Sinte Franciscus leven
(1954)–Jacob van Maerlant–
Auteursrechtelijk beschermd[· VI ·]
Sine omoed, sine onderhorichede,
Ende wat eren hem God dede.
2785[regelnummer]
Ga naar margenoot+OMoedichede, van alre goede
Bede spegel ende hoede
Adde desen here mede
Ghevult met so groter vulhede;
Hem selven addi nemmeer mare
2790[regelnummer]
Dan als ene grote sondare;
Ga naar margenoot+Nochtan was hi nader waerhede
Bede spegel ende clarede
Van uutvercoren helicheit.
Up dese omoedicheit
2795[regelnummer]
Sette hi hem zelven als upten voet.
Als · i · meester, wijs ende vroet,
Maect hire of zijn fondament,
Want hijt van Gode adde bekent.
| |
[pagina 114]
| |
Hi seide, dat omme dat gone
2800[regelnummer]
Van hogen dedele Gods zone
Beette ute des vaders scoot
Hier neder in onse noot,
In dese onwaerdichede,
Datti met worden ende exemplen mede,
2805[regelnummer]
Alse meester ende here,
Den volke omoede lere.
Hier omme wildi hem daertoe keren
Als de rechtre jonge ons heren,Ga naar margenoot+
Hoe hi onwaert wesen mochte
2810[regelnummer]
Den lieden ende zijns selves gedochte;
Want hem in dat herte stac
Dat wort, dat onse here sprac:
‘Dat de lieden heten hooch,
Datsdat vor Gode niene dooch.’
2815[regelnummer]
Van costumen hi ooc plach
Dit wort te seggen up menigen dach:
‘Hoe waert de mensce es vor onsen here,
Also goet es hi, ende nemmere.’
Vor dulheit hilt de goede here
2820[regelnummer]
Verheffen in die werelt ere.
Blide was hi van mesprise,
Ende van love in droever wise.
Hi horde liever in alre wijs
Hem lachter seggen dan prijs;
2825[regelnummer]
Want de mesprijs menigen leert
Datti hem ter baten keert,
Entie prijs, dies was hi vroet,
Es, die menigen vallen doet.
Ende om dese dingen mede,
2830[regelnummer]
Als tvolc prijsde sijn helichede,
So hieti enigen broeder dan,
Datti hem enich wort an
Seggen soude, ende bringen vort,
Daer die prijs bi worde te stoort.
| |
[pagina 115]
| |
2835[regelnummer]
So sprac die broeder over lanc,
Ga naar margenoot+Al waest jegen sinen danc,
Datti · i · recht dorper ware,
· J · onwijs coopman ende · i · ommare,
Ende onnuttelijc also.
2840[regelnummer]
Dan wort hi van sinne vro,
Ende andworde: ‘God, diet al mint,
Benedie di, lieve kint.
Want du spreics al openbare
Anders niet dan trechte ware;
2845[regelnummer]
Pieter Bernaerdoens sone betaemt wel
Dit te horne ende niet el.’
Ga naar margenoot+Ende om datti wilde in allen zaken
Hem alden heden onwaert maken,
Sine scaemnesse maecti cont,
2850[regelnummer]
Daer hi in predicaden stont;
Ende vor hem allen datti sprac,
Wat dinge dat an hem gebrac.
EEns gevel hem datti waert
Met ere ziechede bezwaert,
2855[regelnummer]
Ende hi ene corte stonde,
Om te ebbene gesonde,
Sine abstinencie clene liet gaen.
Als hi weder heeft ontfaen
· J · lettel van sire macht,
2860[regelnummer]
Hi, die lettel hem zelven acht,
Die waerachtige sijns vleeschs versmadre,
Om sinen mesprijs pensti algadere
Ende spreict: ‘Ens gevouchlijc niet,
Dat mi dat gemene diet
2865[regelnummer]
Houdet over abstinent,
Ende ic hemelike in mijn covent
Daer jegen doe, alsic gevroede;
Want ic mi vleescelike voede.’
