne daer ter stonde
Als hi in den geest dronken ware.
Ende wart begrepen openbare
4795[regelnummer]
In den gelate van groter minne
| |
[pagina 170]
| |
Als een exces van zinne.
Ga naar margenoot+MArien, die Jhesus onsen here
Drouch *, dien mindi so zere,
Dat tonge gene geseggen can,
4800[regelnummer]
Want soe den here, diet al began,
Onsen broeder warden dede,
Ende wie bi hare duechdachtichede
Ghenaden hebben alle gemene.
In hare, na Jhesus Kerste, allene
4805[regelnummer]
Troosti hem van alre zake;
Hare addi geset vorsprake
Over hem ende zine scare.
Ooc so plachi des dor hare
Van Pieters ende van Pauwels feeste
4810[regelnummer]
Te vastene met omoedegen geeste
Tote haren daghe, die men seget
Die ten halven oeste geleget.
Den ingel hier boven mede,
Ga naar margenoot+Die metten viere der godlichede
4815[regelnummer]
Sijn onsteken also zere
Om te scouwene in onsen here
Entie helege zielen tontstekene,
Minde hi so boven allen sprekene,
Ende was met zulker vriendelichede
4820[regelnummer]
Te hem waert gebonden mede,
Dat hi, na onser vrouwen upvaert,
Alsoe voer te hemele waert,
· xl · daghe hem ruste mede
In nerenste ende in vasten gebede.
4825[regelnummer]
Sinte Michiel, der inglen voghet,
Want de scrifture van hem toget,
Dat hi de ziele met groter ere
Prosenteert vor onsen here,
Minde hi sonderlange ghenouch
4830[regelnummer]
Om die lieve, die hi drouch
Tallen zielen, om haer behout,
| |
[pagina 171]
| |
Daer hi omme pijnde menichfout.
Om die gedincnesse, die hem camen
Van allen helegen te samen,
4835[regelnummer]
Gelijc alst waren vierstene,
Quam hem an · i · brant niet clene,
Diene ontstac in de Gods minne.
Hi adde vercoren in sinen zinne
Alle apostelen, maer uutvercoren
4840[regelnummer]
Adde hi Pietren ende Pauwelse te voren
Om de lieve die hi wiste
Die [s]i drougen an Jhesum Criste.
Dor hare zonderlange ere
Vaste ene · xl · nachte de here.
4845[regelnummer]
Daerme Gods ne adde groot no clene,
Sonder · ij · vierlinge allene,
Die hi mochte geven of laten
Met milder hovesscher caritaten:
Teen was sijn arme lechame,
4850[regelnummer]
Tander zine siele bequame.
Dewangelie die zeghet,
Daer die waerhede in leget,
Dat onse here up enen dach
Inden temple zat ende sach,
4855[regelnummer]
Dat vele rike lieden quamen,
Die groot goet offerden te samen,
Ende ene arme wedue quam,
Die · ij · coprine vierlinge nam
Ga naar margenoot+Ende warpse in den bloc daer mede.
4860[regelnummer]
Doe sprac Jhesus daer ter stede,
Datsoe adde gegeven meer
Dan alt rike volc dede eer:
Want den andren bleef genouch,
Ende soe was, die niet wech drouch.
4865[regelnummer]
FRansois offerde des ghelike;
Hine hilt niet, als die rike,
Maer hi gaf, als · i · milde bode,
| |
[pagina 172]
| |
Sine · ij · vierlinge algader Gode.
Hort dese worde ontbinden bet,
4870[regelnummer]
Wantsi behoren ter ouder wet:
Tempel was ten oostende ondaen,
Daer voren buten was gestaen
· J · outaer, daer men up brande
Die holocausten, die offerande,
4875[regelnummer]
Coeye, scapen, alsmen doe plach;
Het was wet op gonen dach.
Binnen stont · i · goudijn outaer,
Daer men up plach te berne daer
Diere specie, in dere ons heren.
4880[regelnummer]
Duferste offrande mogen wi kerenGa naar margenoot+
Ten lechame, als men offert Gode
Met vastene ende thoude zine gebode
Dinderste offrande ten gebede
Dat soete riect vor de godlijchede,
4885[regelnummer]
Alst sinte Jhan ewangeliste
Ons verstaen doet, diet wel wiste.
Dus wanic dat ghi zult de wort
Verstaen die ghi hier ebt gehort.
