Mattheus XXI: 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43.
HOORD een ander gelykenisse. Daar was een heere des huis, die eenen wyngaard plantede en zettede eenen tuin daar omme, en groef eenen wynpers-bak daar in, en bouwde eenen toren, en verhuurde dien den landlieden, en reisde buiten [lands.] Doe nu de tyd der vruchten genaakte, zond hy zyne dienstknechten tot de landlieden om zyne vruchten te ontfangen. En de landlieden, neemende zyne dienstknechten, hebben den eenen geslaagen, en den anderen gedood, en den anderen gesteenigd. Wederom zond hy andere dienstknechten, meer [in 't getal] dan de eerste, en zy deeden haar desgelyks. En ten laatsten zond hy tot haar zynen zoone, zeggende, Zy zullen mynen zoon ontzien. Maar de landlieden den zoone ziende, zeiden onder malkanderen, Deze is de erfgenaam, komt laat ons hem dooden, en zyne erfenisse [aan ons] behouden. En hem neemende wierpen zy [hem] uit, buiten den wyngaard, en doodden [hem.] Wanneer dan de heere des wyngaards komen zal, wat zal hy dien landlieden doen? Zy zeiden tot hem, Hy zal de quaade eenen quaaden dood aan doen, en zal den wyngaard anderen landlieden verhuuren, die hem de vruchten op haare tyden zullen geeven. Jezus zeide tot haar, Hebt gy nooit geleezen in de Schriften, De steen dien de bouwlieden verworpen hebben, deze is geworden tot een hoofd des hoeks: Van den Heere is dit geschied, en het is wonderlyk in zyne oogen. Daarom zegge ik u-lieden, dat het Koningryk Gods van u zal weg genomen worden, en eenen volke gegeeven, dat zyne vruchten voortbrenge.