Doe stont hi up, onsteken mede
2670[regelnummer]
Met geeste der omoedichede,
| |
[pagina 116]
| |
Ende in de strate vander stede
Hi dat volc te samen dede.
Met vele broeders die met hem camen
Ghinc hi ter hooftkerke te samen.
2875[regelnummer]
Om sinen hals heefti gebonden
Enen reep al daer ten stonden.
Al naect in sijn nedercleet
Heti datmen danen leet
Tote · i · stene, daermen plach
2880[regelnummer]
Die quade te pijnne, daer menich sach.
Ga naar margenoot+Daer ghinc hi mids up in de stede.
Nochtan addi den vierden rede
Ende was van lechamen cranc,
Ende tcoude dat was groot ende stranc.
2885[regelnummer]
Daer sprac hi met gewilhgen moede
Ende seide vor vele lieden vroede,
Datmen hem gene ere ne leide anGa naar margenoot+
Als enen geesteliken man,
Maer als enen vleescheliken goliaertGa naar margenoot+
2890[regelnummer]
Soudemen ebben onwaert.
Die gone, die ghinder quamen,
Alsi dat wonder vernamen,
Dochtem wesen vreemthede,
Ende, want dat si sine scaerphede
2895[regelnummer]
Kende *, hoe hi sijn leven vervoerde,
Dat was dat hare herte beroerde,
Ende seiden alle, dat zulke omoet
Vele meer te wonderne stoet,
Dan te volgene daer naer;
2900[regelnummer]
Want soe es elken mensce te zwaer.
Al es dat zake, dat dese dinc
Vele bet dochte dat soe ginc
Te betekene grote zake,
Na des helichs profeten sprake,
2905[regelnummer]
Dan den volke exemple te gevene
Van also sonderlangen levene,
| |
[pagina 117]
| |
Doch waest leringe, alsic gevroede,
Van vulmaecterer omoedeGa naar margenoot+
Te leerne al openbare,
2910[regelnummer]
Die Jhesus Karste volgen nare,
Dat si liden den aertscen prijsGa naar margenoot+
Versmaden in alre wijs,
Ende men de condege hovaerde
Beduwe met groter onwaerde,
2915[regelnummer]
Ende men de logene versteke,
Die gevenst sijn valsceleke.
Ga naar margenoot+DIcken dede hi ende vele
Manieren van desen spele,
Om dat hi buten, int openbare,
2920[regelnummer]
Recht als · i · verloren vat ware,
Ende binnen behelde mede
Den geest van der helichede.
Hi pijndem tgoet van sinen here
Te deckene utermaten zere
2925[regelnummer]
In sire herte hemelike;
Ga naar margenoot+Hine wille niet dat blike
Ter eren buten, daer of comen
Mochte val van sire onvromen.
Want dicken, alst volc openbare
2930[regelnummer]
Seiden dat hi helich ware,
Anworde hi aldus den gonen:Ga naar margenoot+
‘Ic mochte dochtren ende zonen
Winnen noch al in mijn leven,
Genen zekeren prijs zuldi geven.
2935[regelnummer]
Men zal niemen geven lof,
Daer tende es onzeker of.’
Sinen prisers gaf hi dit woort,
Dan sprac hi dus hem zelven voort:
‘Hadde die hoochste enen dief gegeven
2940[regelnummer]
Dus vele duechden in sijn leven,
Fransoys, hi ware in alre wijs
Gode bequamere dan du sijs.’
| |
[pagina 118]
| |
Sinen broeders hi dus seggen plach:
‘Van al dat de zondare mach,
2945[regelnummer]
Niemen sal hem zelven nochtan
Met quaden smekene gaen an.’
Hi seide al openbare:
‘Vasten so mach de zondare,
Wenen ende doen sijn gebede,
2950[regelnummer]
Ende sijn vleesch vermagren mede;
Ene dinc machi niet te desen,
Dats: sinen here getrouwe wesen.
