Sinte Franciscus leven
(1954)–Jacob van Maerlant–
Auteursrechtelijk beschermd[· VIJ ·]
De minre van zire armoedeGa naar margenoot+
Entien vervulte van breicnessen van goede.
Ga naar margenoot+ONder alle die diere gaven,
Die die versmadre van haven
3395[regelnummer]
Vanden milden gevere ontfinc,
Verdiendi in zonderlange dinc
Uutnemende te wassene mede
In rijcheden der simpelhede,
Want hi minne met allen moede
3400[regelnummer]
Drouch ter upperster armoede.
Maer eer addi vernomen das,
Dat soe sGods zone vriendinne was,
Ende, gelijc als of soe ware
Versteken enter werelt ommare,
3405[regelnummer]
Haeldise an hem tsire baten
| |
[pagina 131]
| |
Met so groter caritaten,
Dat hi niet allene algaderGa naar margenoot+
Maer wat so hi conde gewinnen
Gaf hi wech dor haerre minnen.
3410[regelnummer]
Ghieriger man was nie van goede
Dan hie * om dit armoede;
Noit man was dages no bi nachte
Om sinen scat in meerre wachte,
Dan hi was, spreect zine vite,
3415[regelnummer]
Om dese edele magarite.
Sonderlange balchi in dien,
Als iet quam in sijn up sien
Van sinen broeders, daer iet an lach,
Dat gene armoede wesen mach.
3420[regelnummer]
Ga naar margenoot+Waerlike als van dien beginne,
Datti eerst zine ordine ginc inne,
Tote dat hi de doot bezoorde,Ga naar margenoot+
Addi enen roc ende · i · corde
Ende · i · neder cleet datti drouch;
3425[regelnummer]
Dit dedem rijcheden genouch.
Ons heren Jhesus armoede
Ende sire moeder breke van goede
Lachem vaste in zinen sinnen,
Met tranen dicken vernieut daer inne.
3430[regelnummer]
Des zeidi, dat armoede ware
Van allen duechden vrouwe mare;
Want soe in alre coningen ere
Ende sire moeder ooc also zere
Ende so onderlange sceen,Ga naar margenoot+
3435[regelnummer]
So ne hieti haer ne gelijc ne geen.
Want als dat broederscap hem vraechde,
Wat duechden dat meest bejaechde
Die vrienscap van hemelrike,
Andworde hi *, als die hemelike
3440[regelnummer]
Sine herte ontbinden zal:
| |
[pagina 132]
| |
‘Aermoede, dat wetet al,
Dats de zonderlange strate
Tote der eweliker bate,
Als voedinge der omoeden,
3445[regelnummer]
Wertel van vulmaecter goeden;
Hare vrucht wart misselicsins getrect,
Maer hi es hemelic ende bedect.
Dits de scat, al sonder ghilen,
In den acker der ewangilen,
3450[regelnummer]
Die bedect es, als wi lesen.
Om te copene ooc al desen
Salment al vercopen dan,
Ende datmen niet vercopen can
Dat salmen ebben ommare
3455[regelnummer]
Om die waerdicheit van hare.
Ga naar margenoot+Ja,’ zegti, ‘de wille mede
Comen thaerre hoochede,
Hine sal niet allene begeven
Daertsce vroescap in dit leven,
3460[regelnummer]
Maer die wijsheit van bouken
Ne sal hi ooc som niet al rouken,
Om dat hi, vri van zulken goede,
Moge bider aermoede
Comen in Gods mogentede,
3465[regelnummer]
Ga naar margenoot+Ende hi sine naecte lede
Hem offere, sonder baraet,
Die naect an de cruce staet.
Hine begevet niet vulmaectelike
Dese werelt, die hemelike
3470[regelnummer]
Die buersen van zinen sinnen
Tsire herte houdet binnen.’
DIcken, als hi soude doen
Van armoeden · i · sermoen,
Brochti zinen broeders vort
3475[regelnummer]
Van der ewangelien dit wort:Ga naar margenoot+
‘Die vosse ebben hole ter vlucht,
| |
[pagina 133]
| |
Entie vogelen vander lucht
Ebben neste, also men siet;
Des menscen zone ne hevet niet,
3480[regelnummer]
Daer sijn hooft up leinen mach.’
