De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 622]

Christus begraaven.

Gekruist, gestorven, en in 't duister Graf begraave,

Hoe ver leek dat van 't Heil, nu Eeuwen lang verwacht;

Op Gods Belofte, van die allergrootste gave,

Die Door Messias komst, zouw werden toe gebragt!

Doch, in 't verholen van die duist're Wolk gewonden,

Lag 't Eeuwig levens vuur, en Licht, op zynen luim,

Waar door de vyandschap der Hellen wierd verslonden,

En alle macht des quaads versmelten moest als schuim.

Dat was het koekje, van de Wysheid Gods gegeeven,

In 't wyde gaapen van de Helse draaken muil,

Waar aan hy bersten moest, aan 't overheersend leven,

En d'arme Ziele weêr gered wierd uit zyn kuil.

ô Israël! dat was een andere Genaden,

Als of Gy waard verlost van onder de Romein,

En 't leed dat Babel, en Egipte, u eertyds daaden,

En alle Elenden die op aarden mogten zyn.

Want of wy 't al na wens verkreegen en bezaten,

Door Godes zegen, in het leven dezer tyd,

Wat mogt dat aan 't Gebrek der arme Ziele baaten,

Zo ons den weg tot God niet waare toebereid?

Wat dan te komen stond, dat is volmaakt gekomen,

Na Gods beloften, in het Paradys gedaan,

Gelukkig zyn zy, die dat hebben aangenomen,

Om door dien weg tot God, in 't Hemelryk te gaan.

[p. 623]

Joannes XIX: 38, 39, 40, 41, 42.

JOZEPH van Arimathea, (die een Discipel van Jezus was, maar bedekt om de vreeze der Jooden) bad Pilatus, dat hy mogte Jezus lichaam weg neemen: en Pilatus liet het toe. Hy dan ging en nam het lichaam van Jezus weg. En Nikodemus quam ook (die des nachts tot Jezus eerst gekomen was) brengende een mengsel van Myrrhe en Aloë, omtrent honderd ponden [gewigts.] Zy namen dan het lichaam van Jezus, en bonden dat in linnen doeken met de speceryen, gelyk de Jooden de gewoonte hebben van begraaven. En daar was in de plaatse, daar hy gekruist was, een hof, en in den hof een nieuw graf, in het welk noch nooit iemant gelegt en was geweest. Aldaar dan leiden zy Jezus, om de Voorbereidinge der Jooden, overmits het graf naby was.

Lukas XXIII: 54, 55, 56.

En het was de dag der Voorbereidinge, en de Sabbath quam aan. En ook de vrouwen, die met hem gekomen waaten uit Galileen, volgden na, en aanschouwden het graf, en hoe zyn lichaam gelegt wierd. En weder gekeerd zynde bereidden zy speceryen en zalven, en op den Sabbath rusteden zy na het gebod

Jezaias LIII: 9, 10, 11, 12.

Men heeft zyn graf by de godlooze gestelt, en hy is by den ryken in zynen dood geweest, om dat hy geen onrecht gedaan en heeft, noch bedrog in zynen monde geweest en is. Doch het behaagde den HEERE hem te verbryzelen, by heeft [hem] krank gemaakt: als zyn ziele haar [tot] een schuld-offer gesteld zal hebben, zo zal hy zaad zien, hy zal de dagen verlengen: en het welbehaagen des HEEREN zal door zyne hand gelukkelyk voortgaan. Om den arbeid zyner ziele zal hy het zien, [en] verzadigd worden: door zyne kennisse zal myn knecht, de rechtvaardige, veele rechtvaardig maaken, want hy zal haare ongerechtigheden draagen. Daarom zal ik hem een deel geeven van veele, en hy zal de machtige als een roof deelen, om dat hy zyne ziele uitgestort heeft in den dood, en met de overtreeders is geteld geweest: en hy veeler zonde gedraagen heeft, en voor de overtreeders gebeden heeft.