In desen sal men vro sijn zere,
Geven wi Gode sijns selves ere
2955[regelnummer]
Ende wi hem dienen getrouwelike,
Ende wat so hi ons mildelike
Verleent in desen armen live,
Datmen hem die ere toe scrive.’
Ga naar margenoot+OM dat dese dierere coopmanGa naar margenoot+
2960[regelnummer]
Der ewangelien gherne wan
Ende hi sine tijt met allen zinnen
Altemale sette int winnen,
Coos hi in sire herten mere
Onder te sine dan here;
2965[regelnummer]
Ende onderdanich te sine den lieden
Haddi liever dan gebieden.
Hier omme liet hi altemale
Dat ambocht dat generale,
Ende bat enen gardiaen
2970[regelnummer]
Hem te wezene onderdaen.
Ga naar margenoot+So edel, zeide hi, dat ware mede
Die vrucht der onderhorichede,
Dat, wi so sette zinen ganc
Onder haer reine bedwanc,
2975[regelnummer]
Dat hem gene tijt verghinge
Sonder vrome ende winninge.
Dies hilti hem altoos daer ane
Hem *, daer hi mede plach te gane
| |
[pagina 119]
| |
Dat hi hem onderhorichede
2980[regelnummer]
Helt * ende belovede mede.
Som wile so plachi tellen
Dit onder zine gesellen:
‘Onder al dat grote goet,
Dat mi onse here doet,
2985[regelnummer]
Heefti mi dit gegeven mede:
Settemen in gardiaens stede
Enen novissise van ere stonde,
Dat ic also nerenstelike conde
Hem wesen onderdaen,
2990[regelnummer]
Als oft ware zonder waen
Doutste entie wijste van al dien.
Die onderdaneghe zal niet sien
Over mensce zinen prelaet,
Maer ic wille dat hi verstaet
2995[regelnummer]
Dor wien hi hem buget so zere.
So hi onwaerder es die here,
Also vele es beter mede
Domoede der onderhorichede.’
Eens was hem gevraget dare
3000[regelnummer]
Wie recht onderhorich ware;
Daer sette hi enen doden lechame
· Tenen exemple te sulker name:Ga naar margenoot+
‘Nem enen doden lechame,’ sprac hi,
‘Ende settene daer di hef si.
3005[regelnummer]
Hine weert hem niet alsmen draget,
Doene wech, hi es die niene claget,
Latene lecgen *, hine roupt niet naer.
Settene in enen zetel daer,
Hine verheft hem altoos niet,
3010[regelnummer]
Maer die erde hi al besiet.
So du hem diere cleder does an,
So hi leliker es de man.
Nu merct die gelike des.
Dus eist: die recht omoedich es,
| |
[pagina 120]
| |
3015[regelnummer]
Hine berecht no bespreect
Ga naar margenoot+Waer omme dat menne verspreect;Ga naar margenoot+
Hine rouch waer menne doet,Ga naar margenoot+
Verwandelmenne, het dinct hem goet;Ga naar margenoot+
Setmen tenen ambochte mede,
3020[regelnummer]
Hi hout zine omoedichede;
So men te meerre eren heft,
So hi hem onwaerder beseft.’
Ga naar margenoot+ONder wilen so plachi tellen
Dit enen van sinen gesellen:
3025[regelnummer]
‘Hen dinct altoos niet mi
Dattic minder broeder si,
Hen si dat ict bem ende blive
In dien staet, dat ict bescrive:
Ic achte datic bem prelaet
3030[regelnummer]
Vanden broeders, ende het staet
So, dat ic ten capitle * vare;
Ic doe sermoen vor tcovent dare
Ende ic worde al daer versteken.
Si secgen, ic ne can niet spreken
3035[regelnummer]
Ende ic ne become niet hem,
Want ic ongelettert bem,
· J · sempel ende een ydioot.
Met lachtre men mi daer verstoot
Ende si spreken mi alle mesprijs.