Hier omme leerdi alden dach
Sinen broeders ende bediede,
Dat si, alse arme liede,
Maken souden armen gestichte,
3485[regelnummer]
Daer si, als arme vreemde wichte,
In wonen souden * met gebaren
Als of si haer eghin waren.
Hi seide, het ware ene wet
Den pelegrinen vaste geset,
3490[regelnummer]
Datsi lagen in vreemden daken,
Ende nerenstelike te lande traken,
Ende vredelike gaen uptie strate.
Sachi huze yet tongemake,Ga naar margenoot+
So hietise vellen zaen,
3495[regelnummer]
Oftie broedre dane gaen,
Waest dat hire iet in vernam,
Dat hem niet wel becam,
Propers of costelijc van goede,
Jegen der ewangelien armoede.
3500[regelnummer]
Armoede heefti bekent
Over sire ordine fondament;
Daer soe leget tharen doene,
Al gestichte van religioene
Staet so vaste uptien voet;
3505[regelnummer]
Breict soe, dat al vallen moet.
Ga naar margenoot+Des heefti zinen jongers vertrect,
Als hem van Gode was ondect,
Den inganc van religioene
Te beghinne van dien doene,
3510[regelnummer]
Ga naar margenoot+Dat wi in de ewangelie lesen,
Dats: ‘Oftu wils vulmaect wesen,
Vercoop alt dine, dattu heves,
| |
[pagina 134]
| |
Ende zies dattuut den armen geves!’
Hier omme ne wildi niemene ontfaen,
3515[regelnummer]
Hine adde sijn proper wech gedaen,
Ende hem niet gehouden voort
Om der ewangehen woort
Ende si dordine niet scenden souden
Die peneghe, die de lieden houden.
3520[regelnummer]
DIes gevel hem dit te doene
In die Marche van Ancoene,
Daer een dede sine gebede,
Om ontfaen te sine mede.
Die patriarke der armoede
3525[regelnummer]
Andworde dus, als de vroede:
‘Eist dattu di wilt bekeren
An de arme Gods, ons heren,
Gef der werelt armen dijn goet.’
Hort voort wat de gone doet:
3530[regelnummer]
Die minde nichten ende neven,
Ende hem heefti tsijn gegeven,Ga naar margenoot+
Enten armen niet · i · twint.
Als dat Fransois ondervint,
Dat hi dus hevet gedaen,
3535[regelnummer]
Scalt hine herde zere zaen
Ende seide: ‘Nu ganc dire straten,
Broeder vliege, dune ebs niet gelaten
Dijn huus *, no ooc dine neven.
Du ebs tdijn den dinen gegeven,Ga naar margenoot+
3540[regelnummer]
Ende laets daerme ongetroost,
Bedrogen * ende on verloost;
Dune bes den armen Gods niet waerdich.
Dijn beghin dat es al aerdich,
Het heeft vanden vleesce den ganc.
3545[regelnummer]
Du hebs tfondement te cranc
Onder thelige gestichte:
Het mach ghden al te lichte.’
Die vleescelike man es weder comen
| |
[pagina 135]
| |
Ten sinen *, ende heeft tsijn genomen;
3550[regelnummer]
Hine wilt den armen niet geven;
Die dueget, die hi adde up heven,
Heefti alte hant gelaten
Ende keerde sire straten.
Ga naar margenoot+UP ene andre tijt daer na
3555[regelnummer]
Ga naar margenoot+Tote Porciuncula
Tonser vrouwen, was van goede
Breke * ende so grote armoede,
Datsi den broedren, den gasten,
Diese somwile verlasten,
3560[regelnummer]
Hare behoufte niene conden
Vorsien in so menigen stonden,
So dat sijn vicaris ghincGa naar margenoot+
Ende toochde der broeders armoede,
Ende bat dat hi vanden goede,Ga naar margenoot+
3565[regelnummer]
Dat die novissise brochten,
Datsi dies houden mochten,
Datsi ter noot te somigen stonden
Iet doch te verteerne vonden.