Maer dese · ij · offerdi so · i · paerlike
4890[regelnummer]
Bi Gods minne van hemelrike,
Dat hi als in allen stonden
Tvleesch met vastene adde gebonden,
Entie ziele offerde hi mede
Met heter begherlichede.
4895[regelnummer]
Buten int kerchof sine offerande
Sacrerende ia den helegen brande,Ga naar margenoot+
Int tempel binnen metten viere
Bernede hi zine specie diere.
Ga naar margenoot+Die devocie van caritaten,
4900[regelnummer]
Die in hem was so utermaten,
Drouchen also ter godlicheden,
Dat sine lieve goedertierhede
Hare spreedde al durenture
| |
[pagina 173]
| |
Ga naar margenoot+Den gonen, die vander nature
4905[regelnummer]
Enter gracien gesellen waren.
Want dien die goedertierheit te warenGa naar margenoot+
Adde gemaect broeder te sine
Elken creatuurkine,
Men darfs niet wondren no vragen,
4910[regelnummer]
Of hi hem, diet beelde dragen
Des sceppers, diet al wesen doet,
Entie verlost hevet sijn bloet,Ga naar margenoot+
Broederlike minde ende mere
Injhesus Kerste onsen here.
4915[regelnummer]
Hem dinct dat hi els niet verdient
Te zine Jhesus Cristus vrient
Hen zi dat hi de ziele voede
Die hi loste met sinen bloede.
HI seide, hen ware niet te prisene
4920[regelnummer]
Vor der zielen wech te wisene.
Hier omme proufdi meest dat gone,
Om dat de enege Gods zone
Door de zielen hangen woude
Ant cruce, als hi sterven soude.
4925[regelnummer]
Hier omme worsteldi ende vacht
In sijn gebede dach ende nacht,
Ende liep predeken also wel;
In exemple ende in bi spel
Was hi ongemate bedi.
4930[regelnummer]
Ende alsene iemen hier bi
Begreep, dat scaerp was sijn leven,
Heefti hem andworde gegeven,Ga naar margenoot+
Dat hi den lieden gegeven ware
Tenen exemple al openbare.
4935[regelnummer]
Al was, dat sijn onnosel vleesch,
Dat sonder strijt ende sonder eesch
Dede al dat de geest geboot,
Ne gene roede ne adde noot
Om gene mesdaden diet dede,
| |
[pagina 174]
| |
4940[regelnummer]
Om exemple te gevene mede
Pijnde hijt emmer ende verlaste,
Ende helt de scaerpe wege vaste
Om andre lieden te bekerne.
Hi seide al dus in sinen leerne:
4945[regelnummer]
‘Al eist dat ic spreke wale
Der inglen enter lieden tale,
Ic ebbe caritate in mi
Ende ic minen evenkerstin daer biGa naar margenoot+
Ga naar margenoot+Te duechden exempel niet ne geve,
4950[regelnummer]
Al mijn doen ende datic leve
Dat vroomt andren lieden clene
Ende mi selven niet beghene.’
Ga naar margenoot+MEt heten viere der caritaten
Begherdi nerenstelike utermaten
4955[regelnummer]
Men zeghet van den maertelaren,Ga naar margenoot+
Die men niet conde vervaren,
No geblusschen tvier van minnen,
No hare cracht ooc niet verwinnen.
Dies begaerde de goedertiere,
4960[regelnummer]
Als die van der minnen viere
Barnede, dat ute jaghet
Alle de vrese die men draghet,
Bi martelien in de Gods hande
Hem tofferne levende offrande,
4965[regelnummer]
Om dat hi Gode gelden soude,
Die om ons allen sterven woude,
Ende hi ander lieden zinne
Troosten soude tons heren minne.
Want tes sests jaers, alsmen ons leert,
4970[regelnummer]
Dat hi hem adde bekeert,Ga naar margenoot+
Wort ontsteken de here mare,
Om te wardene maertelare,
Ende achte te vaerne in Surien,
Om predeken ende castien
4975[regelnummer]
Den Sarrasinen ende te bekeerne
| |
[pagina 175]
| |
Ende hem penitencie te leerne.
So dat hi in een scip quam
Dat daer waert wilde, als hijt vernam.
So dat de wint hem ende sine pertie
4980[regelnummer]
Dreef int lant van Slavenie.
Dat scip daer lange bliven woude
Ende hine conste niet so houde
Scip gevinden te sire vaert,
Dat hi wel geware waert
4985[regelnummer]
Dat hi emmer moeste begeven
Sinen wille ⁑ want hi es bleven.
