De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 650]

Tabitha verwekt.

Dat waare Stemmen, die zo verre roepen konden,
Dat zelfs de Dooden zulks in haare plaats verstonden,

En wederkeerden in het lichaam dezer Tyd,

Dat zy, gelyk een Rok, reeds hadden afgeleid:

Die roepen noch tot ons, met Goddelyke leere,
Dat wy ons op den weg des levens zouden keere;

Niet, om in vlees en bloed van 't Graf weêr op te staan,

Maar, om uit vlees en bloed, van hier tot God te gaan.

Hy moet wel doof zyn, die haar roepen niet kan hooren,
Zo, dat het leven uit den doode quam te vooren;

Want deze stemme, die zo luidbaar word gehoord,

Dat is de roeping van Gods Eeuwigspreekend Woord;

Zo dat God zelve, door zyn Heil'gen ons laat nooden,
Op 't Eeuwig leven, dat zo mild werd aangebooden.

De vroome Tabitha, by 't Heilig volk berucht,

Voor eenen groenen boom, vol aangenaame vrucht,

Had in de eerste Tyd van haar oprechte leven,
Op deze waarde stem opmerkzaam acht gegeeven,

Waar door zy uit den Dood der zonden wierd verwekt,

En tot des Hemels kroon met iver uitgestrekt:

Indien wy ook zo doen, zo zullen wy ook erven,
Een Tweede leven; En in Eeuwigheid niet sterven.

[p. 651]

Handelingen IX: 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43.

TE Joppe was een zeker discipelinne met naame Tabitha, welke overgezet zynde, is gezegt Dorkas. Deze was vol van goede werken, en aalmoessen, die zy deede. En het geschiedde in die dagen, dat zy krank wierd en stierf: en als zy ze gewassen hadden, leiden zy haar in de opperzaale. En alzo Lydda naby Joppe was, de Discipelen hoorende dat Petrus aldaar was, zonden twee mannen tot hem, biddende dat hy niet en zoude vertoeven tot haar over te komen. En Petrus stond op, en ging met haar: welken zy, als hy daar gekomen was, in de opperzaale leidden: en alle de weduwen stonden by hem, weenende en toonende de rokken en kleederen die Dorkas gemaakt hadde, als zy by haar was. Maar Petrus, hebbende [haar] alle uitgedreeven, knielde neder en bad: en hem keerende tot het lichaam zeide, Tabitha, staat op. En zy deede haare oogen open, en Petrus gezien hebbende, zat zy over einde. En hy gaf haar de hand, en rechte ze op, en de heilige en de weduwen geroepen hebbende, stelde hy ze leevende voor [haar.] En dit wierd bekend door geheel Joppe, en veele geloofden in den Heere. En het geschiedde dat hy veele dagen te Joppe bleef by eenen zekeren Simon, eenen leder-bereider.