Die helege man, die wel verstaet
3570[regelnummer]
Daer ter stede den hemelscen raet,
Seide: ‘Lieve broeder mijn,
Nemmermeer ne moet dat sijn,
Dat wi dor yemene dat quaet
Doen, dat jegen de regle gaet.
3575[regelnummer]
Ic ebbe liever over waer,
Dattu der maget Marien outaer
Ondex, als het comt ter noot,
Dan men iet, clene of groot,
Doet jegen der armer belof
3580[regelnummer]
Of daer dewangelie spreect of.
Maria mint meer zekerhede,Ga naar margenoot+
Datmen hout vulmaectelike
Die helege ewangelie waer
Ende men ondect haren outaer,
| |
[pagina 136]
| |
3585[regelnummer]
Dan datmen laet gecleet,
Ende men breke dat beheet,
Datmen haren zone behiet,
Als te volgene datti riet.’
Ga naar margenoot+HEt gevel in enen tiden,
3590[regelnummer]
Dat Fransois ooc soude liden
Int lant van Poelien, neven Baer,
Ende sijn geselle met hem daer.
Ene bisaetse datsi vonden
Inden wech ten selven stonden,
3595[regelnummer]
Als of soe vul penege ware.
Sijn geselle bat hem dare
Narenstelike *, dat sise up heffen,
Daer si dat goet in bezeffen,
Ende men daerme achter velde
3600[regelnummer]
Ga naar margenoot+Verhuegen met gonen ghelde.
Die goede man weder seit,
Ende zeide, dat des duvels pleit
In de gevondene buerze ware.
Den broeder seit hi openbare,
3605[regelnummer]
Dat hine riede gene weldaet
Maer zonde ende groot quaet,
Als te nemene vreimden scat
Om vort te gevene dat.
Van der stede dat si sceden
3610[regelnummer]
Vort te gane onder hem beden.
Die broeder es, die niet ne rust,
Als die ydelre dueget lust,
Ende moeide den helegen man,
Als of hem niet lage daer an,
3615[regelnummer]
Dat hi niet wilde verlichten
Den menigen van armen wichten.
Die zochte man gehinges mede
Weder te keerne ter stede,
Niet om den broeder te payene wel,
3620[regelnummer]
Maer om te togene dievels spel.
| |
[pagina 137]
| |
Alsi, hi ende sijn broeder, camen,
Ende · i · jonclinc met hem tsamen,
Die met hem ginc ende dit an sach,
Al daer die bisaetse lach,
3625[regelnummer]
Dedi voren sine gebede
Ende hietse up heffen daer ter stede.
Den broeder wondert ende wart vervaert,
Want hi daer geware waert
Des viants behendichede.
3630[regelnummer]
Nochtan, dor donderhorichede
Van sijns meesters gebode tontfane,
Doet hi der herten twifel dane
Ende sal de hant ter buerze bieden.
· J · groot serpent vor hem lieden
3635[regelnummer]
Al daer uter buerze croop,
Mettien de buerse met alle ontsloop.
Daer wort de broeder zeker das,
Dat sviants gokelie was.
Fransois, die daer alte hant
3640[regelnummer]
Sach de scalcheit vanden viant,
Heeft dus sinen geselle getelt:
‘Lieve broeder, merc, dat gelt
Gods knechte nes anders niet,
Als ment hier vor dogen siet,Ga naar margenoot+
3645[regelnummer]
Ga naar margenoot+Dan die viant, diet al scent,
Ende · i · gevenijnt serpent.’
Ga naar margenoot+NOch gesciede den helegen man
· J · dinc, daer wonder groot es an,
Als hi ter stat te Siene ginc
3650[regelnummer]
Om orbaerlike dinc.
