De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 642]

Stephanus, gesteenigd.

Zo als de Meester, op de baan had voorgestreeden,
Zo volgden 't Schaapje na in zynes Herders treden,

Zachtmoedig, als een Lam, dat voor zyn Slachter bad,

Op dat hy, om dat quaad, van God geen straffe had.

Voor 't lichaam was de Dood, waar meê Hy 't moest bekoopen,
Voor Ziel en Geest, de Deur des Hemels heerlyk open,

(De Sterfelyke Rok wierd hem maar uit gedaan,)

Op dat hy vry, en bly, met vreugd daar in zouw gaan,

En zyne rust, en lust, zo in de volheid leefden,
Van deze blikkering, die op zyn aanzicht zweefden,

En dat het schouwend Oog, in zynen opslag vond,

Waar toe de Haat en Nyd, hem spoedig heene zond.

Hy was een Eersteling, gevolgd van heele Scharen,
Die door dien weg des bloeds ten Hemel zyn gevaaren.

De bitterheid des stryds was kort, en haast gedaan,

De zoetigheid van God ging des te vroeger aan,

Om van dien Oogenblik in Eeuwigheid te duuren:
Groot is de loon, en kroon, zo schoon, op 't klein bezuuren!

Dies troost zich Ider een, die hier een korten tyd,

De dooding van het vlees, om Jezus wille lyd,

Door nederdrukking van 't Natuurelyke leven,
Waar door de Ziel en Geest, ontknoopt werd, en verheven.

Al kost het Ider juist geen uitgegooten bloed,

Het kost hem steenen, op 't Gevoel van zyn Gemoed.

[p. 643]

Handelingen VII: 54, 55, 56, 57, 58, 59, 60.

ALS zy nu dit hoorden, bersteden haare herten, en zy knersten de tanden tegen hem. Maar hy vol zynde des Heiligen Geests, en de oogen houdende na den Hemel, zag de heerlykheid Gods, en Jezus, staande ter rechter [hand] Gods. En hy zeide, Ziet, ik zie de Hemelen geopend, en den Zoone des menschen staande ter rechter [hand] Gods. Maar zy roepende met grooter stemme, stopten haare ooren, en vielen eendrachtelyk op hem aan. En wierpen hem ter stad uit, en steenigden [hem:] en de getuigen leiden haare kleederen af aan de voeten eens jongelings, genaamt Saulus. En zy steenigden Stephanus, aanroepende, en zeggende, Heere Jezus ontfangt mynen geest. En vallende op de knien riep hy met grooter stemme, Heere, en reekent haar deze zonde niet toe. En als hy dat gezegt hadde, ontsliep hy.

Mattheus V: 10.

Zalig [zyn] die vervolgd worden om der gerechtigheid wille: Want haarer is het Koningryk der Hemelen.