3040[regelnummer]
Gedogict niet in goeder wijs
Met onverkeerden anscine
Ende met bliden zinne te zine
Ende in heligher achtingen vort
Altemale dese woort,
3045[regelnummer]
Dat segghic di, ende dit verdriet,
Minder broeder ne bem ic niet.’
Vort so seide hi dit noch al:
‘In prelacien so es val
Ende in love groot verlies;
3050[regelnummer]
Onder te sine, sijt zeker dies,
| |
[pagina 121]
| |
Ende omoedich in den zin,
Dit es al der zielen gewin.
Waer omme sulwi dan meer minnen
Sorge ende vrese vort winnen,
3055[regelnummer]
Of wi de tijt ebben genomen,
Daer ons winninge of mach comen?’
Om dese zake so wilde mede
Fransois, de vrome der omoedichede,
Datmen mindre broeders hiete
3060[regelnummer]
Sine broeders *, ende mens niet liete,
Ga naar margenoot+Ende minster ende prelaet,Ga naar margenoot+
Om dat wordekijn, dat staet
In dewangelie, na sijn belof
Te houdene ende niet te gane daer of,
3065[regelnummer]
Ende zine disciplen leren souden
Andwoort, datsi moesten houden,Ga naar margenoot+
Omoedich te sine in allen dingen
Als die somoedichs Kerst scole gingen.
Want Jhesus Kerst, de meester goet,
3070[regelnummer]
Leerre van rechter omoet,
Om sine jongers te bringene mede
Ter vulmaecter omoedichede,
Sprac tsinen jongers, als wi lesen:
‘Die onder u meest sullen wesen
3075[regelnummer]
Die sal u dienlijc bliven,
Entie voren wille cliven,
Ende deerste wesen, over recht
Die sal zijn uwer alre cnecht.’
ALs die bisscop van Ostien vragede,
3080[regelnummer]
Die om dordine gerne jagede
Te vorderne *, als diese adde vercoren,
(Van wien Fransois zeide te voren
Dat hi paues zoude wesen,
Ende zident was hijt, also wi lesen,
3085[regelnummer]
Die neghende Gregorius,)
Ende hi Fransoise an sprac aldus,
| |
[pagina 122]
| |
Of hem iet genouchlijc ware,
Dat die broeders van sire scare
Te waerdicheden worden verheven,
3090[regelnummer]
Al sulke als de kerken geven,
Andworde hi: ‘Here, bedi heten si
Minre broeders, die sijn met mi,
Dat si niet bestaen de pine
Meerre broeders altoos te sine.
3095[regelnummer]
Wildi dat si in de kerke
Vrucht maken ende goet gewerke,
Hoetse in den staet aldat ghi levet,
Daerse God in geroupen hevet,
Ende laetse clemmen nemmermere
3100[regelnummer]
Ter prelacie, te sulker ere.’
Ga naar margenoot+Ende want hi de omoedichede
An hem ende an de zine mede
Ute coos boven alre ere,
Minre der omoedegher, onse here,
3105[regelnummer]
Makede van hem openbare,
Ga naar margenoot+Dat hi groter eren waerdich ware,
Also als ghi hier horen moget,
Hoe enen broeder van groter doget
God vertoochde Fransoise doen
3110[regelnummer]
In · i · scone visioen.
HEt gevel dat de goede man
Met Fransoise wandren began.
Ene ydele kerke si vernamen,
Daer si bede in gingen te samen.
3115[regelnummer]
Bede baden si nerenstelike
Onsen here van hemelrike.
Die broeder, die daer mede was inne,
Cam als · i · ommacht an van zinne,
Ende sach in hemelrike
3120[regelnummer]
Menich sitten, verciert eerlike.
Maer onder dandre sachi een
Dat boven allen hogen sceen,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 123]
| |
Met dieren stenen scone verciert
Ende met al de glorien vul gevisiert,
3125[regelnummer]
So dat hem wonderde vanden trone
Die boven dandre was so scone.
Narenstelike dat hi dochte
Wie dies waerdich wesen mochte.
