De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 612]

Christus voor den raad.

Dat d'Eigen Wil, en Zin, en 't Eigen zelfs vermogen,
En 't Ingebeelde Recht, zyn opgedaane Oogen,

Slaa, op het stem'loos Lam, dat voor zyn scheerder staat,

En zie, hoe diep het dal, van deze Deemoed gaat;

Daar zyn Almachtigheid zo vast leit ingewonden,
Op dat de wreede Wolf, van 't Schaapje wierd verslonden,

Gelyk het lieflyk licht, de Duisternis verslind,

Om zo te leeren, hoe de Wysheid overwind.

Want had Hy zyne Macht, in Iver los gelaaten,
Zo had zyn komst in 't Vlees, voor ons niet kunnen baaten:

Maar nu Hy staan bleef, in het Dal van onze Nood,

Bragt Hy de Menschheid, (door het lyden van de Dood)

Door Kracht der Godheid, weêr in 't Eeuwig vreugde leven,
En wierd een Wortel om ons alle Sap te geeven,

Die door 't Geloove, met oprecht begeeren, quam,

En wierd een Spruitje van die Tweeden Adams Stam,

Om goede Vruchten, van een vroom Godvruchtig leven,
Uit zulk een voedsel, voor 't behaagen Gods te geeven,

En voorts te blyven, na het Einde dezer Tyd,

Een Deel aan dezen Boom, der Eeuw'ge Zaligheid.

Wyl wy dan zien, het Heil, uit lydzaamheid gebooren,
Voegd ons, dien zelven weg der Wysheid na te spooren,

Op dat de Dienaar als de Meester zy gezind,

En door verliezen van zyn zelven 't leven wind.

[p. 613]

Mattheus XXVI: 57, 58, 59, 60, 61, 62, 63, 64, 65, 66.

DIE nu Jezus gevangen hadden, leidden [hem] heenen tot Kajaphas den Hoogenpriester, alwaar de Schriftgeleerde en Ouderlingen vergaderd waaren. En Petrus volgde hem van verre tot aan de zaale des Hoogenpriesters, en binnen gegaan zynde zat hy by de Dienaaren, om het einde te zien. En de Overpriesters, en de Ouderlingen, en den geheelen Grooten Raad zochten valse getuigenisse tegen Jezus, op dat zy hem dooden mogten, ende en vonden niet. En hoewel daar veele valse getuigen toe gekomen waaren, zo en vonden zy [doch] niet. Maar ten laatsten quamen twee valse getuigen, en zeiden, Deze heeft gezegt, Ik kan den Tempel Gods af breeken, en in drie dagen den zelven opbouwen. En de Hoogepriester opstaande zeide tot hem, En antwoord gy niets? Wat getuigen deze tegen u? Doch Jezus zweeg stille, en de Hoogepriester antwoordende zeide tot hem, Ik bez weere u by den levendigen God, dat gy ons zegt, of gy zyt de Christus, de Zoone Gods? Jezus zeide tot hem, Gy hebt het gezegt. Doch ik zegge u lieden, van nu aan zult gy zien den Zoone des menschen zittende ter rechter-[hand] der kracht [Gods] en komende op de wolken des Hemels. Doe verscheurde de Hoogepriester zyne kleederen, zeggende, Hy heeft [God] gelasterd, wat hebben wy noch getuigen van noode, Ziet, nu hebt gy zyne [Gods-] lasteringe gehoord? Wat dunkt u lieden? En zy antwoordende zeiden, Hy is des doods schuldig.

Jezaias LIII: 7, 8.

Als dezelve geëist wierd, doe wierd hy verdrukt: doch hy en deede zynen mond niet op: als een lam wierd hy ter slachtinge geleid, en als een schaap dat stom is voor het aangezichte zyner scheerders, alzo en deede hy zynen mond niet op. Hy is uit den angst, en uit het gerichte weg genoomen: en wie zal zynen leeftyd uitspreeken? want hy is afgesneden uit het land der leevendigen: om de overtredinge mynes volks is de plaage op hem geweest.