Torec

[p. 89]

tekstkritische noten

XIV. Hoe Miraude Torecke was ontfuert van Ypandere.

Daventure doet ons cont,

Doen Torec lach ende sliep, ter stont
So quam die welde Ypandere daer,
Want hi volgede Torec naer,
Omdat hine scoffirde, alsic screef,
Daer die aventure daervore af bleef,
Daer hi den doden riddere wachte
Vor sine amie met crachte.
Nu wilt hi wreken sinen toren.
Hi quam Mirauden daer te voren
Ende namse ende settese op sijn paert,
Ende met hare henen ter vard.
Doe riep si hulpe harde sere.
Doe ontspranc Torec die here,
Ende wapende hem daer metter vard,
Ende reet hem na op sijn pard,
Ende gemoette enen riddere saen,
Die hem van Ipandere dede verstaen:
‘Ende, wildi, ic leide u daer hi es:
Maer ic make u seker des,
Dattene nieman mach gewinnen,
Es hi te sinen castele binnen;
Want vor die porte, wetet dan,
Staen II vresselike moteelne man,
Die altoes derssen ende slaen,
Datter nieman in mach gaen,
Hine hadde meer dan goet geval;
Dat doet met toverien al’.
Torec sprac: ‘Dore al desen
En latic min lief daer niet wesen.
Ic hebbe so vele dor haer gedaen,
Ic sal dit aventuren saen’.
Dus quamen si ter porten toe,
Ende die riddere nam orlof doe.
Ende Torec reet ter porten inne.
Ende diere boven lagen ten tinne,
Liten die reke vallen ter vaert:

vs. 3472, Ende met, J. Ende reet met.

[p. 90]

 

Daer liet Moreel sinen staert,

 

Maer Torec hadde genen noet.

3500

Doe sach hi die moteelne manne groet.

 

Hi nam sinen scilt opt hoeft,

 

Ende sijn vingerlijn, dies geloeft,

 

Ende sloech met sporen in daernaer;

 

Doch haddi enen slach so swaer,

3505

Dat hi welna was gevallen;

 

Maer Moreel ontspranc met allen.

 

Hi reet ter zalen int begin:

 

Daer ne vant hi niemane in.

 

Doe reet hi in enen bogard na dat,

3510

Daer Ypander in sat ende at

 

Met vele lieden entie joncfrouwe,

 

Met utermaten groten rouwe,

 

Dat si ne dranc noch en at;

 

Ende Ypander sloechse om dat.

3515

Torec quam ten angange daer

 

Ende seide: ‘Ypander, wet vorwaer,

 

En waerdi niet ter taflen geseten,

 

Ic soude u des slaens doen vergeten’.

 

Doe Miraude Torecke sach,

3520

Sine sach nie so bliden dach:

 

Si spranc te sire siden bi.

 

- ‘Willecome, edel riddere vri!

 

Edel here, vort mi met u!’

 

Ypander seide: ‘Wet wel nu,

3525

Dat hi u eer winnen moet op mi’.

 

Torec seide: ‘Bi Gode, dat si!’

 

- ‘Nu beet, ende sijt tramer min gast:

 

Ic geve u hier geleide vast,

 

Ende mergen selewijt becorten dan’.

3530

Torec beette ende ginc vort an

 

Ter taflen sitten eten saen

 

Oft hem niet ware mesdaen;

 

Ende Miraude met hem oec at.

 

Doe vertelde Ypander nadat

3535

Vor Torec ende die gesellen,

 

Ende seide: ‘Gi daet gelijc den fellen,

 

Dat gi doet sloecht met gewouden

 

Mine ridders, die wilden houden

 

Enen riddere buten den grave.

[p. 91]

3540

Wat ginc u der saken ave?’

 

Torec seide: ‘In hebbe niet mesdaen;

 

Dat willic mergen op u doen staen’.

 

Ende hiermet lieten si die tale

 

Ende gingen slapen altemale.

3545

Des smergens sijn si opgestaen,

 

Ende elc ginc hem wapenen saen,

 

Ende sijn tere plaetsen comen

 

Ende hebben speren in hant genomen;

 

Ende elc ontseide anderen daer,

3550

Ende liten die orsse lopen daernaer.

 

Ende elc daer op anderen stac,

 

So dat elc sijn spere brac.

 

Doe gingen si metten swerden slaen

 

Van den scilden menech spaen.

3555

Doe slogene Torec enen slach,

 

Dat hi in onmacht ter eerden lach.

 

Doe quam Torec te hem gegaen

 

Ende hivene op daer, sonder waen,

 

Ende gaf hem in die hant sijn swaerd:

3560

- ‘Dit es om dat gi waerd min weerd.

 

Nu vaste, weert u jegen mi’.

 

Ypander seide: ‘Ic sculde u vri

 

Ende oec quite hier ter stede,

 

Ende u scone vrindinne mede.

3565

Gi sijt der bester een die leeft.

 

Ic hebbe uwer slage gnoech beseeft:

 

Ic geve mi op, ik ben mat.

 

Ic werde u man hier ter stat,

 

Ende wille u dinen vorwaerdmere’.

3570

Dus werd sijn vrient Ypander, die here,

 

Ende geleide Torec ende sine vrindinne

 

Tote Kerlion met bliden sinne.

 

Doe keerde Ypander thuswaerd,

 

Ende Torec te sire tentenwaerd.

3575

Maer Walewein versprac Keye om das,

 

Dat hi hem daer ontfaren was.

 

Torec es in sine tente gaen,

 

Daer hi was harde wel ontfaen,

 

Want si waende alle das,

3580

Dat hi ende Miraude verloren was.

[p. 92]

 

Nu latic die tale bliven

 

Ende sal u van Waleweine scriven.

vs. 3599, A......, J. Artuer; vs. 3605, des, J. tes?