Doe seidem een stemme wel:
3130[regelnummer]
‘Dese stoe was eens die vel;
Nu houtmen Fransoise dese stede
Dor sine grote omoedichede.’
Die broeder becam, die dat sach,
Uut sire gebede, daer hi in lach,
3135[regelnummer]
Ende volchde in den wege mede
Fransoise als hi teersten dede.
In den wege, daer si gingen,
Spraken si van godeliken dingen.
Die broeder sijns visioens gedochte;
3140[regelnummer]
Fransoise vraechdi, so hi best mochte,
Wat hi gevoelde van hem.
Gods omoedege sprac: ‘Ic bem
Als mi dinct de meeste zondare.’
Die broeder werelt al openbareGa naar margenoot+
3145[regelnummer]
Ende seide, dat hijs niet conde
Seggen met sire consiencie gesonde,
Noch gevoelen dat ware waer.
Fransois die andworde daer:
‘Adde God, diet al vergevet,
3150[regelnummer]
Den verscubsten die levetGa naar margenoot+
Ga naar margenoot+Gevolget, als hi mi doet ende dede,
Met so groter ontfaermichede,
Ic segt zekerlike ende openbare,
Dat hi vele waerder ware
3155[regelnummer]
Ende bequamer in allen kere
Gode van hemele, onse here.’
Die broeder wart versekert daer,
Dat sijn visioen was waer
| |
[pagina 124]
| |
Vander uutnemender omoedichede,
3160[regelnummer]
Die hi horde daer ter stede,
Ende kennet bider ewangelien wel
Dat vander hoocheit, daer of vel
Die hovaerdege *, dat na dit leven
Die omoedege * daer * wort verheven.
3165[regelnummer]
Ga naar margenoot+TEnen andren tiden, als Fransois dede
In ene woeste kerke sine gebede,
Int lant van Massen, dus spreict de tale,
Ende was te Monte Cassale,
Heveti bi den helegen geest
3170[regelnummer]
Dat verstanden ende verheest,
Dat daer helichdom was bleven
Ende binen langen niet was gegeven
Sulke ere, als het waerdich was.
Sere drouve was hi das.
3175[regelnummer]
Sinen broeder bat hi dat,
Dat sise drougen tsire stat.
Doe quam hem an sulke dinc,
Dat hi ghinder van hem ghinc,
Ende sine broeders lieten dat,
3180[regelnummer]
Dat hem haer meester bat.
Eens ghevel hem dat si gingen
Ende messe zoude singen.
Daer si den hooft outaer ondecten,
Vontsi, dat si lettel mecten,
3185[regelnummer]
Wel riekende gebeente al bloot.
Des si adden wonder groot.
Thelichdom vontsi, dat daer bracht
Adde allene ons heren cracht.
Daer na recht vor langeGa naar margenoot+
3190[regelnummer]
Cam Fransois van sinen gange
Ende heeft nerenstelike onder socht,
Of si thelichdom adden brocht.
Al daer ebsi ter stede
Belyet hare rouclooshede
| |
[pagina 125]
| |
3195[regelnummer]
Omoedelike *, ende ebben genaden
Ga naar margenoot+Bejaget van haren mesdaden
Met pinen die sire voren ontfingen.
Doe sprac Fransois te desen dingen:
‘Gebenedijt moete sijn
3200[regelnummer]
God selve die here mijn,
Die vuldaen heeft metter vaert
Dat ghi sculdich te doene waert.’
Mensce, nu merc ende besie
Selve nerenstelike in die
3205[regelnummer]
Gods cure ende sine vorsienichede
Om ons pulver, om onse lede,Ga naar margenoot+
Ende mere van hoe groter werde
Domoedige Fransois hier up derde
Was, ooc vor ons heren ogen.
3210[regelnummer]
Want God ne wilde niet gedogen,
Hine wildem daer mede laden,
Dat sine jonghers niet vuldaden.
Ga naar margenoot+TEre tijt waest dat hi cam
Tere stat, hiet Ymolam.