Hem camen · iij · aerme wivekine,
Gelijc van groten, van anscine,
Ende van ouden also wale,
Te gemoetene in enen dale,
3655[regelnummer]
(Was breet * ende es tusscen Campile
Ende Sinte Quirix,) dats gene gile,
| |
[pagina 138]
| |
Diene met ere niewer groete
Prosenteerden harde zoete;
Si seiden: ‘Wel moete comen sijn
3660[regelnummer]
Vrouwe ver armoede fijn.’
Als hi horde gone mare
Alre armoeden minnare,
Met ongetelleder vroilicheden
Wart hi vervult daer ter steden,
3665[regelnummer]
Als de gone, die niet so zoete
In hem adde als die groete,
Ende niet houder van menscen ontfinc,
Dan die sonder lange dinc.
Alte hant so voer si dane.
3670[regelnummer]
Die broeders, die hem volchden ane,
Maercten haerre drierre gelike
Entie groete so wonderlike,
Haer gemoet ende hare wech varen,
Ende mercten wel te waren,
3675[regelnummer]
Datter an den helegen man
Iet betekenessen lach an
Van Gods halven, diet al gebiet,
Ende dan was jegen redene niet.
Te waren wel bi gonen drien,
3680[regelnummer]
Die wijf dochten wesen int sien
Arem ende van ere gedane,
Die int gemoet daer camen ane,
So sonderlange in haer saluut,
So saen ontfaen ten ogen uut,Ga naar margenoot+
3685[regelnummer]
Mach wel betekent sijn daer mede
Die vulmaecteit van der sconede
Vander ewangelien ons heren,
Als in · iji · pointen daer wijt keren:
Dats zuverheit ende onderhorichede
3690[regelnummer]
Ga naar margenoot+Entie armoede der mede.
Dese dat machmen togen danGa naar margenoot+
Datsi vulmaectelike in den Gods man
| |
[pagina 139]
| |
Scenen ende van ere gedane,
Al was dat hi hem trac ane
3695[regelnummer]
Te glorierne boven allen goede
Int previlegie der armoede,
Die hi moeder hiet onderwilen,
Nu bruut, nu vrouwe, dits geen gilen
In hare begerdi met allen zinnen,
3700[regelnummer]
Dat hiet al wilde verwinnen,
Want in hare adde hijt geleert,
Datti hem also bekeert,
Hem te reckene int gedochte
Die minste die wesen mochte.
3705[regelnummer]
Wart hi ooc geware das,
Dat iemen armer dan hi was
Na den lechame, so ginc hi dan
Hem selven met sceldene an,
Om hem te weckene tien gelike,
3710[regelnummer]
Als of hi nijdde hertelike
Te stridene om de armoede
Ende hijs vaer drouge ende hoede,
Dattene niemen altoos daer inne
No verhoge no verwinne.
3715[regelnummer]
Het gevel den here goet,
Dat hem · i · arm cam int gemoet,
Ende als hine also naect sach,
Swaer het hem ter herten lach.
Met drouven worden sprac hi toe
3720[regelnummer]
Ende zinen gesellen doe:
‘Grote scaemnesse, alsic gevroede,
Doet ons des arems armoede,
Want wise vor grote rijchede
Uut vercoren ebben mede,
3725[regelnummer]
Ende zoe scijnt claer vele in desen
Dan soe mi dinct in ons wesen.’
Ga naar margenoot+OM de minne ende om de goede
Van der heliger armoede
| |
[pagina 140]
| |
Nutte hi vele houder ende at
3730[regelnummer]
Alemoesene, die men bat
Van huse te huze al omtrent,
Dan die hem waren gesent.
Waest ooc datti was genoot
Van iemen, die van namen was groot,
3735[regelnummer]
Ga naar margenoot+Dat hi scone ende wel soude eten,
Eermen danne was geseten,
Ginc hi dan van dure te dure
Broot bidden onder die gebure,
Ende at in dustere armoede
3740[regelnummer]
Rike zere in zinen moede.
Onder wilen gevel dat
Dattene de bisscop van Ostien bat,
Die den helegen armen man
Gherne eerde ende lief gewan,
3745[regelnummer]
Ende hi dan dus bat sijn broot.
