De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 658]

Paulus dryft de waarzeggende geest uit.

De Boodschap komt wel, van de milde hand des Heeren,
Hoe zich het leven op den Weg des Heils zouw keeren,

Maar wyl hy schade voor het vlees daar in voorziet,

Plukt hy de vruchten van de Blyde Boodschap niet.

Is dat niet droevig, dat de vleeselyke zinnen,
Het Tydelyke meer, dan 't Eeuwige beminnen!

Dies heeft hy liever dat Gods roeping van hem gaa,

Als dat hy draagen zouw de vleeselyke schaâ.

Luid dat zo leelyk, van die Ouden, tot verachten?
Een Ider mag zich dan wel voor dat leelyk wachten,

Op dat hy niet en werd by haaren Rang gesteld,

En by de blinden van het Heidendom geteld.

ô Vlees'lyk Voordeel! ach! hoe dryfd uw Oli boven,
Om 't Eeuwig Zielen Heil, zo schaad'lyk te verdooven!

Hoe word, de hand, die u geleiden zouw versmaad!

Hoe word de Drang in 't hert, verworpen en gehaat!

Maar, in het tegendeel; hoe hoog werd die gepreezen,
Wiens Hert een Akker van het Goede Zaad mag weezen,

Waar in het Heilig Woord, der Waarheid, valt, en blyft,

Zo dat het op wast en tot Goede Vrucht beklyft!

Wie dan, voor eerst verliest, zyn Heidens welbehaagen,
Zal d'allergrootste Winst, voor Eeuwig met zich draagen,

Dewyl hy Jezus in zyn Ziele heeft bevat,

De Een'ge Oorzaak, van de Wezendlyke Schat.

[p. 659]

Handelingen XVI: 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24.

HET geschiedde als wy tot het gebed heenen gingen, dat een zekere dienstmaagd hebbende eenen waarzeggenden geest, ons ontmoette, welke haaren heeren groot gewin toebragt met waarzeggen. Dezelve volgde Paulus en ons achter aan, en riep, zeggende, Deze menschen zyn dienstknechten Gods des Allerhoogsten die ons den weg der zaligheid verkondigen. En dit deede zy veele dagen lang. Maar Paulus [daar over] te onvreden zynde, keerde hem om, en zeide tot den geest, Ik gebiede u in Jezus Christus Naam, dat gy van haar uitgaat. En hy ging uit ter zelver uure. Als nu de heeren van dezelve zagen dat de hoope haares gewins weg was, greepen zy Paulus en Silas, en trokken ze na de markt voor de Overste. En als zy ze tot de Hoofdmannen gebragt hadden, zeiden zy, Deze menschen beroeren onze stad, daar zy Jooden zyn. En zy verkondigen zeden, die ons niet geoorlofd en zyn aan te neemen, noch te doen, alzo wy Romeinen zyn. En de schare stond gezamentlyk tegen haar op: en de Hoofdmannen haar de kleederen afgescheurd hebbende, bevalenze te geeselen. En als zy haar veele slagen gegeeven hadden, wierpen zy ze in de gevangenisse, en geboden den stokwaarder dat hy ze zekerlyk bewaaren zoude. Dewelke zulk een gebod ontfangen hebbende, wierp haar in den binnensten kerker, en verzekerde haare voeten in den stok.