3215[regelnummer]
Hi ginc ten bisscop vander stede
Ende bat met groter omoedichede,
Dat hi den volke moste doenGa naar margenoot+
Bi sinen orlove · i · sermoen.
Die hem andworde niet int gevouch:
3220[regelnummer]
‘Broeder,’ seiti, ‘hets ghenouch
Dat ic minen heden castie.’
Doe neech hem domoedege vrie,
Ende es te hant dane gegaen.
Niet lanc daer na keerdi saen.
3225[regelnummer]
· J · deel zwaerlike de bisscop vraget,
Want hi ander waerf daer jaget.Ga naar margenoot+
Omoedelike hi dit ontbint:
‘Here al steict de vader tkint
Ter ere dure uut zire zale,
3230[regelnummer]
Het moet ter andre in comen wale.’
| |
[pagina 126]
| |
Omoedelike verwan die man.
Lieflike helsdine dan
Ende seide: ‘Du ende dijn covent
Ebt orlof vort meer omtrent
3235[regelnummer]
In mijn bisscopdom al dure
Te predekene van deser ure,
Want de helige omoedichede
Heves verdient al hier ter stede.’
Ga naar margenoot+EEns gevel hem, alsic vernam,
3240[regelnummer]
Dat hi tote Arenten cam,
Ga naar margenoot+Ende al die stede was in roere
Met ere jamerliker voere,
Als onderlange te wige te gane
Ende elc andren te verslane.
3245[regelnummer]
Int vorbouch was hi entie sine
Ende sach boven der stat anscine
Quade geeste vro ende blide,
Entie porters gereet ten stride.
Ende want hi zetten wilde ter vlucht
3250[regelnummer]
Die quade geeste vander lucht,
Sendde hi broeder filne daer,Ga naar margenoot+
Enen goeden, simplen man, dats waer,
Ende sprac: ‘Ganc ter porte vander stat
Ende Gods halven gebiet dat
3255[regelnummer]
Den vianden daer boven der steden
In de macht van onderhoricheden,
Dat si alle zonder sparen
Haestelike danen varen.’
Die goede onderhorige man
3260[regelnummer]
Dede sijns meesters gebod dan.
Lovende onsen heren mede
Comt hi ter porte van der stede
Ende riep zere dus: ‘Als bode
Van der moghentheit van Gode,
3265[regelnummer]
Ende bi Fransoise behete mede,Ga naar margenoot+
Vaert heinen, viande, vander stede.’
| |
[pagina 127]
| |
Alte hant recht na dit woort
So quam in vreden die poort,
Entie porters maecten den vrede
3270[regelnummer]
Na trechte van haerre stede.
Want doe gejaget wort hare vaerde
Der quader gheeste felle hovaerde,
Die belegen adden die stede,
Cam des armes mans wijshede,
3275[regelnummer]
Dats van Fransoise domoet,
Diet algader maecte goet.
Want domoedege adde van Gode
Bejaecht de cracht van gebode,
Bider groter doget mede
3280[regelnummer]
Vander onderhorichede,
Over de felle quade geeste,
Dat hi daer, bi Gods vulleeste,
Hare wreetheit onder dede
Ende verdreef de pijnlichede.
3285[regelnummer]
Ga naar margenoot+Die hovaerdege duvelen vlien,
Ga naar margenoot+Daer si de hoge duechden zien
Vanden omoedegen lieden,
Sonder, alsic u sal bedieden,
Dat God onder wilen gehingen,Ga naar margenoot+
3290[regelnummer]
Dat de viant som wile dwinget,Ga naar margenoot+
Pijnt ende torment de goede
Om te houdene in hare omoede,
Als Sinte Pauwels scrijft openbare.
Aldos Fransois wart geware.
3295[regelnummer]
HEm was gebeden tenen male
Van here Lioene, den cardenale
Van Sinte Cruus, datti ene stonde
Met hem ware, of hijt doen conde.
Omoedelike gehingets die here
3300[regelnummer]
Dor sine lieve ende dor sine ere.