Maer so vant hi maronniere,
Die tAncoene wilden sciere;Ga naar margenoot+
Hem bat hi dor ons heren minne,
4990[regelnummer]
Dat sine lieten met hem inne.
Maer si ontseident nerenstelike,Ga naar margenoot+
Wantsi spisen adden breke;
Ende Fransois, die hem verhuegt
Sere up ons heren duegt,
4995[regelnummer]
Ga naar margenoot+Es hemelike ende sijn compaen
Binnen in dat scip gegaen.
DAer cam · i ·, als men bewaent,
Dies van Gode was vermaent,
Als gesent te sijns arems noot,
5000[regelnummer]
Die spise brochte ende broot.
Enen scipman, die Gode ontsach,
Riep gonen te hem uptien dach
Ende seide: ‘Uptie trouwe dijn
Dit hout den armen broeders, die sijn
5005[regelnummer]
Gescuult in dit scip hemelike,
Ende deelt hem weder vriendelike
Als tijt es ende sijs ebben noot.’
Dus eist gesciet, dat weder stoot
Van winde tscip dwanc so onsochte,
5010[regelnummer]
Dat het niewer havenen mochte
Entie spise wort verteert al rene,
| |
[pagina 176]
| |
Sonder des arems Fransoise allene.
Ende al ne wasser bure wat,
Onse here dede wassen dat,
5015[regelnummer]
Dat so herde menigen dach
Dat scip van storme in de zee lach,
Hem allen stont te staden scone
Tote datsi camen tAncone.
Die sciplieden sagen wel an,
5020[regelnummer]
Datsi biden helegen man
Die vreze ontgingen vander doot,
Als die wel kenden welke noot
Datsi adden * ende wat God wrochte
In de zee, diet wel vermochte,
5025[regelnummer]
Ende dankedens vaste onsen here,
Die hem altoos wonderlijc zere
Ende minlijc onder de vrienden zine
Toget *, alst hier es anscine.
Ga naar margenoot+Als hi uten scepe sciet
5030[regelnummer]
Ende upt lant cam, ne lieti niet,
Hine ginc zayen dat helege zaet,
Dats twoort ons heren, daer hi gaet,
Daer hi of brochte scove ende garven
Nuttelijc ende van groter bedarven.
5035[regelnummer]
DAer om dat der maertelien smerte
So beghert was in sine herte,
Dat hi de edele doot so zere
Begherde om onsen here,
Heefti den wech bestaen al noch
5040[regelnummer]
Ga naar margenoot+Toten lande van Maroch,
Om dat hi mirale MommelineGa naar margenoot+
Ende ooc mede den volke sine
Wilde predeken ende leren
Dewangehe Gods ons heren,
5045[regelnummer]
Up aventure of hi mochte
Den seghe vinden dien hi sochte.
Met groten wille utermaten
| |
[pagina 177]
| |
Ghinc hi heinen sire straten,
Al was hi van lechamen cranc,
5050[regelnummer]
Dat hi vorliep in zinen ganc
Sinen geselle, die met hem ginc,
Om te vulbringene de dinc
Haestelike, in der ghebare
Of hi dronken van geeste ware.
5055[regelnummer]
Maer doe hi in Spaengen cam,
Alst God wilde *, alsict vernam,
Diene tander dinghen helt,
Cam hem an eens evels gewelt
So utermaten ende so zwaer,
5060[regelnummer]
Dat hem wart benomen daer,
Dat hi niet vulbringen mochte
Sulke zaken als hi sochte.
Die goede man wort wel geware,
Dat sine kindren nuttelijc ware,Ga naar margenoot+
5065[regelnummer]
Dat hi te goeden levene brochte,
Sijn leven noch, oft wesen mochte,
Al helt hi in sinen zin
Sijn sterven * over sijn gewin,
Ende keerde weder te sire scaren,
5070[regelnummer]
Die zire zorghe bevolen waren.
Ga naar margenoot+Maer die bant van caritatenGa naar margenoot+
Dwanc zinen gheest so utermaten
Om maertelie te smakene,
Dat hi hem noch pijnt te makene
5075[regelnummer]
In dere der drievoudichede
Te hedinesse waert, om mede
Sijn bloet te sturtene, ofs hem bedaerf,
Ende dit was de derde waerf.