Doe maecte de bisscop clage groot,
Dat hi hem mesprijs adde gedaen,
Want hine ter tafle adde ontfaen
Ende hi broot adde gebeden.
3750[regelnummer]
Fransois andworde hem ter steden:
‘Ic hebbe u gedaen, mijn here,
Grote waerdicheit ende ere;
Want ickene eerde, die boven u es.
Gode es bequame, sijt zeker des,
3755[regelnummer]
Armoede, entie te voren,
Die men dor hem heift vercoren
Ende · i · sijns danx dor Gode bestaet
Ende alemoesene bidden gaet.
Dese coninclike waerdichede,
3760[regelnummer]
Die Jhesus dor ons ontfinc mede,Ga naar margenoot+
Dat hi soude met sire noot
Ons ter rikeit bringen groot,
Datti ons, recht arem na den geeste,
Soude maken met sinen vulleeste
| |
[pagina 141]
| |
3765[regelnummer]
Coninghe ende aervachtich mede
Hier boven in de hoge stede,
Ne latic niet in minen moede
Dor tleen van desen valscen goede,
Dat ons niet langer es gegeven
3770[regelnummer]
Dan ene stonde in dit corte leven.’
Ga naar margenoot+ONder wilen troosti mede
Die broeders ter alemoesene bede.
Doe sprac hi dit met sinen monde:
‘Gaet, want teser lester stonde
3775[regelnummer]
Sijn de minder broeders geleentGa naar margenoot+
Den volke, dat in de werelt meent,
Dat de vercoorne vervullen twort
In hem, dat noch sal sijn gehort,
Als die rechtre van hier boven
3780[regelnummer]
Ga naar margenoot+Ten jonxten prisen sal ende loven,
Daer van hem selven sal sijn gehort
Dit utermaten soete wort:
‘Also lange als ghi dit ebt gedaen
Mire minstre broedre · i ·, die hier staen,
3785[regelnummer]
So ebdi gedaen dat mi.’
Hier omme sprac hi, dat bliscap si
Broot bidden ende bequame
Onder der minre broeders name;
Want daer men den rechten al
3790[regelnummer]
Na sinen gewerken lonen sal,
Hevet de meester der waerhede
Van der ewangelien mede
Met sinen monde geopenbaert
Hare name ende verclaert.
3795[regelnummer]
Alst ten hogen feesten quam,
Ende hi tijt ende stade nam,
Was hi de gone die gerne bat.
Hi seide: ‘Het worde vervult dat
In den helegen armen lieden,
3800[regelnummer]
Dat des profeten wort bedieden,
| |
[pagina 142]
| |
Die spreect, dat der ingele broot
Die mensce at te sire noot.’
Hi wilde zeggen openbare,
Datter inglen broot ware,
3805[regelnummer]
Datmen dor Gods minne bade
Ende bider helegher inglen rade
Gegeven ware dor sine goede,
Ende dat de helege armoede
Van duren te duren zochte
3810[regelnummer]
Ende also tsamen brochte.
Ga naar margenoot+DIes gevel eens, dat hi lach
Upten hogen paschedach
In eremitagen in ene woestine,
Ende met hem de gesellen zine,
3815[regelnummer]
So verre buten an ere steden,
Dat hem daer gebrac der beden;
So dat hem int herte lach
Die gone, die up gonen dach,
In eens pelegerijns gedane,
3820[regelnummer]
Sinen jongeren quam ane,
Daer si teEmaus souden gaen.
Alemoesene bat hi saen
Van sinen broeders, in der gebare,
Als hi arem pelegrijn ware.
3825[regelnummer]
Ga naar margenoot+Als hise omoedelike adde ontfaen,
Sprac hi dus te zinen zaen,
Dat die gone, die met pinen
Liden dor der werelt woestinen,
Gelijc vreemde in comelingen
3830[regelnummer]
Als die vraye Ebreeusce gingen,
Sullen in armoeden van geesten
Vieren de hoge pasche feeste.