Ter eerster nacht na sine ghebede,
Als hi hem te rusten dede,
| |
[pagina 128]
| |
Quamen quade geesten dan
Tormenteren den goeden man.
3305[regelnummer]
Ja menegen slach ende stootGa naar margenoot+
Liet sine recht als half doot.
Doe si wech waren, riep hi daer
Sinen gheselle bet naer
Ende seidem al dat weder ende voort.
3310[regelnummer]
Daer na so sprac hi dit woort:
‘Ic wane, broeder, dat die viande,
Niene pinen no doen scande,Ga naar margenoot+
In gere maniere van dingen,
Sonder alst God wille gehingen,
3315[regelnummer]
Mi dus zere ebben te blouwen,
Want gene goede maniere, entrouwen,
Ne dinken mi mijn wone lerenGa naar margenoot+
In hoven met groten heren.
Mach lichte de broeders mijn,
3320[regelnummer]
Die in armen steden zijn,
Alsi van mi horen tale,
Dat ic bem onder de cardenale,
Sullen wanen datic mi keren
Ter werelt * wille ente sulker eren,
3325[regelnummer]
Ende dat ic hier weeldich bem.Ga naar margenoot+
Hier omme dinct mi beter hem,
Die menigen andren, die leven,
Tenen exemple es gegheven,
Dat hi scuwe de hoge steden,
3330[regelnummer]
Ende hi met omoedicheden
Ga naar margenoot+In armen steden hem onthoude,Ga naar margenoot+
Dat hi die leven in de armoede
Staerc make met sinen togene,
Om gelike dinc te dogene.’
3335[regelnummer]
Omoedelike datsi quamen
Des morgens daer na te zamen,
Ende daden hare onscult int hof,
Ende namen anden here orlof.
| |
[pagina 129]
| |
Ga naar margenoot+Want de helege man vervaerde
3340[regelnummer]
Hem zere van der hovaerde,
Als beghin van alre quatede,
Ende vander hoverhorichede,
Als haer alre quaetste kint.
Omoedichede heefti ghemint,
3345[regelnummer]
Die nutte zere es talen stonden
Ten penitencien van zonden.
EEns gevel, datmen hem brochte
Enen broeder, die zake wrochte
Jegen der onderhoricheden wet,
3350[regelnummer]
Om te castiene te bet.
Fransois die sach anden man
Bi tekene, die hire vant an,
Berounesse in rechter waerhede.
Dor de minne der omoedichede
3355[regelnummer]
Haddijt hem gherne vergeven.
Maer om die daer stonden beneven,Ga naar margenoot+
Dat zochteit vander genade
Niemene gave troost te quade,
Heet hi des broeders caproen
3360[regelnummer]
Int vier werpen om dat doen,
Dat elc merken soude de zake,
Met hoe zonderlanger wrake
Datmen soude in alre stede
Slaen die overhorichede.
3365[regelnummer]
Als de caproen in den brant
Lange dus lach *, hiet te hant
Fransois, datmen daer uut trake
Ende men den broeder om de zake
Weder gave *, die daer staet,
3370[regelnummer]
Want hem berieu der mesdaet.
Siet hier wonderlike maniere:
Men trac den caproen uten viere,
Daer men altoos an ne vant
Niet, * dat iet geleec den brant.
| |
[pagina 130]
| |
3375[regelnummer]
Met ere miracle toget God dan
Ga naar margenoot+Die doget vanden helegen man
Entie grote omoedichede
Vander berounesse mede.
Recht eist datmen houde voet
3380[regelnummer]
Na des goets Fransoise omoet,
Die so grote waerdichede
Hier bejaechde in dese stede,
Datsoe Gode enten man
Bugen dede ende verwan,
3385[regelnummer]
Enter vianden overmoet
Ende theete vier weder stoet.
Dit es soe dan zekerlike,
Die hare besitters maket rike;
Vor al de werelt buget soe neder,
3390[regelnummer]
Ende al de werelt eert haer weder.
|
|