Int dartiende jaer daer naer,
5080[regelnummer]
Dat hi ontfinc tleven zwaer,
Es hi in Surien gevaren,Ga naar margenoot+
Daer hi vele anguissen te waren
Wilde ebben * ende gedogen,
| |
[pagina 178]
| |
Om te comene vor soudaens ogen.
5085[regelnummer]
Ga naar margenoot+Want al doe in der tijt
Was zware orloge ende strijt
Jegen de heidine uptien dach;
In beden ziden ooc here lach,
So dat niemen mochte liden,
5090[regelnummer]
Hen was up sterven in dien tiden.
Die soudaen had uut gegeven
· J · wreet gebod up onse leven,
Die eens kerstijns hooft bringen woude
Dat hi enen bisant ebben soude.
5095[regelnummer]
MAer Fransois, de rudder ons heren,
Die om vaer achte geen keren
Ende in corten tiden hacht
Te gewinnen des hi wacht,
Heeft vonden in sinen raet,
5100[regelnummer]
Dat hi genen wech bestaet,
Niet als oom de doot vervaert
Maer als · i · diese begaert.
Teerst so dedi zine gebede
Ende wort getroost van Gode mede,
5105[regelnummer]
So dat hi stoutelike zeget
Twoort, dat in den zouter leget:
‘Ga ic in de scade vander doot,
In ontsie tquade clene no groot,
Want du, here, best met mi.’
5110[regelnummer]
Ga naar margenoot+Enen gezelle so nam hi,
Die hiet Illuminatus daer;
· J · man waest van duechden claer.
Ende als hi sinen wech bestoet,
Camen hem · ij · scapen int gemoet.
5115[regelnummer]
Dies was de helege man so blide
Ende seide den broeder an zine side:
‘Broeder, troost di an onsen here,
Want der ewangelien lere
Wort an ons vervullet nu,
| |
[pagina 179]
| |
5120[regelnummer]
Die aldus spreect: ‘“Siet, ic zende u,
Geliker wijs als die scape,
Mids onder der wulven gegape.”’
Als hi quam bet vort gegaen,
Camen hem te gemoete zaen
5125[regelnummer]
Sarrasine, in der gebaren
Als wulve onder de scape waren,
Diese fellike anevaerden
Ende hem daden vele onwaerden,
Versprakendse ende slouchse mede,
5130[regelnummer]
Ga naar margenoot+Ende bondene daer ter steden.
Doch dat si met groten rouwen
Mesvoert waren ente blouwen,
Ende alst God wilde zonder waen,
Datsi doch vor den soudaen
5135[regelnummer]
Geleet waren metter vaert,Ga naar margenoot+
Also als Fransois begaert.
So dat die here hem dede vragen
Watsi wilden ende jaghen,
Wane ende wiese zendde daer?
5140[regelnummer]
Fransois andworde sonder vaer,
Dattene niemen heeft gesent
Daer *, maer God, diet al kent,
Dat hi hem ende sinen lieden
Den rechten wech soude bedieden,
5145[regelnummer]
Ende hem doen verstaen ooc mede
Die ewangelie der waerhede.
MEt so groter stoutheit van zinne
Ende met so groter virtuut daer inne
Ende met so heten geeste bevaen
5150[regelnummer]
So predecti den soudaen
Enen God in de drievoudichede,
Ende Cristus, den behoudre, mede,
Dat der ewangelien woort,
Datmen heeft bescreven gehort,
5155[regelnummer]
Dat dus spreect, was over waer
| |
[pagina 180]
| |
In hem vervullet al daer:
God spreect: ‘Ic sal u geven den mont
Entie wijsheit ooc ter stont,
Daer jegen ne sullen sonder waen,
5160[regelnummer]
Weder seggen no weder staen
Niet mogen no groot no clene
Alle uwe viande ghemene.’
Want de soudaen die besach
Den groten heten wille, die lach
5165[regelnummer]
In hem, ende sine duechdachtichede,
Ende horde vele te gherne mede
Ende bat hem, dat hijt doen woude,
Datti · i · stic daer bliven soude.
Fransois seide, als hem God riet:
5170[regelnummer]
‘Wultu,’ sprac hi, ‘ende dijn diet
An Jhesus Kerste di bekeren,
Dor sinen wille ende sire eren
Salic alte gherne nu
Bliven dan hier met u.