Dat bediet ons heren vaert
Uter werelt ten hemele waert;
3835[regelnummer]
Ende, wantene sijns geests vrihede
Met ghiericheden bidden dede,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 143]
| |
God, de armer vader, dochteGa naar margenoot+
Doen dor hem als die sijns rochte.
Ga naar margenoot+¶ Tenen tiden so gevel,
3840[regelnummer]
Dattene zware siecheit ende fel
Int lant van Nochieren bestont.
Ende, alst wort tAssisen cont,
Sendden si int lant al dare
Boden om hem zere vorbare,
3845[regelnummer]
Diene haelden ende zochten.
Ende also, als sine brochten,
Vontsi · i · dorpkin in haren gane
Arem ende hiet Satriane,
Dat hem etens lusten dede
3850[regelnummer]
Die honger entie tijt ooc mede.
Si wilden copen spise ende broot,
Maer sine vonden clene no groot,
Ende camen weder ydel dan.
Doe sprac aldus de goede man:
3855[regelnummer]
‘Bedi waest dat ghi niene vont,
Want ghi nu meer ter stont
An uwe vliegen u getroost,
Dan an Gode, diet al verloost.’
IN zine tale hiet hi bi namen
3860[regelnummer]
Vliegen dat ghelt al te zamen.
‘Maer keert’, seiti, ‘ten husen weder,
Die ghi beghinct up ende neder,
Biet Gods minne over tgoet
Ende bid alemosen dor omoet.
3865[regelnummer]
Ne trect u niet, in valscen wane,
Dit over enege onnere ane,
Want de grote alemoesenier
Hevet in alemoesene al hier,
Na Adaems zonden, al gegeven
3870[regelnummer]
Ga naar margenoot+Goeden ende quaden daer beneven
Met sire miltheit, die gegronden
Alle creaturen ne conden.’
| |
[pagina 144]
| |
Die rudders begaven die scande,
Ter alemoesene boden si de hande,
3875[regelnummer]
Ende ebber meer dor God gebeden
Dan sire copen mochten ter steden.
Want God, dies macht heeft al dure,
Ghewerde so daerme gebure,Ga naar margenoot+
Dat si hem selven ende ooc thare
3880[regelnummer]
Hem gewillike boden dare.
Aldus gesciet bi Gods gewelt,
Dat die aermoede *, die tgelt
Daer gestoppen niet ne mochte,
Dat Fransois selve vulbrochte.
3885[regelnummer]
Ga naar margenoot+EEns lach hi in groter pinen
Van ziecheden in ene woestinenGa naar margenoot+
Bi Ceate, daert eenlijc was.Ga naar margenoot+
· J · fisicien al daer plach das,
Datti zijns vandde tsire noot.
3890[regelnummer]
De Gods arme adde clene no groot
Mede te geldene zinen loon;
Maer, die here es in den troon,Ga naar margenoot+
Die hoofsche, die liberale,
Ne wilde dien meester altemale
3895[regelnummer]
Ongeloont niet laten wesen,
Maer hi vergalt hem in desen.
· J · huus adde de fisicien,
Datti adde gemaect in dien,
Ende adde geleit daer an
3900[regelnummer]
Alt gelt dat hi in langen wan,
Daer de wegen of waren te cloven
Van beneden al tote boven.
Daer ne was an troost ne gene
Sonder van den valle allene,
3905[regelnummer]
No ooc niemene ne dochten
Dat men hem gehelpen mochte.
Maer die meester, die verhueget
Sere up Fransoise dueghet,
| |
[pagina 145]
| |
Met goeden gelove dat hi bat
3910[regelnummer]
Sinen broeders ⁑, datsi wat
Geven souden van dien man,
Daer hi sine hande gedaen adde an.
So datti een lettel dare
Bejaechde van zinen hare
3915[regelnummer]
Ga naar margenoot+Met harde nerensteliker bede,
Ghint daer hi in de clove lede
Vanden mure navens zijt.
Als hi up staet ter morgen tijt,
Vint hi de scure al geheel,
3920[regelnummer]
Dat hi selfs van den hare · i · deel
Niet daer ute gerecken conde,
Noch gesien waer was de wonde.
