De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 634]

Christus hemelvaart.

Zo als Hy heene voer, zo zal Hy weder komen,
In onze Menschheid, (van zyn Godheid aangenomen,)

En van den Vader tot een Rechter in gesteld,

Op dat Hy 't Oordeel, na een Iders werken veld,

En zich het Vuile van het Reine weder scheide;
Dat Elk zich dan tot Deugd, en Heiligheid bereide,

Op dat hy in het Huis der zuiverheid behoord,

En niet, als Vuiligheid moet blyven voor de poort.

Dat alle Oogen toch dien Dag van verre zagen,
Om alle Acht'loosheid doch verre weg te jaagen,

En niet te rusten, in 't behaagen dezer Tyd,

Dat als een nietig Ding, uit Iders handen glyd!

Wie lust, des Werelds lust, zo over duur te koopen,
Dat zyn verlangen niet op Jezus komst kan hoopen,

Die eens te komen staat, met zulk een grooten loon,

Van Eeuw'ge vreden palm, en eene Hemels Kroon?

Wee, over deze spyt, en 't schandelyk verzuimen,
Om die Veracht'lykheid van alle aardse schuimen!

ô Jezus! klaarste Zon, waar na het leven zucht,

Om u te mogen zien, als Koning, in de lucht,

Hoe heerlyk, en hoe schoon zult gy ten laatste komen,
Voor d'uitgestrekte hals, van alle oprechte Vroomen,

Die deze Wereld maar verachten als een slyk,

Om dat zy wachten, op uw heerlyk Koningryk!

[p. 635]

Handelingen I: 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14.

ALS hy met [haar] vergaderd was, beval hy haar, dat zy van Jeruzalem niet scheiden en zouden, maar ver wachten de beloften des Vaders, die gy (zeide hy) van my gehoord hebt. Want Joannes doopte wel met water, maar gy zult met den Heiligen Geest gedoopt worden, niet lange na deze dagen. Zy dan die te zaamen gekomen waaren, vraagden hem, zeggende, Heere, zult gy in dezen tyd aan Israël het Koningryk weder oprechten? En hy zeide tot haar, Het en komt u niet toe te weeten de tyden of gelegentheden, die de Vader in zyne eigene macht gestelt heeft. Maar gy zult ontfangen de kracht des Heiligen Geests, die over u komen zal: en gy zult myne getuigen zyn, zo te Jeruzalem, als in geheel Judea en Samaria, en tot aan het uiterste der aarde. En als hy dit gezegt hadde, wierd hy opgenomen dat zy het zagen, en een wolke nam hem weg van haaren oogen. En alzo zy haare oogen na den Hemel hielden, terwyle hy heenen voer, ziet, twee mannen stonden by haar in witte kleedinge: Welke ook zeiden, Gy Galileese mannen, wat staat gy en ziet op na den hemel? Deze Jezus, die van u opgenomen is in den hemel, zal alzo komen, gelykerwys gy hem naden Hemel hebbet zien heenen vaaren. Doe keerden zy wederom na Jeruzalem van den berg, die genaamt word den Olyf-[berg,] welke is naby Jeruzalem, liggende [van daar] een Sabbaths-reize. En als zy ingekomen waaren, gingen zy op in de opperzaal, daar zy bleeven, [naamelyk] Petrus en Jakobus, en Joannes, en Andreas, Philippus en Thomas, Bartholomeus en Mattheus, Jakobus Alpheus [zoone,] en Simon Zelotes, en Judas Jakobus [broeder.] Deze alle waaren eendrachtelyk volhardende in het bidden en fmeeken, met de vrouwen, en Maria de moeder van Jezus, en met zyne broederen.