5175[regelnummer]
Ga naar margenoot+Maer eist, dattu twivels zere
Om tgelove van onsen here
Mammets wet te latene hier,
Doe ontsteken · i · groot vier;
Ic wille met dinen papen gaen
5180[regelnummer]
Mids in dien viere zaen,
Dattu dan kennes daer bi
Welc gelove sekersts si,
Helich geest ende best over al,Ga naar margenoot+
Ende welc datmen houden sal.’
5185[regelnummer]
ALs hi dit sprac ten soudane
Seide hi weder: ‘Ic ne wane
Niet, dat mine papen hier
Enich aventuurt int vier,
Te bescermene de wet sine,
5190[regelnummer]
No gedoge ooc enige pine.’
Bedi hi adde te hant gesien
| |
[pagina 181]
| |
Enen sire papen vlien
Uut zinen ogen, als hi horde
Van Fransoise sulke worde,
5195[regelnummer]
· J · out ende vander meester namen
Van al den papen te samen.
Fransois andworde ter stat:
‘Wiltu mi beloven dat
Vor dijn volc ende over di,
5200[regelnummer]
Dat gemeenlike du ende si
Wilt comen an de Gods wet,
Of icker come al ombesmet
Uten viere *, ic salre in gaen;
Ende wordic int vier verdaen,
5205[regelnummer]
Datment niemen tyen sal
Dan mine sonden al;Ga naar margenoot+
Ende of mi de mogentede
Van Gode bescermet mede,
Bekent Cristuse algader,
5210[regelnummer]
Die macht entie wijsheit svader,
Die warachtich God ende here
Ende behoudre es emmermere.’
Die zoudaen andworde zaen,
Dat hijs niet wilde anegaen,
5215[regelnummer]
Want hi vrucht, of het gesciede,
Dat werringe worde onder de liede.
Maer hi dede den helegen here
Bieden diere giften zere,
Die hi versmaedde in der gebare,
5220[regelnummer]
Ga naar margenoot+Als oft onwaerde muedre ware,
Want sine ghiericheit die stoet
Om die zielen *, niet om tgoet.
DIe soudaen mercte anden man,
Datter vulmaecteit lach an,
5225[regelnummer]
Onwaerde van artschen goede.
Met wondre goedertieren moede
Wart hi beroert them waert.
| |
[pagina 182]
| |
Ende al eist dat hi niet begaert
Of niet dar van sinen heren
5230[regelnummer]
Bi aventuren hem bekeren,
Goedertierlike bat hi nochtan
Den uutvercoornen Gods man,
Dat hi dor sine zalicheide
Sine prosente ontfingen meide
5235[regelnummer]
Ende hi armen kerstinen gave
Jof armen kerken die have.
Hi, die alse met gewelde
Scuwede den last vanden gelde,
Ende in den soudaen niet sach mede
5240[regelnummer]
Den wortel van rechter duechdachtichede,
Ne dede dat in gere maniere.
Ga naar margenoot+Ooc wort hi geware wel sciere,
Dat hi tvolc niet bekeren mochte,
No bejagen, dat hi zochte.
5245[regelnummer]
Ten kerstinen waert hi hem keert
Als die van Gode was geleert.
Al dustane wijs eist gesciet
Biden wille Gods diet al siet,
Wonderlike bi Gods genaden
5250[regelnummer]
Ende bi des goets mans weldaden,
Dat die vrient Gods die doet sochte,
Met al dat hi geleesten mochte,
Dor God *, ende des God niet woude,
Om dat hi niet omberen zoude
5255[regelnummer]
Te ebne der martelien crone,
Ende hi verchiert soude sijn scone
Namaels vor al die lijf ontfingen
Met uutsonderlangen dingen.
Aldus eist gesciet mede
5260[regelnummer]
Dat dat vier der godlichede
Vulmaecteliker noch in sine herte
Bernen souden met zoeter smerte,
Om dat uut sinen vlesce daer naer
| |
[pagina 183]
| |
Uut breken soude bet openbaer.
5265[regelnummer]
Ga naar margenoot+O wi, hoe recht · i · salich man!
Al was dat geen fel tiran
In hem te dodene ne quam,Ga naar margenoot+
Nochtan na dat verslegen lam
Drouchi puurlike de gelike.
5270[regelnummer]
O wy, o dor warachtelike
Machmen desen zalich nomen.
Al eist hem daer toe niet comen,
Dat hem tlijf niet genomen waert
Jegen dat vreselike dietGa naar margenoot+
5275[regelnummer]
Van hem die haten kerstinede,
Nochtan verloos hi niet daer mede
Die ere entie zeghe groot
Als maertelaren genoot.
|
|