Dus es gesciet al daer die dinc,
Dat de meester gherne ghinc
3925[regelnummer]
Te dienne den cranken lechame,
Dat hem de scade entie scame
Als van zinen huse die val
Van Gode was gebetert al.
Ga naar margenoot+TEnen andren tiden soude varen
3930[regelnummer]
Fransois tere ermitage te waren,
Daer hi in den wilden struken
Sine contemplacie wilde gebruken.
Want hi cranc was, · i · arem man
Voerdene up sinen ezel dan.
3935[regelnummer]
Het was zomer ende heet,
Entie arme man die gheet
Na dien here van groten prise,
Clemmende up waert die falise.
Van langen wege ende van zwaren
3940[regelnummer]
Wart de man vermoeit te waren,
Entene de derst ook so beliep,
Dat hi lude na Fransoise riep:
‘Ic blive’, riep hi, ‘van derste doot,
In ebbe iet dranx nu ter noot
| |
[pagina 146]
| |
3945[regelnummer]
Mi te lavene, ic ebbe so heet.’
Fransois die sprinct of gereet
Ende valt up daerde metten knien,
Die handen te Gode mettien,
Ende maecte sire bede geen hende
3950[regelnummer]
Vor hi hem gehoort bekende.
Na sine bede sprac hi den man:
‘Ganc hen te gonen stene dan:
Aldaer soutu borne vinden,
Die di nu hier woude zinden
3955[regelnummer]
Cristus, teser wilen allene
Te drinkene uten marberstene.’
Die waerdicheit van onsen here
Die es te wonderne wel zere,
Die hare so lichtelike toget
3960[regelnummer]
Ga naar margenoot+Dor hem die pine dor God gedoget.
Daer dranc de man water tier stede
Bider macht van Fransoise bede,
Ende sciep fonteine scone ende rene
Uut enen harden vlintstene.
3965[regelnummer]
Daer te voren in genen stonden
So ne wasser water vonden,
No ooc daer na, wie soot sochte,
Noit ne geen vinden ne mochte.
Ga naar margenoot+Hoe dane wijs dat onse here
3970[regelnummer]
Dor sijns arems vrients ere
God de spise wassen dede,
Dor hem sal in zine stede
Hier na staet daert wale zit.Ga naar margenoot+
Hier laet u genoughen dit,
3975[regelnummer]
Dat bider alemoesene, die gegeven
Was om thoudene zijn leven,
Al wasser lettel, tscip volc gemene
Wasser bi verlost al reneGa naar margenoot+
Vele daghe, dats wonder groot,
3980[regelnummer]
Van der staerker bittre doot,
| |
[pagina 147]
| |
Dat wi de dinc dus daer bi keren:
Gelijc als de vrient ons heren
In die miracle die men vint,
Dat water quam dor den vlint,
3985[regelnummer]
Geleec hi Moisesse in ere wise,
Ende int wassen van der spise
Dinct mi wesen zekerlike
Heliseus profeten gelike.
Alle wantroost moet hem keren
3990[regelnummer]
Verre vanden armen ons heren.
Of Fransois bider armoede
So vervult was van goede,
Dat soe hem met sulker mogentede,
Als ghi horet hier ter stede,Ga naar margenoot+
3995[regelnummer]
Met miraclen halp ter noot
Ende menigen in breicnessen groot,
Dat hem huus, no dranc, no spise
Gebrac in ghere wise,
Daer behendicheit ende gelt
4000[regelnummer]
Ende nature was buter gewelt,
Lichteliker mach daermoede
Verdienen hare bedurte van goede,
Dat die vorsienesse van Gode
So geseit heeft bi gebode,
4005[regelnummer]
Ga naar margenoot+Dat hijt al gemene ghevet
Al den volke dat nu levet.
Jof de droocheit van den stene
Tote eens arems bede allene,
Enen armen darstigen wichte
4010[regelnummer]
Drinken verleende so lichte,
Ne gene dingen ne sullen dan
Ontsecgen haren dienst den man,
Die alle dinc gelaten hevet
Dor den sceppre diet al gevet.
|
|